ผญาไว้อาลัยและส่งดวงวิญญาณ

ผญาไว้อาลัย

………………………………………………………….

1. อาลัยคุณพ่อทองดำ ทองยืมตา

………………………………………………………..…..

ชีวิตของพ่อนั้น                ได้ฟันฝ่ามาหลาย

เทิงค้าขายเฮ็ดนา             ตั้งโรงสีเลื่อยไม้

ไปทำงานรับจ้าง                     แบกปูนเป็นช่าง

คันแม่นมีผู้จ้าง                พอเฮ็ดได้ไปคู่งาน

มีผู้วานผู้เว้า                   ไปซ่อยเขาเมิดคู่แห่ง

เงินค่าแฮงได้บ่ได้             กะไปโลดบ่สน

พ่ออดทนต่อสู้                 บ่อู้งานขันใส่

เหนื่อยส่ำใดกะบ่เว้า          เอาแฮงสู้คู่สู่งาน

สองมือพ่อดำกร้าน           คางยานดังกะปื่ง

เพื่อยู้ดึงลูกเต้า                ส่งเขาให้ได้ฮ่ำเฮียน

ฝึกให้เพียรบ่คร้าน           การงานเวียกหน้าที่

เป็นคนดีใช้ได้                        ไทยบ้านเพิ่นฮักแพง

พ่อเป็นแสงส่องให้            ลูกเห็นทางเมื่อยามย่าง

เดินทางไปถืกต้อง            จนฮอดหม่องที่ใฝ่ฝัน

ความผูกพันจากมื้อนี้                คงบ่มีคือก่อนเก่า

เว้านำกันคู่มื้อ                 ต่อจากนี้กะห่างหาย

น้ำตาไหลบ่อาจกั้น          ความฝันแม่เป็นหมัน

ความผูกพันห่างหาย          ย้อนความตายมากางกั้น

บุญคุณของพ่อนั้น              ยิ่งใหญกว่าโลกา

ใหญ่กว่าฟ้ากว่าตะวัน            กว้างกว่าผืนแผ่นน้ำ

ขอกรรมดีพ่อเคยสร้าง       ทางดีพ่อเคยก่น

บุญกุศลญาติพี่น้อง               ลูกเมียสร้างให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาพ่อขึ้น                 ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว                 สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม                        ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น                          ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันพ่อตายไปลำบาก      ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน            แสนสบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว           ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า              ทวีขึ้นบ่ถอย  เด้อ พ่อเอย

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก  แม่ทองมี  ทองยืมตา ลูกหลานและญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………………..

2. อาลัยพ่อครูทองดี ทองยืมยาย

…………………………………………………………..

พ่อครูบันทึกไว้                      ว่าเกิดอยู่บ้าน  โคกศิลา

บรรจุมาเป็นครูสอน          เจริญศิลป์จนแก่เถ่า

เซาสอนแล้ว                   เล่นการเมืองจนเฮืองฮูง

มวลป้าลุงลูกศิษย์พร้อม      แห่อ้อมข้างด้วยฮักแพง 

ลงแข่งขันเลือกตั้ง            นอนสำบายหายห่วง 

ได้ควงแขนหมู่เข่า            สภาได้ดังหมาย  

ในวาระพ่อครูได้                     ตำแหน่งใหญ่รองนายก

งบประมาณตกมา             พาสร้างแปงเมืองบ้าน

การวัดวากะเหลืองเหลื่อม    หนทางกะเอี่ยมอ่อง

ญาติพี่น้องกะโฮมตุ้ม                บ้านเมืองเตื้องกว่าแต่หลัง

ซ่อยงานบ่เอาค่าจ้าง         บริจาคเงินแถมตื่ม

บ่ลืมคำสัญญาที่เว้าไว้              ต่อไทยบ้านคู่สู่อัน

ฮักดูแลไทยบ้าน                     คือเป็นลูกเป็นหลาน

ประสานงานมั่นคง            ซื่อตรงเพิงได้ 

มีน้ำใจเอื้อเฟื้อ                บ่ถือโตโอ้อ่ง   

แม่นสิลงเลือกตั้ง                     สมัยหน้าได้แน่นอน 

มามื้อนี้เจ้า                            ได้จรจากโลกนี้ไป

ถิ่มลายมือไว้ข้างหลัง               ให้ลูกหลานได้เฮียนฮู้

ถิ่มลายครูให้เมืองบ้าน              พากันสานสร้างต่อ

ลาพ่อแม่พี่น้อง                ไปโลกหน้าชาติสิมา 

ลูกและเมียอาลัยเศร้า               เอาน้ำตาเป็นหมู่เพื่อน

เอาเดือนดาวเป็นพี่น้อง             ฮ้องไห้ใส่ดาวเดือน  

คณะเพื่อนญาติพี่น้อง               กะคือกันบ่แตกต่าง 

เดินทางมาส่งเจ้า             ในคราวนี้ด้วยฮักแพง

ขอแฮงบุญพ่อครูสร้าง              ทางดีพ่อครูก่น

บุญกุศลญาติพี่น้อง           ลูกเมียสร้างให้ซ่อยดล 

เทพเบื้องบนพาพ่อขึ้น      ไปอยู่เมืองสวรรค์ 

แสนสำราญโฮแซว     สุขสำบายหายฮ้อน 

สาวอัปสรแห่หุ่ม    ซุมแซวม่วนซื่น 

ทุกวันคืนสุขล้น          ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันเจ้าตายไปลำบาก              ยากจนทนทุกข์ 

ขอให้สุขมาแทน                    แสนสบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                       ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นคู่วัน เด้อ    พ่อครูเอย

ด้วยความฮักและอาลัยยิ่ง

จาก แม่ครูดลนภา  ทองยืมยาย   ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………………

3. อาลัยน้องสมบัติ ยืนยังเซ

…………………………………………………..…..

พอได้ยินข่าวร้าย             ใจสั่นนอนบ่หลับ

น้ำตารินไหลนอง                    อาบลงทั้งสองแก้ม

แนมขึ้นไปเทิงฟ้า                    วอนอินทาให่เพิ่นซอย

แม้นสิเดิกน้ำค้างย้อย        ยังตาค้างหลับบ่ลง

เพินส่งลูกมาให้               ไร้ชีวิตวิญญาณ

ปานหัวใจพ่อแม่หยุด         มุ่นเป็นผงแตกม้าง

ความหวังสลายสิ้น            ทลายลงเกลี้ยงออยฮอย

ปลงใจคอยล่วงหน้า          ยังเกือบบ้าป่วงไป

น้ำตาไหลรินย้อย                    ลูกบ่ถอยคืนบ้านเก่า

ฝืนยิ้มยามต้องเว้า            ยามต้องเข้าหน้าหมู่คน

ขอกุศลที่ลูกสร้าง                    ทางดีที่ลูกก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง                      สร้างกองไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาลูกขึ้น             ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญนานปี                 อย่าได้มีภัยฮ้าย

คันลูกตายไปลำบาก              ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน          แสนสบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว            ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                     ทวีขึ้นคู่สู่วัน  เด้อ  ลูกเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…พ่อ แม่ และญาติพี่น้องสู่คน

………………………………………………..………

4. อาลัยน้องมะลิ ทองเต็มบาท

…………………………………………….…………

พอได้ยินข่าวร้าย             ใจสั่นนอนบ่หลับ

น้ำตารินไหลนอง                    อาบลงทั้งสองแก้ม

แนมขึ้นไปเทิงฟ้า                    วอนอินทาให่เพิ่นซอย

แม้สิดึกน้ำค้างย้อย           ยังตาค้างหลับบ่ลง

เขาส่งหลานมาให้            ไร้ชีวิตวิญญาณ

ปานหัวใจป้าลุง               มุ่นเป็นผงแตกม้าง

ความหวังสลายสิ้น            ทลายลงเกลี้ยงอ่อยห่อย

ปลงใจคอยล่วงหน้า          ยังเกือบบ้าป่วงไป

น้ำตาไหลบ่อาจกั้น                     หลานบ่คืนมาคือเก่า

ฝืนยิ้มยามต้องเว้า            ยามเข้าหน้าหมู่คน

ขอกุศลที่หลานสร้าง         ทางดีป้าลุงก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง               ป้าลุงสร้างให่ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาหลานขึ้น                 ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว               สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่อุ้ม                     ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น                       ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันหลานตายไปลำบาก              ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน           แสนสบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                      ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า           ทวีขึ้นบ่ถอย  เด้อ  หลานเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ป้า ลุง และญาติพี่น้องสู่คน

 

…………………………………………………

5.อาลัยคุณแม่นิยม  ประสาวะเท  

………………………………………………….…….

