มี 5 บทกลอน
………………….
กลอนที่ 1
…………………
อาลัยคุณพี่เจนีวา
……………..
จากสวิส เซอร์แลนด์ ดินแดนแม่
ไม่เหลียวแล สาวใด ในโลกกว้าง
มาหลงรัก สาวไทย ไม่จืดจาง
รักสมดัง ฝันใฝ่ ได้แต่งงาน
หลังแต่งงาน สร้างบ้านหรู อยู่สวิส
ใช้ชีวิต สุขสบาย ในแดนฝัน
หลายปีกลับ มาเยี่ยม ตายายกัน
แต่ความฝัน สะดุดลง ไม่คงทน
อุบัติเหตุ พี่ลื่นล้ม ในห้องน้ำ
พวกเรานำ พี่ส่งหมอ รอฟังผล
ตั้งความหวัง เอาไว้ ในกมล
พี่ต้องพ้น พลิกฟื้น คืนชีพมา
แต่ความหวัง ไม่เป็น เช่นที่คิด
เพราะชีวิต พี่ไม่ฟื้น คืนมาหา
พี่ไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับมา
สุดเหว่ว้า สุดกล้ำกลืน สุดฝืนทน
น้ำตาเอ่อ ล้นไหล ไม่อาจกลั้น
คืนและวัน ยาวยืด มืดมัวหม่น
ทางชีวิต ข้างหน้า มิดมืดมน
เพราะไร้คน ที่ฟันฝ่า มาด้วยกัน
จงไปดี มีสุข เถิดนะพี่
จงไปที่ เมืองแมน แดนสวรรค์
สถิตอยู่ กับพระเจ้า ชั่วนิรัน
ตามความฝัน พี่เชื่อถือ และศรัทธา
ลูกเมีย อยู่ ข้างหลัง ขอตั้งจิต
น้อมอุทิศ บุญกุศล จงดลหา
ให้พี่สุข สมหวัง ดั่งจินตนา
เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากน้องปันปันและลูก
………………….
กลอนที่ 2
…………………
อาลัยคุณพี่เบอร์ลิน
………
จากเยอรมัน แว่นแคว้น แดนรถถัง
หอบสตังค์ มาใช้ วัยเกษียณ
แต่งสาวไทย ใช้ของหรู อยู่อย่างเซียน
ยอมย้ายเปลี่ยน บ้านเมืองมา เพื่อฝ่าฟัน
หลังแต่งงาน เช่าบ้านอยู่ เกาะภูเก็ต
เที่ยวเตร่เตร็ด สุขสบาย ในแดนฝัน
นานนานครั้ง กลับมาเยี่ยม ตายายกัน
แต่ความฝัน สะดุดลง ไม่คงทน
โรคหัวใจ พี่กำเริบ ครั้งล่าสุด
น้องรีบรุด พาส่งหมอ รอฟังผล
ตั้งความหวัง เอาไว้ ในกมล
พี่ต้องพ้น พลิกฟื้น คืนชีพมา
แต่ความหวัง ไม่เป็น เช่นที่คิด
เพราะชีวิต พี่ไม่ฟื้น คืนมาหา
พี่ไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับมา
สุดเหว่ว้า สุดกล้ำกลืน สุดฝืนทน
น้ำตาเอ่อ ล้นไหล ไม่อาจกลั้น
คืนและวัน ยาวยืด มืดมัวหม่น
ทางชีวิต ข้างหน้า มิดมืดมน
เพราะไร้คน ที่ฟันฝ่า มาด้วยกัน
จงไปดี มีสุข เถิดนะพี่
จงไปที่ เมืองแมน แดนสวรรค์
อยู่เป็นสุข กับพระเจ้า ชั่วนิรัน
ตามความฝัน ความเชื่อถือ และศรัทธา
เมียพี่อยู่ ข้างหลัง ขอตั้งจิต
น้อมอุทิศ บุญกุศล จงดลหา
ให้พี่สุข สมหวัง ดั่งจินตนา
เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากภรรยา ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
……………………..
กลอนที่ 3
……………………
อาลัยคุณพี่ลอนดอน
………..
จากประเทศ อิงแลนด์ แดนฝรั่ง
หอบสตังค์ มาใช้ วัยเกษียณ
แต่งสาวไทย ใช้ของหรู อยู่อย่างเซียน
เริ่มต้นเปลี่ยน สังคมใหม่ ในไทยแลนด์
หลังแต่งงาน สร้างบ้านอยู่ หมู่บ้านนี้
สิบกว่าปี ที่ถักทอ ก่อตามแผน
อยู่ด้วยรัก ฝากหัวใจ ไว้กับแฟน
เดินตามแผน ที่มุ่งหวัง อย่างตั้งใจ
พี่เป็นหลัก หารายได้ ส่งให้บ้าน
รักผูกพัน ทั้งกายใจ ไม่ห่างหาย
พระคุณพี่ มากเกินกว่า จะบรรยาย
ครอบครัวได้ พึ่งพา มาช้านาน
มาบัดนี้ พี่ได้พราก จากไปแล้ว
ไร้วี่แวว ถามไถ่ ก็ไม่ขาน
เหลือเพียงร่าง หลับใหล ไร้วิญญาณ
อีกไม่นาน คงสลาย หายตัวตน
น้ำตาเอ่อ ล้นไหล ไม่อาจกลั้น
คืนและวัน ยาวยืด มืดมัวหม่น
ทางชีวิต ข้างหน้า มิดมืดมน
เพราะไร้คน ที่ฟันฝ่า มาด้วยกัน
จงไปดี มีสุข เถิดคุณพี่
จงไปที่ เมืองแมน แดนสวรรค์
สถิตอยู่ กับพระเจ้า ชั่วนิรัน
ตามความฝัน พี่เชื่อถือ และศรัทธา
เมียพี่ อยู่ ข้างหลัง ขอตั้งจิต
น้อมอุทิศ บุญกุศล จงดลหา
ให้พี่สุข สมหวัง ดั่งจินตนา
เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากภรรยา ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
………………….
