ชาย…..
เปิดเทอมใหม่ได้พ้อเจ้า ดีใจหลายสุดสิกล่าว
เจ้าเป็นสาวสวยขึ้น ลื่นเค้าเก่าหลัง
บ่ได้ฟังเสียงเจ้า สองเดือนปิดเทอมใหญ่
แต่ส่งใจไปหาเจ้า แลงเช้าคู่สู่วัน
บางคืนฝันเห็นเจ้า ดีใจบ่อยากตื่น
แต่กะฝืนบ่ได้ ตื่นมาแล้วพ้อแต่เหงา
มื้อนี้ได้พ้อเจ้า หายเหงาสดชื่น
ตื่นเต้นได้เห็นหน่า ขอจาต้านเอ่ยถาม …แนเด้อ
เจ้าผู้คนงามท้าย ยิ้มหวานแก้มเปินเวิน
อ้ายมีเงินบ่ฮอดร้อย เป็นแหล่งเจ้าได้บ่นาง
อ้ายอยากย่างนำก้น หิ่วของคอนกะต่า
คอยกันหมาเห่าฮ้าย ยามก๋ายบ้านระหว่างทาง
อ้ายนี้ใจประสงค์สร่าง กลางดงกะว่าท่ง
คันตกลงคบกับอ้าย ยิ้มให่แน่เป็นหยัง นางเอย
หญิง….
จังแม่นปากหวานฮ้าย นอชายผู้บ่าวเหิ่ม
เพียงเปิดเทอมมื้อแรก กะหวานจ้วยจั่งน้ำตาล
คนปากหวานมักใจส้ม คารมดีเว้าม่วน
ส่วนหัวใจเซืองฆ้อน เขียงมีดสิฆ่าแกง
คันแม่นคำแพงอ้าย จริงใจคือจั่งว่า
นับเป็นวาสนาน้อง สิมีอ้ายซ่อยแฮง
แต่ใจนางยังบ่แจ้ง เป็นอึ๋มคึมย้านบ่แม่น
ย้านเป็นแผนหลอกต้ม ให่งมน้ำข้าวหม่าหมา
นางเลยยังบ่กล้า เรื่องคบหาโจ๊ะไว้ก่อน
ตอนเฮาเป็นผู้เถ่า จั่งต่าวโค้งมาคบกัน เนาะ อ้ายเอย
ชาย….
อ้ายนี้คนจริงแท้ บ่มีแถเว้าล่าย
ปากกับใจตรงกันแท้ บ่มีเบี้ยวคดงอ
คันสอพลอตั๊วะต้ม ให้ฟ้าผ่าหัวหมา
คันเว้าจาตามจริง ให่ฮูงเฮืองเหลืองเหลื่อม
เชื่อมสัมพันธ์กับเจ้าได้ ฮักแพงกันหมั่นแก่น
ได้เป็นแฟนกับเจ้า จนฮอดเถ่าแก่ชรา
นางว่าย้านอ้ายต้ม ให่ลงงมน้ำข้าวหม่า
บ่ต้องย้านดอกหล่า วาจาอ้ายบ่มุสา
หากะรับศีลห่า จากพระมายังอุ่นอุ่น
หนุนตักอ้ายเบิ่งกะได้ คันแม่นเจ้าบ่เชื่อใจ นางเอย
หญิง…
อ้ายกะหาเว้าเหล่น ลวงหลอกบ่แม่นจริง
ตั๊วะผู้หญิงให่หลงลม บ่สมกั๊บว่าเป็นอ้าย
คันตายใจเชื่อเจ้า ข้าวบ่มีพอสิจี่
จั๊กอีหลีหรืออีเหล่น บ่เห็นหม่องป่องไป
เว้าบ่จริงผัดสิให่ ฟ้าผ่าหัวหมา
หมามาเกี่ยวนำหยัง จั่งเอาหมามาเกี่ยวข่อง
วลีทองของอ้าย ฟังไปพอได้ม่วน
ส่วนความจริงเชื่อบ่ได้ ให่เอาห่าผ่าหาร
เรื่องการรับศีลนั้น กะคือกันบ่แตกต่าง
อ้ายวางแผนสิแต๊ะอั๋ง ออกอุบายมาลวงล่อ
บ่มีทางดอกอ้าย อุบายเก่าในตำนาน
นางฮู้ทันความคึด อ้ายวางแผนจั่งใด๋ไว้
คันจริงใจอย่าลวงล่อ คันพอใจให่สัตย์ซือ
ถือความฮักนักเเหน่น เป็นแฟนน้องได้แน่นอน อ้ายเอย
ชาย….