หนองบัวแดงเป็นชื่อบ้าน            เมืองขอนแก่นแดนสยาม

เคยขึ้นชื่อลือนาม                    ฝนบ่ดีมีแต่แล้ง

ต้องแข็งใจย้ายบ้าน                 ถิ่มเฮือนชานบ้านที่อยู่

ขายหมูเป็ดไก่โจ้น                  นาฮั้วไฮ่สวน 

ชวนกันหนีจากบ้าน                 หาถิ่นฐานที่อยู่ใหม่ 

หวังใจว่าสิพ้อ                        หมู่บ้านหน้าฟ้าฝนดี

หนีมาไกลจนฮอด                   หมู่บ้านใหม่ชื่อท่งมน

ฟ้าฝนดีสมตั้งใจ                     ต้นไม้หนาป่ายังกว้าง

ซื้อป่าถางเป็นนาไว้                 ได้บ่แพงหลายสิบไร่

สร้างเฮือนชานเอาไว้                      พอได้ซ่นส่ำหมู่เขา

บุญคุณแม่เฮานั้น                    ทะเลหลวงกะบ่ส่ำ

ท้องฟ้าเพิ่นว่ากว้าง                  บ่เคิงเสี่ยวคุณแม่เฮา

มามื้อนี้เจ้า                     ได้ลาจากโลกนี้ไป

ญาติพี่น้องต่างอาลัย                หลั่งไหลมางานเจ้า

จากบ้านเหนือบ้านใต้               ทั้งใกล้ไกลได้ฮู้ข่าว

พากันมาส่งเจ้า                       ไปภพหน้าชาติสิมา

ขอผลานิสงส์สร้าง            นำทางสู่โลกใหม่

บุญลูกหลานใหญ่น้อย              มาโฮมตุ้มซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาแม่ขึ้น               ไปอยู่เมืองสวรรค์

สารพันความสนุก             สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรนางฟ้า              มาดูแลแหนแห่ 

เทพดูแลกุศลคุ้ม                      ซุมภัยฮ้ายให้ห่างไกล 

คันแม่ตายไปลำบาก                  ยากจนทนทุกข์ 

ขอให้สุขมาแทน              แสนสบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า  

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอยเด้อ  คุณเเม่นิยมเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก  ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………………….…

6. อาลัยคุณพ่อทองแดง ทุ่งนาทม

……………………………………………………………

พ่อทองบันทึกไว้                   ว่าเกิดอยู่เมืองพล

มีคนหลายนาบ่พอ            แบ่งปันกันบ่ได้ 

ต้องรอขายคนซื้อ             ค่อยแบ่งเงิน/นั้นได้อยู่

หมู่หนุ่มสาวหนีจากบ้าน     แสวงโชคเสี่ยงดวง

หาตักตวงเงินทองเข้า               กระเป๋าตุงในต่างถิ่น  

พ้อดินแดนป่ากว้าง           ทางก้ำเจริญศิลป์

เป็นดินแดนอุดมด้วย         ดินดำน้ำซุ่ม 

ซุมหมู่ปลากุ่มบ้อน            ปานแข้แก่งหาง

ฟ้าวเมือบอกทางบ้าน               ประกาศชวนให้ขายที่

หอบเงินหนีจากบ้าน          หาเลาะซื้อนาท่งดี  

พากันหนีมาอยู่ก้ำ            หมู่บ้านใหม่ในฝัน 

เทือมีวันลืมตา                 มีไฮ่นาท่งกว้าง    

ทางพ่อทองกะเลยย้าย              เป็นรุ่นแรกแฮกหมาน

หาประสานไมตรี              ผูกเสี่ยวมีอ้อมบ้าน

โชคหมานคือหมายไว้              ของทุกคนที่มาใหม่

นาท่งใหญ่ใกล้บ้าน           ประสานซื้อได้คู่คน

บ้านท่งมนเป็นชื่อบ้าน              งานนาปลูกข้าวใหญ่

เฮ็ดนาขายข้าวได้            ส่งลูกให้ได้ฮำ่เฮียน 

พ่อถางป่าจนจอบเหี้ยน      พร้าขวานจนคมบิ่น 

ขุดดินจนมือด้าน                     ลงงานเช้าฮอดค่ำทาง 

สางงานมาจนเถ่า             ชรากาลใกล้ฝั่ง 

จ้งได้นั่งเฝ้าบ้าน                     ดูหลานลูกด้วยห่วงใย 

คันไผเซพ่อกะค้ำ             ไผคะมำล้มกึ่งดืง   

พ่อกะดึงให้ลุกได้             ประครองให้สู่ต่อไป 

แบ่งทรัพย์สินไว้ให้           ลูกทุกคนทำกินต่อ

บุญคุณพ่อใหญ่กว้าง                กว่าฟ้าบวกแผ่นดิน 

มื้อนี้พ่อเมิดสิ้น                ลมหายใจจรจาก 

ฝากความดีเอาไว้             ลูกหลานไห้ฮ้องคึดนำ 

ขอกรรมดีที่พ่อสร้าง          กองบุญพ่อเคยก่อ   

บุญพ่อแม่พี่น้อง                      ลูกหลานสร้างให้ซ่อยดล 

เทพเบื้องบนพาพ่อขึ้น               ไปสู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญโฮแซว            ม่วนมันคือฝันไว้  

คันพ่อตายไปลำบาก           ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสบายหายเศร้า

คันพ่อมีสุขแล้ว                       ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า 

สุขร้อยเท่าพันเท่า              ทวีขึ้นบ่ถอย  เด้อ..พ่อเอย

ด้วยความฮักและอาลัยยิ่ง

จาก…ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน

…………………………………………………….………

7. อาลัย.คุณพ่อเทียม พระนำหน้า

…………………………………………………..………

พ่อเทียมบันทึกไว้            ว่าเกิดอยู่เมืองอุบล 

ฝนตกน้อย  บ่ห่งนา         ปูปลา  กะตายแล้ง

ในบึงหนองกะน้ำแห้ง               แตกระแหงเป็นเขิบใหญ่  

ฝูงงัวควายกะอึ้ดหญ้า               ปูปลาเขียดกะเล่าหาย

ตัดสินใจหนีจากบ้าน                ถิ่มเฮือนซานบ้านที่อยู่ 

ขายหมูเป็ดไก่โจ้น            โฮมเงินไว้ไปซื้อนา

ขี่เกวียนมากับหมู่เพื่อน             ยามเดือนหงายฟ้ากระจ่าง

ยามกลางเว็นแดดฮ้อน              ต้องนอนยั้งพักเซา

หลายคืนเข่า                   ได้มาฮอดเจริญศิลป์

ดินแดนในความฝัน          หาผูกพันเป็นเสี่ยวไว้

พอได้อาศัยซื้อ                       ดินดอนเฮ็ดนาไฮ่ 

จับจองโคกป่าไม้              ไว้แปงส่างสืบมา 

พ่อถางป่าจนมือด้าน         บักจ๊กขวานจนเหี่ยนบิ่น  

จั่งแปงดินเป็นนาได้          ไถปลูกข้าวสู่ลูกกิน

แบ่งไฮ่นาเมิดทั้งสิ้น          ดินดอนปันให้ลูก

ผู้ใดทุกข์ยากไฮ้              บ่ไลถิ่มซ่อยหนุน

บุญคุณของพ่อนั้น            ยิ่งใหญ๋กว่าโลกา

ใหญ่กว่าฟ้ากว่าตะเว็น           กว้างกว่าผืนแผ่นน้ำ

บรรยายความเมิดมื้อ                เรื่องพระคุณของพ่อ

เว้าจนตายกะบ่พ้อ            หม่องจบนั้นอยู่ใส

บ่อยากไกลจากข้าง          ความตายย่างมาทัน

ต้องจากกันด้วยอาลัย               พ่อจากไปบ่คืนบ้าน

ลูกหลานอาลัยล้น             น้ำตาไหลรินหลั่ง

ตั้งใจมางานเจ้า                      กินทานสรัางส่งกุศล

ขอผลบุญจงซ่อยยู้            ชูพ่อสู่สรวงสวรรค์

อยู่นำกันกับองค์อินทร์              ตั้งถิ่นฐานอยู่เทิงฟ้า

เป็นเทวาเหาะหาเล่น                นางฟ้ากล่อมยามนอน

สาวอัปสรพาสนุก             สุขสำบายหายฮ้อน

พระอวยพรกุศลคุ้ม           เทพชุมนุมดลซ่อย

สนุกสอยดอกฟ้า              มาชมช้อนอยู่วิมาน

คันได้เกิดชาติหน้า           ฮาเทือพ้อพบกัน  

ขอเป็นลูกเป็นหลาน          ฮักแพงกันเป็นพันเท่า

ดูแลกันจนฮอดเถ่า            เวรภัยให้ไกลห่าง

สุขสมหวังดังฝันไว้           ห่างหายพ้นทุกข์ภัย

คันพ่อตายไปลำบาก             ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสบายหายเศร้า

คันพ่อมีสุขแล้ว                       ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นคู่วันเด้อ  พ่อเอย

ด้วยความฮักและอาลัยยิ่ง

จาก…ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………………………

8. อาลัย.พ่อครูวิตามิน เณรนำทาง

………………………………………….………………

พ่อครูบันทึกไว้                     ว่าเกิดอยู่เมืองสกล

บุญบันดลให้เป็นครู           อยู่เจริญศิลป์จนเถ่า

เซาสอนแล้ว                   นอนสำบายหายห่วง

งานทั้งปวงมอบให้            น้องครูได้สืบสาน   

ชีวิตพ่อครูนั้น                  เริ่มต้นจากบ่มีหยัง  

ตั้งแต่มาเป็นครู                       อยู่เจริญศิลป์ในมื้อแรก

แบกจักรยานฮ้าง                    ขึ้นหลังคารถใหญ่

เดินทางไกลจากบ้าน                ประมาณได้ร้อยกว่าโล

มาแต่โตล่อนจ้อน             อาสาสอนลูกหลานเพิ่น

ย้อนหวังเงินค่าจ้าง           แต่งโตโก้ได้อวดสาว

พอถึงคราวเลิกเรียนแล้ว     ขี่รถแส่วหาของกิน

มีทรัพย์สินชิ้นเดียว           คือจักรยานฮ้าง

ขี่ตามทางพอใช้ได้           ใช้ฝ่าตีนเบรกซ่อย 

เป็นครูน้อยซอมซ่อ           มอซอซิ่งกว่าผู้ใด 

ไคแต่เป็นคนกล้า             มหาเปรียญฝอยเก่ง

เป็นนักเลงไก่โจ้น             หากินเล่นเลาะทงนา

ได้เงินมากินเกลี้ยง           เหลือเพียงกระเป๋าเปล่า

ข้าวและน้ำ                     เซ็นไว้จ่ายสิ้นเดือน

เริ่มแพงเงินหลังได้            พบฮักใหญ่ได้แต่งงาน

ต้องกล้าหาญอดทน          ประยัดกินประหยัดใช้ 

หวังใจให้ลูกได้                      ฮ่ำเฮียนส่ำหมู่ 

อาชีพครูเงินเดือนหน่อย     ต้องค่อยต้อดค่อยคลาน 

โชคหมานได้เลื่อนย้าย             เป็นครูใหญ่หนองฮังแหลว

แส่วไปสอนซาวสามปี               จังได้หนีมาใกล้บ้าน

ท่งมนธาตุเป็นชื่อชั้น         โรงเรียนใหม่ใกล้เกษียณ   

เวียนไปสอนสี่ปี                      จั่งเกษียณมาอยู่บ้าน

เกษียณงานมาแล้ว           เล่นการเมืองนำหมู่

เพื่อดูแลชาวพี่น้อง            สร้างเมืองบ้านให้ฮูงเฮือง

ครบสี่ปีแล้วเลยเตื้อง          ต่องานใหม่เปิดคาร์แคร์

พาลูกแถหาเงิน                      รับจ้างเขาเอาแฮงสู้

ฝึกดูแลลูกให้                  บริการเป็นรับใช้เพิน

ฮู้ว่าเงินกว่าสิได้                     มันหายากส่ำใด๋ 

ต่อมาขายนาได้                      โชคใหญ่มีเงินทุน   

จั่งได้หมุนหางาน             บ่เมือยหลายให่ลูกได้

ใช้เงินพาลูกสร้าง             ตึกแถวให้คนเช่า

หวังเอาค่าเช่าห้อง            ให่ลูกได้ใช้ต่อฝัน

ชีวิตของพ่อนั้น                       เป็นแบบอย่างทางดี

ที่ลูกจดจื่อจำ                  ใช้นำทางย่างไปได้

ต่อนี้ไปบ่เห็นหน้า             พ่ออำลาสู่โลกใหม่

อยู่ห่างไกลจากโลกนี้               บ่มีมื้อได้พบกัน

น้ำตาซึมบ่อาจกั้น             เอ่อไหลย้อยหยั่ง

ได้แต่นั่งโศกเศร้า             เห็นพ่อเจ้าต่อมื้อฝัน

บุญคุณของพ่อนั้น            ยิ่งใหญ่มหาศาล

บ่อาจบรรยายครบ            จบพระคุณทั้งเมิดได้

จึงกราบวิงวอนไหว้           รัตนตรัยให้ดลซ่อย

บุญกุศลใหญ่น้อย             เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาพ่อขึ้น               ไปอยู่เมืองสวรรค์

สารพันความสนุก             สุขสำบายหายฮ้อน 

สาวอัปสรแห่อุ้ม                      ซุมแซวม่วนซื่น  

ทุกวันคืนสุขล้น                      ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันพ่อครูตายไปลำบาก             ยาจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                       แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                      ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอยเด้อ  พ่อครูเอย  

ด้วยความเคารพรักฮักแพงและอาลัยอย่างที่สุด

จาก…แม่ครูเพ็ญศรี   เณรนำทาง  ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน

…………………………………………………………….………

9. อาลัยคุณแม่งามงอน ไชยปราการ

……………………………………………………………..……

แม่ได้อดทนเลี้ยง              ลูกสิบคน จนเติบใหญ่

หนักส่ำใดแม่กะสู่             บ่มีย้าน หวั่นไหว

ยามใด๋ลูกโศกเศร้า           แม่เข้าใจ  บ่เหินห่าง

อยู่ข้างกายคอยเว้า           ปลอบใจให้ ได้ผ่อนคลาย

ชีวิตของแม่นั้น                เป็นแบบอย่าง ทางดี

ให่ลูกเดินนำหลัง                    ฮอดหม่องหมาย คือฝันไว้

ได้มีเป็นส่ำหมู่พวก           งวกหน้าหลังบ่อายหมู่

อยู่สำบายถ่วนหน่า           ฮักกันมั่น ดังแม่หวัง

นับตั้งแต่มื้อนี้                  บ่มีแม่ มาให้เห็น

เหลียวหาใส                   กะเปล่าแปนไปจ้อย

แม่ที่คอยคุยเว้า               แนะนำเฮา  ทุกเช้าค่ำ

กรรมได้มาพรากข่าง        วางให่ แม่ห่างไกล

ให้แม่ไปชาติหน้า             อย่าได้ห่วง ทางหลัง

ลูกหลานยังมีกรรม           ต้องทำดี  ให่หลายขึ่น

เทื่อแม่คืนมาพ้อ                      บ้านเมืองเฮาเฮืองฮูง

มวลป้าลูงญาติพี่น้อง         ฮ่างมีขึ่น คู่สู่คน

คันลูกหลานบ่จนแล้ว         แม่เกิดนำบ่ทุกข์ยาก

ความลำบากสิบ่พ้อ           มีสุขได้ส่ำสวรรค์

มื้อนี้นั้น                         ลูกหลานเฮาที่ฮู้ข่าว

กับหมู่ชาวพี่น้อง                     เทิงไกลใกล้ได้หลั่งโฮม

พากันมางานเจ้า                     สงสะกานพร้อมพร่ำ

ทำกุศลส่งเจ้า                  ไปโลกหน่าสู่สวรรค์

ขอผลบุญแม่เคยสร่าง               ทานมัย แม่เคยก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง               ลูกหลานสร่างให่ซ่อยดล

เเทพเบื้องบนพาแม่ขึ้น     ไปสู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญโฮแซว                 ม่วนหลายคือฝันไว้

คันแม่ตายไปลำบาก              ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว            ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ ..คุณแม่เอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จากลูกหลานและญาติพี่น้องสู่คน

……………………………………….

10. อาลัยลูกแม่

…………………………..…………

ยามแม่เจ็บป่วยไข้                   หวังใจให่ลูกซ่อย

คอยป้อนข้าวป้อนน้ำ                ดูแลเฝ้าซอยรักษา

ยามสังขารแม่เถ่า                   ชรากาลใกล้ฝั่ง

แม่ยังหวังได้เพิงเจ้า                 ปิดตาให้บัดแม่ตาย

ลูกแม่เจ็บป่วยไข่                     ส่งโรงหมอให่เพิ่นซ่อย

แม่เฝ้าคอยคู่มื้อ                      หวังว่าเจ้าสิส่วงหาย

ยาใดดีหามาให่                             หมอใดดีให่เพิ่นซอย

แม่เฝ้าคอยเจ้าคู่มื้อ                  แต่สุดท้ายตายจากกัน

น้ำตาไหลบ่อาจกั้น                  ความฝันแม่เป็นหมัน

ความผูกพันห่างหาย                     ย้อนความตายมากางกั้น

คืนและวันยาวเยี้น                   ปานเดือนปีที่ผันเปลี่ยน

บ่อาจเขียนชีวิตได้                   คือด้ามดังพระพรหม

จึงยกมือกราบก้ม                   ตั้งจิตอธิษฐาน

ขอวิญญาณลูกไปดี                มีสวรรค์เป็นที่ตั้ง

บุญกุศลที่แม่สร้าง                   พระนำทางเทพหนุนซอย

บุญกุศลใหญ่น้อย                  แม่ทำไว้ให้ซอยดล

เทพเบื้องบนพาลูกขึ้น             ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญโฮแซว                    ม่วนมันคือฝันไว้

คันลูกตายไปลำบาก             ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                   แสนสบายหายเศร้า 

มีสุขแล้ว                                  ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                ทวีขึ้นคู่วัน  เด้อ  ลูกเอย

ด้วยความฮักและอาลัยยิ่ง

จาก…แม่

……………………………………………………

11. อาลัยคุณพ่อมา แพงทุย

…………………………………………..………

พ่อใหญ่มาบันทึกไว้                   ว่าเกิดอยู่เมืองอุบล

ฝนบ่ตกหลายปี                       ที่นา  บ่มีน้ำ

จำใจ  ต้องย้ายบ้าน                     ถิ่มเฮือนซาน  บ้านที่อยู่

พาหมู่หนี  จากบ้าน                     ฝันได้พ้อ  บ้านฝนดี

ขี่เกวียนมาดังส่องแส่ง                     ยามเดือนหงาย จั่งออกย่าง

ยามกลางเว็นแดดฮ้อน                     ต้องนอนยั้งพักเซา

หลายคืนเข่า                          ได้มาฮอดธาตุพนม

หยุดกองเกวียนลงชม                      ไปกราบกรานวอนไหว้

ให้มีชัยมีโชค                         โฉลกดีขี้ถืกป่อง

ได้เงินทองได้บ้าน                   ได้นาฮั้วไฮ่สวน

ได้มีเป็นครบถ้วน                    ทุกสิ่งที่วาดหวัง

ให้สมดังปรารถนา                   อย่าได้มีภัยฮ้าย

ลูกหลานไปเทือนี้                    โสตายบ่คืนถิ่น

จนแผ่นดินกลบหน้า                 บ่มีเตื้องต่าวคืน

ลูกกะไห้สะอึ้น                        อยากคืนเมือบ้านเก่า

จั่งแม่นอุ๋กอั่งเอ้า                            สิไปหน้ากะห่วงหลัง

เดินทางไกลยาวเยิ้น                เกือบเคิงเดือนมาฮอดบ่อน

บ้านกินนอนคู่มื้อนี้                   มีนาฮั้วไฮ่สวน

ลูกเจ็ดคนออกครัวแล้ว                     มีลูกหลานเพิ่มตื่ม

ทุกข์ให้ยืมมีให้ใช้                   ช่อยเหลือให้ได้ทั่วกัน

บุญคุณของพ่อนั้น                   ทะเลหลวงกะบ่ส่ำ

ท้องฟ้าเพิ่นว่ากว้าง                  บ่เคิ่งเสี่ยวพ่อเฮา

มามื้อนี้คุณพ่อเจ้า….               ได้ละจากโลกนี้ไป

ลูกหลานต่างอาลัย                   หลั่งไหลมางานเจ้า

จากบ้านเหนือบ้านใต้                      ทั้งใกล้ไกลได้ฮู้ข่าว

พากันมาส่งเจ้า                             กินทานสร้างส่งกุศล

ขอผลบุญพ่อเคยสร้าง                     ทานมัยพ่อเคยก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง                             กินทานสร้างให้ซ่อยดล

เทพเบื่้องบนพาพ่อขึ้น                     ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญโฮแซว                    แสนสบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่อุ้ม                        ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น                          ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันพ่อตายไปลำบาก                     ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                          แสนสบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                        ทวีขึ้นบ่ถอย  เด้อ   พ่อเอย

ด้วยความฮักและอาลัยยิ่ง

จาก…ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………….………..