กลอนที่ 4
…………………
อาลัยคุณพี่ปูติน
…………………………………….
จากประเทศ รัสเซีย อาเสี่ยใหญ่
หอบเงินทอง มาใช้ วัยเกษียณ
แต่งสาวไทย ใช้ของหรู อยู่อย่างเซียน
ยอมย้ายเปลี่ยน ถิ่นฐานมา เพื่อฝ่าฟัน
หลังแต่งงาน สร้างบ้าน อยู่ หมู่บ้านนี้
สิบกว่าปี ที่ถักทอ ก่อความฝัน
อยู่ด้วยรัก ถักทอใจ กันและกัน
ทำให้บ้าน อบอุ่น ไม่วุ่นวาย
พี่เป็นหลัก หารายได้ ส่งให้บ้าน
รักผูกพัน ทั้งกายใจ ไม่ห่างหาย
พระคุณพี่ มากเกินกว่า จะบรรยาย
ครอบครัวได้ พึ่งพา มาเนิ่นนาน
มาบัดนี้ พี่ได้พราก จากไปแล้ว
ไร้วี่แวว ถามไถ่ ก็ไม่ขาน
เหลือเพียงร่าง หลับใหล ไร้วิญญาณ
อีกไม่นาน คงสลาย หายตัวตน
น้ำตาเอ่อ ล้นไหล ไม่อาจกลั้น
คืนและวัน ยาวยืด มืดมัวหม่น
ทางชีวิต ข้างหน้า มิดมืดมน
เพราะไร้คน ที่ฟันฝ่า มาด้วยกัน
จงไปดี มีสุข เถิดคุณพี่
จงไปที่ เมืองแมน แดนสวรรค์
สถิตอยู่ กับพระเจ้า ชั่วนิรัน
ตามความฝัน พี่เชื่อถือ และศรัทธา
เมียพี่ อยู่ ข้างหลัง ขอตั้งจิต
น้อมอุทิศ บุญกุศล จงดลหา
ให้พี่สุข สมหวัง ดั่งจินตนา
เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากภรรยา ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
………………….
กลอนที่ 5
…………………
อาลัยคุณพีวอชิงตัน
…………………………………….
จากประเทศ อเมริกา อาเสี่ยใหญ่
หอบเงินทอง มาใช้ วัยเกษียณ
แต่งสาวไทย ใช้ของหรู อยู่อย่างเซียน
ยอมย้ายเปลี่ยน บ้านเมืองมา เพื่อฝ่าฟัน
หลังแต่งงาน สร้างบ้านอยู่ หมู่บ้านนี้
สิบกว่าปี ที่ถักทอ ก่อความฝัน
อยู่ด้วยรัก ถักด้วยใจ สายสัมพันธ์
ทำให้บ้าน อบอุ่น ไม่วุ่นวาย
พี่เป็นหลัก หารายได้ ส่งให้บ้าน
รักผูกพัน ทั้งกายใจ ไม่ห่างหาย
พระคุณพี่ มากเกินกว่า จะบรรยาย
ครอบครัวได้ พึ่งพา มาช้านาน
มาบัดนี้ พี่ได้พราก จากไปแล้ว
ไร้วี่แวว เรียกเท่าไหร่ ก็ไม่ขาน
เหลือเพียงร่าง หลับใหล ไร้วิญญาณ
อีกไม่นาน คงสลาย หายตัวตน
น้ำตาเอ่อ ล้นไหล ไม่อาจกลั้น
คืนและวัน ยาวยืด มืดมัวหม่น
ทางชีวิต ข้างหน้า มิดมืดมน
เพราะไร้คน ที่ฟันฝ่า มาด้วยกัน
จงไปดี มีสุข เถิดคุณพี่
จงไปที่ เมืองแมน แดนสวรรค์
สถิตอยู่ กับพระเจ้า ชั่วนิรัน
ตามความฝัน พี่เชื่อถือ และศรัทธา
เมียพี่ อยู่ ข้างหลัง ขอตั้งจิต
น้อมอุทิศ บุญกุศล จงดลหา
ให้พี่สุข สมหวัง ดั่งจินตนา
เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากภรรยา ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน