…………………
กลอนที่ 1
……………….
ยาเสพติด มีพิษร้าย ภัยมหันต์
ใครเสพมัน เป็นบ้าแน่ สุดแก้ไข
คนผลิต ไม่นานนัก จักวอดวาย
คนค้าตาย คนเสพบ้า อย่าหาทำ
……………………..
กลอนที่ 2
…………………..
อันเมาเหล้า เมาหนัก พักก็หาย
เดินไม่ได้ ไม่เป็นไร ให้เพื่อนหาม
เมายาบ้า อาละวาด ทั่วเขตคาม
เป็นบ้ากาม ผีเข้า ปีนเสาไฟ
…………………..
กลอนที่ 3
………………….
ยาเสพติด มีพิษร้าย ทำลายชาติ
มันพิฆาต คนเสพให้ ตายผ่อนส่ง
คนผลิต คนขาย ได้เข้ากรง
คนรับส่ง ตามเขา เข้าซังเต
……………………
กลอนที่ 4
…………………..
ยาเสพติด พิษร้าย ภัยมหันต์
มีโทษทัณฑ์ ถึงตาย หากขายค้า
คนเสพก็ ซึมเศร้า เพราะเมายา
ไปรักษา ก็ไม่หาย ตายทั้งเป็น
…………………..
กลอนที่ 5
…………………..
ยาเสพติด มีพิษร้าย ทำลายชาติ
มันพิฆาต คนเสพให้ ตายผ่อนส่ง
คนผลิต คนขาย ตายในกรง
คนรับส่ง สุดท้าย ตายซังเต
…………………..
กลอนที่ 6
………………….
ยาเสพติด พิษร้าย ภัยมหันต์
คนเสพมัน ชีวิตวาย ตายผ่อนส่ง
คนค้าขาย ถูกจับได้ ตายในกรง
คนรับส่ง ฉิบหาย ตายข้างทาง
………………………
กลอนที่ 7
…………………….
ยาเสพติด พิษร้าย ภัยมหันต์
ใครเสพมัน บ้าแน่ สุดแก้ไข
คนผลิต ไม่นานนัก จักวอดวาย
ส่วนคนขาย ย้ายสำเนา เข้าซังเต
………………………
กลอนที่ 8
…………………….
ยาเสพติด มีพิษร้าย ภัยมหันต์
คนเสพมัน ชีวิตวาย ตายผ่อนส่ง
คนค้าขาย ถูกจับได้ ตายในกรง
คนรับส่ง ถูกจับได้ ตายตามกัน
…………………
กลอนที่ 9
……………….
ยาเสพติด พิษร้าย ภัยมหันต์
ใครเสพมัน วอดวาย ตายผ่อนส่ง
เป็นสวะ ลอยไหล ไปเข้ากรง
แม้ชีพคง แต่ไร้ค่า หมายังเมิน
…………………
กลอนที่ 10
……………….
ยาเสพติด พิษร้าย ภัยมหันต์
ใครเสพมัน มึนเมา ผีเข้าสิง
เป็นบ้าบอ ขอไม่ได้ ปืนไล่ยิง
ทำทุกสิ่ง เพื่อซื้อหา ยามึนเมา
…………………
กลอนที่ 11
……………….
ยาเสพติด พิษร้าย ภัยมหันต์
ใครเสพมัน ติดใจ ใฝ่ถวิล
เป็นบ้าบอ เที่ยวขอเงิน ซื้อยากิน
หมดทรัพย์สิน ปล้นฆ่าเขา เพื่อเอาเงิน
…………………
กลอนที่ 12
……………….
ยาเสพติด พิษร้าย ทำลายชาติ
ทำให้คน เป็นทาส ไม่ขัดขืน
ต้องหาเงิน มาซื้อเสพ ทุกวันคืน
ใครขัดขืน ฆ่าเขา เพื่อเอาเงิน
…………………
กลอนที่ 13
……………….
ยาเสพติด พิษร้าย ทำลายชาติ
ทำให้คน เป็นทาส ขาดเข้มแข็ง
เป็นภาระ คนอื่นเขา เฝ้าระแวง
กลัวยื้อแย่ง ฆ่าเขา เอาเงินทอง
…………………
กลอนที่ 14
……………….
ยาเสพติด พิษร้าย ภัยมหันต์
ใครเสพมัน บ้าแน่ สุดแก้ไข
ขาดสติ ผีเข้า ปีนเสาไฟ
เป็นผีร้าย มึนเมา เผาบ้านเรือน
…………………
กลอนที่ 15
……………….
ยาเสพติด มีพิษร้าย ภัยมหันต์
คนผลิตมัน ตายแน่ สุดแก้ไข
คนค้าขาย ไม่นานนัก จักวอดวาย
คนเสพไข้ บอบ้า อย่าหาทำ