12. อาลัยคุณพ่อมะโน บุญบันดาล  

……………………………………………………………

ยามแม่เจ็บป่วยไข้            หวังใจ ได้เพิ่งพ่อ

พาหาหมอปิ่นปัวให้           อยู่เฝ้าบ่ห่างกาย

ยามเป็นตายายเฒ่า          ชรากาลใกล้ฝั่ง

หวังเจ้าเป็นหมู่ข้อย           เกาหลังให้แก่กัน

เฮาได้ลงทุนสร้าง                    หลักฐานมีบ้านช่อง

มีพ่อแม่พี่น้อง                  ลูกหลานเพิ่ม ดังใฝ่ฝัน

เฮามีบ้านมีรถ                 มีไฮ่นา ทุกสิ่งอย่าง

ย่างไปได้สู่หม่อง                     บ่อายหน้าหมู่เขา

แต่เจ้ามาป่วยไข้                     บ่ส่วงหายเป็นตาหน่าย

พาไปปัวคู่หม่อง                      ที่คนเว้ากล่าวเถิง

เทิงหมอไกลหมอใกล้        พาไปหา ให้เพิ่นซอย

ได้แต่คอยคู่มื้อ                 ปัวมาแล้วกะบ่หาย

เกิดแล้วตายข้อยกะฮู้                แต่หดหู่ยามเจ้าตาย

น้ำตาไหลบ่ฮู้โต                      โพดโพหลายความเศร้า

จำต้องเอาใจสู้                 ดูแลงานศพเจ้าต่อ

มวลพ่อแม่พี่น้อง                     ลุงป้าเพิ่นซ่อยเฮา

ส่วนว่าโตของเจ้า             อย่าได้ห่วงทางหลัง 

ให้ตั้งใจไปดี                   มีสวรรค์เป็นที่ตั้ง

ขอพลังกุศลเจ้า                       แต่ก่อนเก่าคราวหลัง       

รวมพลังกับกรรมดี            ที่ลูกเมียได้สร้างไว้

เป็นพลังดลให้                 พ่อไปดีมีสุขยิ่ง

สู่สวรรค์คิ้งนิ้ง                 วิมานฟ้าบ่อนสำบาย

คันพ่อตายไปลำบาก              ยากจนทุนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพัน                 ทวีขึ้นบ่ถอย   เด้อ พ่อเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…แม่สมใจ  บุญบันดาล  และลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………….………..

13. อาลัยคุณตาทวี ศุกร์จันทร์ลา

……………………………………………..…………

ตามีคุณมากล้น                      หลายหลากมหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ตาบ่เอาค่าจ้าง                 เลี้ยงลูกหลานจนเติบใหญ่

ส่งลูกหลานให้ได้                    ไปเฮียนฮู้คู่สู่คน

ผลการเฮียนหลายน้อย             กะแล้วแต่ไผมัน

ตาฮ่วมมือสร้างฝัน            ให้ลูกหลานบ่ยอมแพ้

คอยดูแลทุกเรื่อง              ทั้งเงินทองของใช้จ่าย

แบ่งทรัพย์สินไว้ให้           ลูกหลานได้ทั่วกัน

นอกจากนั้น                          ยังพาลูกพาหลาน

หมั่นทำบุญสุนทาน           รักษาศีลถือธรรมมั่น

ให้สู้งานบ่ยอมแพ้                    ดูแลโตเองได้ส่ำหมู่

เป็นคุณครูอยู่บ้าน                   ประสานให้ได้คู่คน

ตามีคุณมากล้น                ยิ่งใหญ่มหาศาล

สุดสิบรรยายครบ                    จบพระคุณทั้งเมิดได้

บัดนี้ตาตายแล้ว               เสียงไห้แซวน้ำตาหลั่ง

ลูกหลานต่างโศกเศร้า       อาลัยเจ้าอยู่บ่วาย

เกิดแล้วตายเป็นของแน่            แต่ตาตายเป็นเรื่องใหญ่

บ่มีไผแทนตาได้               ลูกหลานไห้จ่มหา

จึงยกมือวันทาไหว้            คุณพระไตรยให้ดลซ่อย

กุศลกรรมใหญ่น้อย          เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาตาขึ้น        ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว           สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม                 ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น                    ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันตาตายไปลำบาก           ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ คุณตาเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………………………..…..

14.  อาลัยคุณยายอมร ศุกร์จันทร์ลา

……………………………………………….………………

ยายมีคุณมากล้น              ทนเลี้ยงหลานจนเติบใหญ่

พ่อแม่ไปเฮ็ดเวียก                   อยู่ไกลบ้านต่างเมือง

ด้นดนเพินจังเตื้อง                   ต่าวคืนมาเยี่ยมส่อง

เอาของกินมาฝากต้อน             เงินใช้ไว้ให้ยาย

หลายปีไปยายแฮงเถ่า       งมซาวนำหลานลูก

ปลูกความดีไว้ให้                    ลูกหลานได้ใช้ส่องทาง

เพื่อย่างไปให้ฮอดหม่อง            ได้งานทำที่ฝันใฝ่            

เลี้ยงโตเองให้รอดได้         ตอนยายสิ้นบ่อยู่นำ

บุญคุณของยายนั้น           ยิ่งใหญ่มหาศาล

สุดสิบรรยายครบ                    จบพระคุณทั้งเมิดได้

บัดนี้ยายสิ้นแล้ว              เสียงไห้แซวน้ำตาหลั่ง

ลูกหลานต่างโศกเศร้า       อาลัยเจ้าอยู่วาย

เกิดแล้วตายเป็นของแน่            แต่ยายตายเป็นเรื่องใหญ่

บ่มีไผแทนยายได้                   ลูกหลานไห้จ่มหา

จึงยกมือวันทาไหว้            คุณพระไตรยสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เทพฤทธิ์เบื้องบน                     แดนสวรรค์เมืองฟ้า

โปรดมาพายายขึ้น           ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญนานปี                     อย่าได้มีภัยฮ้าย

ลูกหลานอยู่ทางใต้           สิทำบุญหนุนส่ง

อุทิศตรงไปให้เจ้า                   ได้บุญเพิ่มขึ้นคู่วัน

คันยายตายไปลำบาก             ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ คุณยายเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………….……………………

15.  อาลัยคุณปู่สามารถ  ศุกร์จันทร์หลอย

……………………………………………………….……………

บุญคุณปู่มากล้น                     ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ปู่บ่เอาค่าจ้าง                  เลี้ยงลูกหลานจนเติบใหญ่

ยังแบ่งทรัพย์สินให้           ลูกหลานได้ทั่วกัน

นอกจากนั้น                          ยังพาลูกพาหลาน

ไปทำบุญทำทาน                     รักษาศีลถือธรรมมั่น

สอนลูกหลานให้ใฝ่ฮู้         ใฝ่เฮียนเขียนอ่าน

ฝึกบ่ให้ขี้คร้าน                การงานสู้บ่ถอย

เลี้ยงตัวเองได้อย่างหน่อย   คนอื่นนำให่เผื่อแผ่

ดูแลญาติพี่น้อง                คล้องใจให้ฮักแพงกัน

สุดสิบรรยายเว้า                     เรื่องราวพระคุณปู่

ผู้เลี้ยงดูลูกหลานให้          มีเป็นได้ทั่วกัน

บัดนี้นั้น                         ปู่ได้จากพวกเฮาไป

แสนอาลัยห่วงหา                    ปู่จากลาบ่คืนบ้าน

ลูกหลานไห้สะอื้น                    ปู่บ่คืนมาคือเก่า

ต่างพากันโศกเศร้า           อาลัยเจ้าคู่สู่คน

ขอกุศลคุณปู่สร้าง                   ทางดีคุณปู่ก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง               ลูกหลานสร้างให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาปู่ขึ้น          ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว           สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม                ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น                   ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันปู่ตายไปลำบาก          ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ คุณปู่เอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………………………

