กลอนลาตาย

โลกนี้คือละครโรงใหญ่โดยมีสรรพสัตว์และสรรพสิ่งเป็นผู้แสดง พิธีกรรมไม่มีผิดหรือถูก มีเพียงความเหมาะสมไม่เหมาะสมในความรู้สึกนึกคิดของคนส่วนใหญ่ในแต่ละถิ่นที่เท่านั้นจริง ๆ  พ่อครูเคยเห็นบางงานศพเปิดเพลงหมอลำซิ่งแทนเพลงธรณีกรรเเสง โดยมีวงดุริยางศ์ใส่เสื้อแดงแห่นำหน้า  ทราบว่าผู้ตายไม่อยากให้งานศพของเขาเป็นงานโศกเศร้า  จึงสั่งลูกหลานถึงแนวปฏิบัติในการจัดงานศพของเขาไว้ก่อนตาย  พ่อครูจึงลองเขียนบทกลอนแนวนี้ขึ้นเผื่อมีคนชื่นชอบนำไปใช้บ้าง บางท่านอ่านแล้วรู้สึกเฉย ๆ บ้าง อมยิ้มบ้าง หัวเราะหุ ๆ บ้าง หรือนึกด่าในใจว่าเขียนอะไรบ้า ๆ ก็ไม่รู้บ้างเป็นต้น  พ่อครูขอน้อมรับทุกคำติชมด้วยความยินดียิ่งครับ  

……………………….

กลอนที่  1

……………………….

แด่..ผู้มาร่วมงานศพทุกท่าน

 คนชื่อไห  ใครก็รู้  อยู่คุ้มวัด           

พูดเสียงดัง  ฟังชัด  ไม่ขัดข้อง

ใครมาหา  ช่วยให้  สมใจปอง           

เป็นคนของ  ประชาชน  คนบ้านเรา

หลายสิบปี  ที่ต่อสู้  เพื่อพี่น้อง          

ทุกคำร้อง  ถ้าส่งถึง  ซึ่งมือเขา

คนชื่อไห  ออกแรง  ช่วยแบ่งเบา       

ช่วยบรรเทา  ให้ทุกครั้ง  อย่างจริงใจ

แต่วันนี้  คนชื่อไห  คงตายแล้ว          

ทิ้งเมียแก้ว  ญาติสนิท   มิตรสหาย

ทิ้งลูกหลาน  น้าอา  ปู่ย่ายาย              

ทิ้งเจ้านาย  ไหยาดอง  ของมึนเมา

ทิ้งหน้าที่  การงาน  ทิ้งบ้านช่อง          

ทิ้งลูกน้อง  เคยตั้งวง  นั่งก๊งเหล้า

ทิ้งเรือนชาน  บ้านเคยอยู่  อู่เคยเนาว์     

ทิ้งเรือนเหย้า  ไร่นา  สารพัน

ทิ้งปลาทู  น้ำพริก   ที่เคยจิ้ม            

ทิ้งจิ้มลิ้ม เคยชมชิด พิสมัย

ทิ้งเจ้าหนี้  เงินเซ็น  โปรดเห็นใจ       

ไว้ชาติใหม่  จึงจะหา  มาใช้คืน 

ขอบพระคุณ  ทุกท่าน  มางานนี้          

ขอบคุณที่   มีน้ำใจ  ไร้แรงฝืน

ขอบคุณที่  เฝ้าศพเรา  ตั้งสามคืน        

ลืมตาตื่น  ยังแห่เรา  มาเผาไฟ        

ขออภัย  หากเจ้าภาพ ไม่เป็นท่า        

 มัวเงื้อง่า  งุ่มง่าม  ไม่เอาไหน

เสริบอาหาร  ชักช้า  ไม่ทันใจ            

ถามอะไร  ก็ไม่รู้  แถมอู้งาน

ขอคุณพระ  คุณเจ้า  จงช่วยคุ้ม        

เทพชุมนุม  อวยพรชัย  ให้สุขสันต์

ชีวิตต่อ  จากนี้  มีแต่มัน                    

รักผูกพัน  จงยั่งยืน  หมื่นหมื่นปี

ลาก่อนทุกคน

จาก…สท.ไห  คอยาดอง ผู้วายชนม์

………………………..

กลอนที่  2

……………………….