อ้ายนี่ คือจั่งดอกกระเจียวเถ่า ไผบ่เอาใส่กระต่า
หมาเห็นแย่งขาขึ่น เยี่ยวฮวดซ้ำจั่งแม่นซวย
เจ้าผู้งามป่วยหล่วย สังบ่ควยดึงเอาแน่
ดอกกระเจียวแก่กะกินแซบ คันแม่นต้มสีโด้นโดน ซั้นแหล่ว นางเอย
หญิง…
ดอกกระเจียวเถ่า หมาเยี่ยวใส่นางบ่เอา
ย้านบ่เซาทางเหม็น ดอกอื่นพลอยสิเหม็นด้วย
คนขี่ซวยเถิงขั่น หมามันเยี่ยวฮวดใส่
โบราณเพิ่นกล่าวไว้ เคราะห์เข็ญฮ้ายไล่ทัน ซั้นแหล่ว อ้ายเอย
ชาย…
อ้ายนี้เคราะห์หนีหน่า บ่เห็นมาเยี่ยมจั๊กเทือ
เข็ญกะไปเยี่ยมบ้าน นานแล้วบ่ต่าวคืน
อ้ายสิยืนฮอดร้อย ห่าสิบปีบ่ตายจาก
หากแม่นเจ้าฮักข่อย ร้อยปีแล้วกะผ่องสาว ซั้นแหล่ว นางเอย
หญิง…
มาขี่คุยนักหน่า ปานอ้ายศิลาหาบนุ่น แท้นอ
ว่าบุญมีเคราะห์หนีหน่า เข็ญฮ้ายบ่ต่าวคืน
แถมสิยืนฮอดร้อย ห่าสิบปีจั่งตายจาก
หากผู้ได๋เป็นแฟนนั้น อายุหมั่นฮอดร้อยปี
แถมยังมีวรรณะพริ้ง ผิวพรรณงามเปล่งปลั่ง
ปานผู้สาวส่ำน้อย บ่มีเถ่าเก่าหมอง พะนะ
ส่องกระจกเบิ่งแน่อ้าย เจ้าเถ่าหลายกว่าอายุ
คันเจ้าอยู่ฮอดร้อย ข่อยว่าเจ้าต้องได้คลาน
พอประมาณแน่อ้าย อย่าคุยหลายคนสิซ่า
เขาสิว่าให่อ้าย ล่ายบ้าถ่าส่งปัว ซั้นแหล่ว อ้ายเอย
ชาย..
อ้ายนี้คนผู้ฮ้าย แต่ใจดีเป็นที่หนึ่ง
สี่สลึงคักแท้ เต็มบาทบ่ขาดบ่เกิน
สิสรรเสริญยอย้อง หรือเว้าขวัญกะตามซ่าง
อ้ายกะยังเป็นอ้าย สไตล์โม้ให่หมู่หัว
ความฮักชัวนักแหน่น ย้านแฟนเป็นที่หนึ่ง
สามสลึงเป็นบางครั้ง ยามแฟนฮ้ายล่อให่หัว
คันได้ผัวคนจั่งอ้าย สิสำบายไปแปดอย่าง
เลือกเถาะนางเลือกอ้าย ไปเป็นแหล่งนวดแข้งขา นางเอย
หญิง…
ใจเย็นแน่อ้ายอย่าฟ้าว สาวคนอื่นกะยังหลาย
สิเสียดายนำหลัง เทือบ่สมดังใจอ้าย
ได้เป็นแฟนกันแล้ว ความหึงหวงหมักมาผ่า
ให่เวลาใจเฮาบ้าง เทือคึดซวดจั่งหนึ่งจั่งใด๋ อ้ายเอย
ชาย…
คันนางคึดจั่งซั้น กะตามใจอ้ายบ่ว่า
คบหากันก่อนกะได้ ไปหน่าเทือเปลี่ยนใจ
แต่ว่าในใจอ้าย ฮักเจ้าหลายกว่าทุกสิ่ง
อยากเป็นจริงดังฝันไว้ อยากอยู่ใกล้ฮอดมื้อตาย พุ้นแหล่ว นางเอย
หญิง…
ขอบคุณหลายเด้ออ้าย ที่ปันใจปันความฮัก
สินานสักปานใด กะบ่ลืมคำอ้าย
ให่เฮาฮักกันไว้ ในความฝันท่อนั้นก่อน
ตอนนี้เฮียนอย่างมุ่งมั่น สร่างฝันให่เป็นความจริง อ้ายเอย
จบบริบูรณ์