16.  อาลัยคุณย่าสมใจ ศุกร์จันทร์หลอย

………………………………………………….…………

บุญคุณย่ามากล้น             หลายหลากมหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ย่าบ่เอาค่าจ้าง                 เลี้ยงลูกหลานจนเติบใหญ่

ยังแบ่งทรัพย์สินให้           ลูกหลานได้ทั่วกัน

นอกจากนั้น                          ยังพาลูกพาหลาน

ไปทำบุญทำทาน                     รักษาศีลถือธรรมหมั่น

สอนลูกหลานให้ใฝ่ฮู้         ใฝ่เฮียนเขียนอ่าน

ฝึกบ่ให้ขี้คร้าน                การงานสู้บ่ถอย

เลี้ยงตัวเองได้อย่างหน่อย   คนอื่นนำให่เผื่อแผ่

ดูแลญาติพี่น้อง                คล้องใจให้ฮักแพงกัน

สุดสิบรรยายเว้า                     เรื่องราวพระคุณย่า

ผู้หาเลี้ยงลูกหลานให้        มีเป็นได้ทั่วกัน

บัดนี้นั้น                         ย่าได้จากพวกเฮาไป

แสนอาลัยห่วงหา                    ย่าจากไปบ่คืนบ้าน

ลูกหลานไห้สะอื้น                    ย่าบ่คืนมาคือเก่า

ต่างพากันโศกเศร้า           อาลัยเจ้าคู่สู่คน

ขอกุศลคุณย่าสร้าง           กรรมดีคุณย่าก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง               ลูกหลานสร้างให้หลั่งโฮม

เป็นพลังดลให้                 ย่าไปสู่สรวงสวรรค์

สุขสำราญนานปี                     อย่าได้มีภัยฮ้าย

ลูกหลานอยู่ทางใต้           สิทำบุญหนุนส่ง

อุทิศตรงให้ย่าเจ้า                   ได้บุญเพิ่มขึ้นคู่วัน

คันย่าตายไปลำบาก               ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                 แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                              ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ คุณย่าเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………………….………………

17. อาลัยคุณพ่อนิยม ศุกร์หลอยจันทร์ลา

…………………………………….………………………………..

บุญคุณพ่อมากล้น                   ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

เอาแฮงสู้                       ดุดันขันใส่

ไปทำงานรับจ้าง                     ฮอดต่างบ้านต่างเมือง

ด้นดนจังได้เตื้อง              ต่าวคืนมาเยี่ยมส่อง

เอาของกินมาฝากต้อน             เอาเงินใช้มาส่งนำ

อยู่บ่ดนกะต้องจ้ำ                    ตามไลน์นายงานเร่ง

เสี่ยงตายไปรับจ้าง           ทางเมืองบ้านเขารบกัน

แต่ละวันต้องหลบลี้            หนีระเบิดกับลูกปืน

ทั้งกลางเว็นกลางคืน         ระเบิดปืนดังกึกก้อง

หวังเงินทองจำต้องสู้               เป็นหรือตายกะต้องเสี่ยง

หวังเพียงลูกและเต้า          มีกับข้าวสู่กันกิน

บัดนี้พ่อเมิดสิ้น                ลมหายใจหนีจาก

ฝากเพียงลมคึดฮอด          กอดบ่ได้บายบ่ซูน

บุญคุณพ่อมากล้น                   ยิ่งใหญ่มหาศาล

หลายเกินการสิเว้าครบ             จบพระคุณทั้งเมิดได้

น้ำตาไหลบ่อาจกั้น           คืนและวันมืดมัวหม่น

สุดทนฝืนฮ้องไห้              อาลัยพ่ออยู่บ่วาย            

จึงกราบวิงวอนไหว้           คุณพระไตรยให้ดลซอย

กุศลกรรมใหญ่น้อย          เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาพ่อขึ้น        ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญนานปี                     อย่าได้มีภัยฮ้าย

ลูกเมียอยู่ทางใต้              สิทำบุญหนุนส่ง

อุทิศตรงให้เจ้า                ได้บุญเพิ่มขึ้นคู่วัน

คันพ่อตายไปลำบาก               ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน              แสนสบายหายเศร้า         

มีสุขแล้ว               ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                   ทวีขึ้นบ่ถอย  เด้อ      พ่อเอย

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก  แม่ทองสา  ศุกร์หลอยจันทร์ลา  ลูกหลานและญาติพี่น้องสู่คน

……………………………………………………….…………………

18. อาลัยคุณพ่ออาทิตย์ ดาวเคียงเดือน

…………………………………………………..………….………..

พ่อมีบุญคุณล้น                ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

หาเงินมาซื้อข้าว                     พริกหมากเขือปลาแดกป่น

ต้องอดทนอดกลั้น                   ขยันสู้เสาะแสวง

หาแหล่งเงินซึมย้อย          ต้อยโต่งซ้วนดึง

บาทสลึงเก็บกำ                โฮมเงินคำกำแก้ว

เดินตามแนวคนเถ่า           โบราณกาลก่อนเก่า

ส่งเสียให้ลูกเต้า               เข้าเฮียนฮู้ศาสตร์ศิลป์

ลูกทุกคนจบสิ้น                ปริญญาพาดบ่า

มีงานทำก้าวหน้า                    มีคู่แล้วคู่สู่คน

ลูกบ่จนเลี้ยงโตได้                   หลานเติบใหญ่ฮอดวัยเฮียน

พ่อเกษียณการงาน           มาเบิ่งหลานดูแลลูก

ซ่อยปลูกฝังลูกหลานให้            เป็นคนดีหมู่ได้เพิง

อยู่บ่เหิงพ่อกะเจ็บป่วยไข้    ฮอดวัยเถ่าแก่ชรา

โรคเจ็บขาปวดข้อ                   ฟันหลอแข้วหล่น

เฮาทุกคนหนีบ่ได้                    แก่เจ็บไข้ป่วยตาย

น้ำตาไหลบ่อาจกั้น           คึดฮอดกันยามพลัดพราก

ฝากเพียงความคึดฮอด             กอดบ่ได้บายบ่ซูน

บุญคุณพ่อมากล้น                   ยิ่งใหญ่มหาศาล

บ่อาจบรรยายความ          เรื่องพระคุณทั้งเมิดได้

จึงกราบวิงวอนไหว้           คุณพระไตรยให้ดลซอย

กุศลกรรมใหญ่น้อย          เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาพ่อขึ้น        ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว                   สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม                        ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น                          ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันพ่อตายไปลำบาก            ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน              แสนสบายหายเศร้า         

คันเจ้ามีสุขแล้ว               ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                   ทวีขึ้นคู่สู่วัน  เด้อ      พ่อเอย

ด้วยความรักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก  แม่จันทร์เพ็ง  ดาวเคียงเดือน  ลูกหลานและญาติพี่น้องสู่คน

…………………………………………….……………

19. อาลัยคุณพ่อสง่า แสงเขียว

…………………………………….…………..……..