แด่..ผู้มาร่วมงานศพทุกท่าน

ถ้าเราตาย  หลายคน  คงคึดถึง

หลายท่านจึง  มาส่งเรา  เข้าเมรุเผา

ส่วนบางท่าน  คงไม่  คิดถึงเรา

จึงไม่เข้า  มาส่งเรา  มาเผาเรา

แต่บางท่าน  คงมี  ธุระเยอะ

ช่างท่านเถอะ  มันเป็นเรื่อง  ประเทืองเขา

ต่อนี้ไป  ให้เป็นเรื่อง  ประเทืองเรา

ส่งเราเข้า  เมรุเผา แล้วเผาเรา

เราจะรีบ  ไปเกิดใหม่  ในภพหน้า

ขืนชักช้า  หาที่เกิด  ไม่ทันเขา

ขอบพระคุณ  ทุกท่านที่  มางานเรา

มาร่วมเผา  ร่างเรา  จนเสร็จงาน

ขออำนาจ  บุญกุศล  เราท่านสร้าง

เป็นพลัง  ส่งท่านไป  ให้ถึงฝัน     

ได้มีเป็น  เช่นหวังไว้  ทุกประการ

หมู่ภัยมาร   จงห่างหาย   มลายไป

ให้มีเงิน  เต็มห้อง  ทองเต็มบ้าน

สารพัน   ทรัพย์สินได้  ดั่งใจหมาย

มีชื่อเสียง  กึกก้อง  ขจรไกล

แสนสบาย  แสนสนุก  ทุกท่านเทอญ 

ลาก่อนทุกคน

จาก…มหาแหบ  คอสาเก ผู้วายชนม์

………………………..

กลอนที่  3

……………………….

แด่…ผู้มาร่วมงานศพทุกท่าน

นั่งนอนรอ  ความตาย  หลายปีแล้ว

ไร้วี่แวว  ความตาย  ไม่มาหา

วันเดือนปี  ผ่านไป  แล้วผ่านมา

เจ็ดสิบกว่า  ปีแล้วหนอ  ที่รอคอย

มาปีนี้  ความตาย  คงใกล้ถึง

เจ็บไข้จึง  หลั่งไหล  มาไม่ถอย

หมอให้ยา  สั่งกลับ  มานอนคอย

ไม่ถึงร้อย  วันตาย  หรือหายตัว

จึงเรียงร้อย  ถ้อยคำ  ก่อนจำจาก

เพื่อจะฝาก   ความในใจ  ให้ลูกผัว

พ่อเป็นหลัก  ดูแลลูก  ผูกครอบครัว

ไปจนชั่ว  ชีวัน   จะบรรลัย

ถ้าจะมี  เมียใหม่  แม่ไม่ว่า

แต่เลือกหา  คนดี  ที่ใจใส

รักครอบครัว  รักลูกเรา  รักเข้าใจ

ให้อภัย  กันได้  ไม่ตัดรอน

สำหรับญาติ  พี่น้อง  เพื่อนผองมิตร

ฝากความคิด  รักใคร่  ไม่ถ่ายถอน

ฝากความฝัน  ห่วงหา  เอื้ออาทร

ฝากอวยพร  จากใจ  ก่อนวายชนม์

ขอเดชะ  พระไตรยรัตน์  บุญฤทธิ์

โปรดประสิทธิ์  พรชัย  ให้กุศล

ขอเทพไท้  เทวัญ  บันดาลดล

บุญกุศล   เคยสร้างไว้  ในเก่ากาล

ได้โปรดดล   ให้ทุกท่าน  ในงานนี้

จงมั่งมี  ศรีสุข  สนุกสนาน

ได้ลาภยศ  สรรเสริญสุข  ทุกประการ

รูปผิวพรรณ  หล่อสวยใส  ดั่งใจเทอญ

ลาก่อนทุกคน

จาก…แม่เพ็ง  บุญนำพา  ผู้วายชนม์

………………………..

กลอนที่  4

……………………….

แด่…ผู้มาร่วมงานศพทุกท่าน

ตั้งความหวัง  เอาไว้  ในชีวิต

จะลิขิต  ชีวิตตน  ให้พ้นผ่าน

ร้อยห้าสิบ  ปีเมื่อไหร่  จึงวายปราณ

วางแผนการณ์  ภพหน้า  ภพต่อไป

เราจะเกิด  เป็นอะไร  ในภพหน้า

เกิดบนฟ้า  บนดิน  หรือบนไหน

เร่งศึกษา  หาทาง   ที่จะไป

แต่ความตาย  เร่งรัด  จับมัดเรา

นอนหายใจ  รวยริน  สิ้นสติ

เคยตรองตริ  คุยโอ่  เราโง่เขลา

เพราะความจริง  กรรมลิขิต  ชีวิตเรา

ให้สั้นยาว  จำแนกไว้  ไม่เท่ากัน

บางคนสั้น  ยังไม่เกิด  ก็ตายแล้ว

บางคนแจว  เรื่อยไป  ได้ดั่งฝัน

ร้อยยี่สิบ  ปีไม่ตาย  วายชีวัน

ยังม่วนมัน  สุขสดใส  ทั้งกายใจ   

แต่บัดนี้  เราคงได้  ตายไปแล้ว

ทิ้งเมียแก้ว  ญาติสนิท   มิตรสหาย

ทิ้งลูกหลาน  น้าอา  ปู่ย่ายาย              

ทิ้งเจ้านาย  ไหยาดอง  ของมึนเมา

ทิ้งหน้าที่  การงาน  ทิ้งบ้านช่อง          

ทิ้งลูกน้อง  เคยตั้งวง  นั่งก๊งเหล้า

ทิ้งเรือนชาน  บ้านเคยอยู่  อู่เคยเนา    

ทิ้งเรือนเหย้า  ไร่นา  สารพัน

ทิ้งน้ำพริก  ปลาทู  ที่เคยจิ้ม            

ทิ้งจิ้มลิ้ม เคยชมชิด พิสมัย

ทิ้งเจ้าหนี้  เงินเซ็น  โปรดเห็นใจ       

ไว้ชาติใหม่  จึงจะหา  มาใช้คืน 

ขอบพระคุณ  ทุกท่าน  มางานนี้          

ขอบคุณที่   มีน้ำใจ  ไร้แรงขืน

ขอบคุณที่  เฝ้าศพเรา  ถึงสองคืน        

ลืมตาตื่น  ยังแห่เรา  มาเผาไฟ        

ขออภัย  หากเจ้าภาพ ไม่เป็นท่า        

 มัวเงื้อง่า  งุ่มง่าม  ไม่เอาไหน

เสริบอาหาร  ชักช้า  ไม่ทันใจ            

ถามอะไร  ก็ไม่รู้  แถมอู้งาน

ขอคุณพระ  คุณเจ้า  จงช่วยคุ้ม        

เทพชุมนุม  อวยพรชัย  ให้สุขสันต์

ชีวิตต่อ  จากนี้  มีแต่มัน                    

รักผูกพัน  จงยั่งยืน  หมื่นหมื่นปี

ลาก่อนทุกคน

จาก…ผอ.โหน  คอทองแดง   ผู้วายชนม์

…………………….

กลอนที่  5

…………………..

แด่…ผู้มาร่วมงานศพทุกท่าน

เราเจ็บไข้  ได้ป่วย  มานานแล้ว

ไร้วี่แวว  จะรักษา  ให้หายได้

ทั้งเบาหวาน  ความดัน  โรคหัวใจ

โรคตับไต  ใส้เป็นแผล  ภูมิแพ้รุม

โรคไมเกรน  นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย

โรคใดร้าย  หลั่งไหล  เข้ามาสุม

ร่างของเรา  โรคร้าย  รุกเร้ารุม

อยู่ก็กลุ้ม  อยากจะหาย  ตายจากมัน

เฝ้าเรียกหา  ความตาย  หลายปีแล้ว

หวังได้แจว  ขึ้นสู่  สรวงสวรรค์

เพราะทำบุญ  เอาไว้  หลายประการ

ตรวจแล้วผ่าน  ขึ้นสวรรค์  มันของตาย

ถึงวันนี้  เราคงได้  ตายไปแล้ว

ต้องจรแจว จากไป  ดั่งใจหมาย

เหลือเพียงร่าง  รอเข้า  เมรุเผาไฟ

ญาติทั้งหลาย  เตรียมเผา  ส่งเข้าเมรุ

ส่วนวิญญาณ  ของเรา  เราไม่รู้

ว่าจะอยู่  ร่วมเผา  ร่างเน่าเหม็น

หรือตกทุกข์  ได้ยาก  จากกรรมเวร

หรือเกิดเป็น  เทพยิ่งใหญ่  ไร้เทียมทาน

ขออภัย  ทุกท่าน  มางานนี้

หากว่ามี  ความทุกข์  ไม่สุขสันต์

งานศพก็  วุ่นวาย  น่ารำคาญ

เสริบอาหาร  ชักช้า  ไม่ทันใจ

ขอขอบคุณ  ที่อุตส่าห์  มางานนี้

ขอบคุณที่  มาร่วมงาน  ด้วยใจใส  

ขอบคุณผอง  เพื่อนที่   มีน้ำใจ 

ขอบคุณใคร  ต่อใคร  ทุกทุกคน

 ขออำนาจ  บุญกุศล  เราเคยสร้าง

เป็นพลัง  บันดาล  ได้เป็นผล

ขอทุกท่าน  สมหวัง  ดังกมล

มีสุขล้น  หล่อสวยใส  ดังวัยทีน

มีอายุ  ยืนยาว  ไม่เฒ่ าแก่

รักดูแล  กันเหมือน  ไข่ในหิน

โชคลาภหลั่ง  ไหลมา  เป็นอาจิณ

ตราบจนสิ้น  อายุขัย  ตายจากกัน 

ลาก่อนทุกคน

จาก…พ่อหำห้อย  โหนต่องแต่ง     ผู้วายชนม์

(กำลังปรับแก้)

   

(ยังมีต่อ)