บุญคุณพ่อมากล้น                   ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ทำนาได้ขายข้าว                    ส่งลูกเฮียนเขียนอ่าน

ลูกคนใดบ่ขี่คร้าน                   พ่อส่งให้ได้สุดสาย

แลงงายพ่อหาเลี้ยง           เสบียงกรังมันหายาก

หาใส่ปากแต่ละมื้อ            เมื่อยม้อยเกือบหมับหมา

พ่อกะอาสาสู้                   ซอกคูหนองห้วยท่ง

ขึ้นโคกดงป่าไม้               หากับข้าวสู่ลูกกิน

ย่างจนวินแต่ละมื้อ            คืองานหาเลี้ยงลูก

ถึงสิทุกข์ยากไฮ้               พ่อใจสู้บ่ถอย

หวังเดียวคือลูกน้อย          เติบใหญ่เป็นคนดี

มีวิชานากิน                           เลี้ยงโตเองวันข้างหน้า

นี่คือวาจาเว้า                  ของพ่อเฮาก่อนสิจาก

ฝากลูกหลานให้จื่อไว้        ไปหน้าอย่าถิ่มกัน

บุญคุณของพ่อนั้น                  ยิ่งใหญ่มหาศาล

บ่อาจบรรยายความ         เรื่องพระคุณทั้งเมิดได้

บ่อยากไกลจากข้าง           ความตายย่างมาทัน

จำต้องพลัดพรากกัน           พ่อจากไปบ่คืนบ้าน

ถิ่มลูกหลานให้โศกเศร้า         เหงาหงอยค้อยเหงี่ยง

เหลือเพียงความคึดฮอด            กอดบ่ได้บายบ่ซูน

ขอกองบุญพ่อเคยสร้าง              ทางดีพ่อเคยก่น

กุศลกรรมใหญ่น้อย          เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาพ่อขึ้น        ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญโฮแซว                   ม่วนมันจนลืมบ้าน       

เมียลูกหลานสิโฮมสร้าง            กองบุญอุดหนุนส่ง

อุทิศตรงไปให้เจ้า                   ได้บุญเพิ่มขึ้นคู่วัน

คันพ่อตายไปลำบาก            ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน              แสนสบายหายเศร้า         

คันเจ้ามีสุขแล้ว               ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                   ทวีขึ้นคู่สู่วัน  เด้อ      พ่อเอย

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก  แม่ดลนภา  แสงเขียว  ลูกหลานและญาติพี่น้องสู่คน

………………………………………………………………

20. อาลัยคุณแม่ดลนภา แสงเขียว

…………………………………….………………………..

บุญคุณแม่มากล้น                    ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ทำนาได้ขายข้าว                    ส่งลูกเรียนเขียนอ่าน

ต่อเติมฝันให้ลูกได้           ผูกใจให้ฮักแพงกัน

ให้อดออมอดกลั้น                    สู้งานบ่ถอยง่าย

สร้างครอบครัวให้อยู่ได้            ส่ำไทยบ้านผู้อื่นเขา

บุญคุณแม่เฮานั้น                    ยิ่งใหญ่กว่าโลกา

ใหญ่กว่าฟ้ากว่าตะวัน        กว้างกว่าผืนแผ่นน้ำ  

อธิบายความเมิดมื้อ          เรื่องพระคุณของแม่

เว้าฮอดแก่ฮอดเถ่า           กะบ่แล้วจั่งแม่นหลาย

บ่อยากไกลจากข้าง             ความตายย่างมาทัน

จำต้องพลัดพรากกัน            แม่จากไปบ่คืนบ้าน

ถิ่มลูกหลานให้โศกเศร้า                เหงาหงอยค้อยเหงี่ยง

เหลือเพียงความคึดฮอด                กอดบ่ได้บายบ่ซูน

ขอกองบุญแม่เคยสร้าง                 ทางดีแม่เคยก่น

กุศลกรรมใหญ่น้อย                     เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาแม่ขึ้น           ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว                        สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม                              ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น                              ทุกข์จนให้ห่างหาย  

คันแม่ตายไปลำบาก                       ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน              แสนสบายหายเศร้า         

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                   ทวีขึ้นคู่สู่วัน  เด้อ      แม่เอย

ด้วยความฮักกและอาลัยยิ่ง

จาก  ลูกหลานและญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………….……………

21. อาลัยคุณแม่มาลา สีนานวล

…………………………………….…………………..…..

บุญคุณแม่มากล้น                    ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

หาเงินส่งลูกเต้า                  เข้าโรงเรียนฝึกเขียนอ่าน

ลูกมีงานมีคู่แล้ว               เลี้ยงโตได้คู่สู่คน

พันภาระเลี้ยงลูกแล้ว         จั่งได้แส่วแสวงบุญ

สะสมทุนหาเสบียง                   เสี่ยงดวงไปชาติหน้า

หาบริจาคไว้คู่หม่อง          โรงเรียนบ้านวัดโรงบาล

หว่านทรัพย์สินสะสมบุญ    เป็นกองทุนให้หลายขึ้น

ทุกวันคืนถือศีลมั่น            ปฏิบัติธรรมคำสอนสั่ง

ย่างนำทางมะงอมะง่อง             ส่องขึ้นสู่สวรรค์         

บุญคุณแม่เฮานั้น                    ยิ่งใหญ่กว่าโลกา

ใหญ่กว่าฟ้ากว่าตะวัน        กว้างกว่าผืนแผ่นน้ำ  

อธิบายความเมิดมื้อ          เรื่องพระคุณของแม่

เว้าฮอดแก่ฮอดเถ่า           จบบ่ได้จั่งแม่นหลาย

บ่อยากไกลจากข้าง             ความตายย่างมาทัน

จำต้องพลัดพรากกัน            แม่จากไปบ่คืนบ้าน

ถิ่มลูกหลานให้โศกเศร้า                เหงาหงอยค้อยเหงี่ยง

เหลือเพียงความคึดฮอด                กอดบ่ได้บายบ่ซูน

ขอกองบุญแม่เคยสร้าง                 ทางดีแม่เคยก่น

กุศลกรรมใหญ่น้อย                     เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาแม่ขึ้น           ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว                       สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม                             ซุมแซวม่วนซืน

ทุกวันคืนสุขล้น                               ทุกข์จนให้ห่างหาย  

คันแม่ตายไปลำบาก        ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน              แสนสบายหายเศร้า         

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                   ทวีขึ้นคู่สู่วัน  เด้อ      แม่เอย

ด้วยความฮักและอาลัยยิ่ง

จาก  ลูกหลานและญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………….………………….

22. อาลัยคุณพ่อสมชาย มณีชม

………………………………………………….……….

 ยามแม่เจ็บป่วยไข้           หวังใจ ได้เพิ่งพ่อ

พาหาหมอปิ่นปัวให้           อยู่เฝ้าบ่ห่างกาย

ยามเป็นตายายเฒ่า          ชรากาลใกล้ฝั่ง

หวังเจ้าเป็นหมู่ข้อย           เกาหลังให้แก่กัน

ฮ่วมสร้างฝันนำกันได้        สิบกว่าปีในต่างถิ่น

ไปหากินต่างบ้าน                    นายงานเบี้ยวค่าแฮง

กลายเป็นคนไส้แห้ง          กลับคืนมาแหล่งเก่า

อาศัยข้าวอยู่เล้า              น้องสาวให้จั่งได้กิน

เริ่มต้นใหม่เมิดสิ้น                   ชีวิตใหม่ในฝัน

ฝ่าฟันงานแบกหาม           รับจ้างเขาบ่มีท้อ

ขอเพียงมีผู้จ้าง                สางงานบ่มีจ่ม        

งานบ่สมค่าจ้าง                ได้เงินน้อยกะซ่างมัน

มื้อนี้ฝันของข้อย              ทลายลงเกลี้ยงอ่อยฮอย

เจ้ามาตัดช่องน้อย                   ถิ่มข้อยไว้อยู่ผู้เดียว

นั่งเหลียวหลังมองหน้า              หยาดน้ำตาห่งหน่วย

จั่งแม่นซวยซ้ำเถ่า                   เจ้าตายแล้วข้อยมืดมน

คึดหลูตนเจ้าของเถ่า         ไผบ่เอาไปเลี้ยงต่อ

ได้แต่รอเจ้าฟื้น                คืนมาสู้ซ่อยกัน

กะซ่างมันเถาะอ้าย           ให้ตั้งใจไปโลกใหม่

กุศลกรรมใหญ่น้อย          เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาพ่อขึ้น        ไปอยู่เทิงสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว           สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม               ซุมแซวม่วนซืน

ทุกวันคืนสุขล้น                      ทุกข์ทนให้ห่างหาย

คันเจ้าตายไปลำบาก                ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอย  เด้อ  พ่อเอย

ด้วยความรักฮักแพงและอาลัยอย่างที่สุด

จาก…แม่ขิ่ง  มณีชม ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………………………….

23.  อาลัยหลวงพ่อลภ กตปุญโญ (ไชยพันธ์)

…………………………………………………………………

บุญคุณหลวง  พ่อมากล้น    ยิ่งใหญ่   มหาศาล

เลี้ยงลูกหลาน  มาดน        จนแก่กาย  ฮอดวัยเถ่า

หาเงินส่ง  ลูกเต้า                    เข้าโรงเรียน  ฝึกเขียนอ่าน

ลูกมีงาน  มีคู่แล้ว                    เลี้ยงโตเอง ได้คู่คน

พ้นภาระ  เลี้ยงลูกเต้า        เข้าวัดบวช  เป็นสงฆ์

ดำรงตน  เป็นพระ                   ละตัณหา  กิเลสฮ้าย

ไปตามฮอย  พระพุทธเจ้า   ผู้เอาธรรม  มาสอนสั่ง

ชี้ทางพ้น  ทุกข์ให้            หมู่เฮาได้  ส่องเห็น

หลวงพ่อละ  หลีกเว้น        ความบ่ดี  หนีความชั่ว

หนีจากมัว  มืดตื้อ                    ถือธรรมมั่น  บ่หวั่นไหว

ฮู้ว่าความ  ตายนั้น           แขวนคอเฮา  ทุกบาดย่าง

ทั้งเด็กน้อย  ผู้เถ่า            เกิดมาแล้ว  กะต้องตาย     

แต่บ่วาย  ทดท้อ              ยามหลวงพ่อ  ตายไป

แสนอาลัย  ห่วงหา           กลืนน้ำตา  ฮ้องไห้

บ่อยากไกล  จากข้าง        ความตายย่าง  มาทัน

จำต้องพลัด  พรากกัน       หลวงพ่อไป  บ่คืนบ้าน

ถิ่มลูกหลาน  ให้โศกเศร้า   เหงาหงอย  ค้อยเหงี่ยง

เหลือเพียงความ  คึดฮอด   กอดบ่ได้  บายบ่ซูน

ขอกองบุญ  หลวงพ่อสร้าง  ทางธรรม  หลวงพ่อก่น

กุศลกรรม  ใหญ่น้อย        ญาติโยมสร้าง  ให้ซ่อยดล

เทพเมืองบน  พาหลวงพ่อขึ้น      ไปสู่  พระนิพพาน

แสนสำราญ  เปี่ยมสุข       ทุกข์หาย  มลายสิ้น

สุขโบยบิน  มาคุ้ม                   เทพชุมนุม  ดลซ่อย

ได้ถึงแก่น  ธรรมอ้อยต้อย   นิพพานพ้น  ทุกข์ภัย

คันแม่นตาย  ไปลำบาก             ยากจน  ทนทุกข์

ขอให้สุข  มาแทน                   แสนสบาย  หายเศร้า       

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลาย  ขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่า  พันเท่า          ทวีขึ้น  บ่ถอย เด้อ       หลวงพ่อเอย

ด้วยความเคารพรักฮักแพง  และอาลัยอย่างที่สุด

จาก  พระสงฆ์สามเณร  ลูกหลานญาติโยม  และญาติพี่น้องคู่คน

……………………….

24.  บุญบาป

………………………

ยามเจ้าเกิดมานั้น             บ่มีหยังจักอย่าง

มาแต่โตล้อนจ้อน             ส่งในน้อยกะบ่มี

เจ้ามาสู่โลกนี้                  ได้มีเป็นตั้งหลายอย่าง

ทั้งเงินทองรถบ้าน             นาฮั้วไฮ่สวน

เจ้ามีจนครบถ้วน              สรรพสิ่งอำนวยสุข

แต่กะหนีความทุกข์          ย้อนสังขารบ่พ้น

บ่ว่าจนมีได้                    เป็นนำกันคือเจ็บป่วย

เคยหล่อสวยเป็นขี้ฮ้าย              ยานต๊วบต้วยจ่อยผอม

ผมบ่ย้อมหงอกขาว          สีดอกเลาแปงแซ่ง

แฮงเคยหลายกะเหลือหน่อย       ถอยหลังล้มท่าเดียว

เหลียวเห็นคนเป็นสองหน้า         สี่หูตาหน้าเปิงเคิง

เบิ่งตั้งเหิงกะจั่งฮู้              หลานกูตั๊วนี่นึกว่าไผ

บาดถึงคราวตายนั้น          ไผมันห้ามบ่อยู่

แม่นสิรวยล้นฟ้า                     เกิดมาแล้วกะต้องตาย

บ่มีไผเอาไปได้                       สรรพสิ่งเงินทอง

ทรัพย์สมบัติทั้งผอง           เอาไปนำบ่ได้

เงินบาทเดียวลูกหลานให้    ยังเอาคืนคือเก่า

เขี่ยเอาตอนแจกข้าว         พากันเว้าเงินปากผี

เหลือแต่ชั่วดีฮ้าย              ติดโตเฮาไปคู่บ่อน

ตอนเฮาตายจั่งสิฮู้            ว่าตายแล้วยุ่งส่ำใด

กรรมดีดึงเฮาขึ้น                     กรรมชั่วทรามผัดมาจ่อง

หวังสิได้ขึ่นสวรรค์ค้องน้อง        ผัดจ่องไว้เป็นเผดผี

บ่อนใดดีสิไปเกิด              ผัดยาดแย่งบ่ทันเขา

ได้แต่เนาทนทุกข์             เป็นเผดผีบ่มีหม่องจั้ง

หวังลูกหลานทำบุญให้              หลายปีกะบ่เฮ็ดจักเทือ

สิเมือบอกพวกเขากะบ่ได้    ยมบาลฮ้ายบ่ให้มา

ย้อนผลาทานหน่อย          คอยบุญทำกรรมแต่ง

แฮงบ่พอสิส่งไปเกิดได้              ยมบาลให่อยู่ซอยงาน

ทั้งล้างจานล้างหม้อ           ก่อไฟใส่หม้อกระทะใหญ่

ไล่แทงพวกที่ทำบาปฮ้าย    ถีบลงหม้อแม่นเมื่อยหลาย

คันแม่นทำบุญไว้              เถิงยามตายสิบ่ยาก

ตายจากไปมื้อนี้                      มีผู้เอิ้นขึ้นสวรรค์

แห่นำกันยืดยืด                       ขึ้นสวรรค์เมืองม่วน

นางฟ้าชวนไปนอนซ้อน     เมืองฟ้าจังแม่นหลาย

สนุกบายสนุกคั้น                     สาวสวรรค์จนว่าเมือย

ผู้เพินเคยขึ่นสวรรค์บอกไว้        ได้ฟังแล้วให้ฮำฮอน

ตอนยังเป็นคนนั้น             หมั่นทำบุญเอาไว้แน

บุญบาปนั้นของแท้            ดูแลเจ้าบาดท่าตาย  พี่น้องเอย

………………………………

 

 

.