กลอนตามหาสวรรค์

จำนวน  2  บทกลอนยาว ๆ 

………………….

กลอนที่  1

………………….

เมืองสวรรค์  อยู่ไหน  ใคร่จะรู้

สวรรค์อยู่  บนฟ้า  หรือบนไหน

บางคนว่า  เมืองสวรรค์  นั้นไม่ไกล

ถ้าอยากไป  ก็ไม่ยาก  หากทำตาม

เพียงจ่ายเงิน  เล็กน้อย    ก็ถึงแล้ว

เหล้าสองแก้ว   สาวรินให้  เมาใกล้หาม

เสพยาบ้า  ยาอี    มีเสพกาม

มั่วสาวงาม  ม่วนมัน  แล้วเมื่อยเมา

พอเริ่มเมา  สวรรค์มา  นางฟ้าเพรียบ

นั่งนอนเสพ  สุขสม  นางฟ้าสาว

ความรู้สึก  ล่องลอยไป  ในหมู่ดาว

เพียงชั่วคราว  ก็ชั่งมัน  สวรรค์เรา    

บางคนว่า  ไปสวรรค์  งานจิ๊บจ๊อย

จ่ายนิดหน่อย  สามบาท  ฟาดเหล้าขาว

เปิดลำซิ่ง  ฟ้อนเซิ้ง  เพียงชั่วคราว

พอเริ่มเมา   เห็นสวรรค์  ในทันใด

พระสอนว่า  เมืองสวรรค์  นั้นมีอยู่

ถ้าอยากรู้   ตามมา  อย่าสงสัย

รักษาศีล  ถือธรรม  ประจำใจ

เมื่อเราตาย  เทพเทวา  พาไปเอง

คริสต์สอนว่า  อย่าถาม  ห้ามสงสัย

อยากจะไป  เมืองสวรรค์  ห้ามโต้เถียง

เชื่อพระเจ้า  แล้วเรา  ได้ดีเอง

เราทำเพียง  ไหว้วิงวอน  ทุกวันคืน

อิสลาม  สอนให้เชื่อ  พระอัลเลาะห์

ที่จำเพาะ  ช่วยคนที่  ไม่แข็งขืน

คนละหมาด  อ้อนพระองค์  ทุกวันคืน

จะได้ขึ้น  เมืองสวรรค์  ถ้าหมั่นวอน

จะเชื่อใคร  ดีเล่า  ครับพี่น้อง

เขม้นมอง  ซ้ายขวา  หาคำสอน

อ่านหนังสือ   เรื่องสวรรค์  ก่อนจะนอน

จนเหนื่อยอ่อน  ก็ไม่เห็น  ทางเป็นไป

ชีวิตเรา  เข้าใกล้  ความตายแล้ว

ไร้วี่แวว  เมืองสวรรค์  อันสดใส

ไม่รู้ว่า  เมืองสวรรค์  อยู่แห่งใด

ถ้าเราตาย  ร่างเรา  ก็เผาไฟ

ส่วนวิญญาณ  หลังตาย  เราไม่รู้

ว่ายังอยู่  หรือลาลับ  ดับสลาย

อาจเหมือนค่าง  บ่างชะนี  หมีวัวควาย

พอมันตาย  ไม่เคยมี  ผีพวกมัน

คงมีแต่  วิญญาณผี  พวกมนุษย์

ไม่ไปผุด  ไปเกิด  ในความฝัน

ส่วนตัวจริง  เสียงจริง  อยู่ไหนกัน

ตื่นจากฝัน  พลันหาย  ไม่เห็นตัว

ได้แต่ทำ  ตามที่  พระท่านสอน

เช้าตื่นนอน  ใส่บาตร  ท่านเจ้าขรัว

รักษาศีล  ถือธรรม  ประจำตัว

ถึงไม่ชัวร์  จะได้ไป  ไม่คำนึง

………………………

กลอนที่  2

……………………….

นั่งนอนรอ  เพื่อนตาย  ไปสวรรค์

ที่เคยสัญ  -ญาไว้  จะโทรถึง

หลายปีผ่าน  เงียบหาย  ให้คำนึง

เพื่อนไปถึง  แล้วทำไม   ไม่โทร.มา

หรือสวรรค์  ยังไม่มี  โทรศัพท์

หรือถึงปั๊บ  นางฟ้ารุม  ล้อมเข้าหา

มัวแต่มั่ว  มึนงง  หลงกามา

ลืมโทร.หา  ทิ้งเรา  เฝ้าหลงคอย 

หรือว่าเพื่อน  ไปลง  นรกแล้ว

เพราะหลงแก้ว  หลงขวด  ดวดไม่ถอย

พอตายปั๊บ  ถูกจับ  ไปรอคอย

ถูกสอบสอย  ถีบส่ง  ลงหม้อทอง

นั่งพินิจ  คิดไป  ไร้ขอบเขต

ทุกประเทศ  มนุษย์ชาติ  ไม่เป็นสอง

เมืองสวรรค์  เทียบกัน  ยังเป็นรอง

ในเรื่องของ  เทคโน   ที่ก้าวไกล

เมืองสวรรค์  อยู่อย่างไร  ก็อย่างนั้น

ไม่มีการ  เปลี่ยนแปลง  หรือแก้ไข  

พระอินทร์ก็  ตัวเขียว   อยู่ร่ำไป

นางฟ้าไซร้  ยังแต่งตัว  โป๊เหมือนเดิม

ยิ่งคิดไป  ใจลอย  คอยนางฟ้า

ที่โทร.มา  ชวนให้  ไปส่งเสริม

อาบอบนวด  แห่งใหม่  ใหญ่กว่าเดิม

มีสาวเพิ่ม  มาใหม่  ล้วนวัยทีน

จะสวรรค์  บนดิน  หรือบนฟ้า

เสพกามา  เป็นกิจ  นิจศีล

พอหมดบุญ  นางฟ้าหาย  เป็นอาจิณ

พอเงินสิ้น  สาวหายวับ  ไม่กลับมา

เมืองสวรรค์  แท้จริง  อยู่ไหนเล่า

จนแก่เฒ่า   จวนเข้าโลง  ที่เสาะหา

แม้สักครั้ง  ยังไม่เคย  เห็นเทพา

หรือเพราะว่า  เมืองสวรรค์  นั้นไม่มี

เอนตัวทับ  ที่นอน  กอดหมอนข้าง

ความอ้างว่าง  เดียวดาย  ห่างหายหนี

ความอบอุ่น  ก่อนเก่า  เราเคยมี

เข้าแทนที่  ความอ้างว่าง ที่ห่างไป

หลับตาลง  ส่งใจ  ไปเมืองฟ้า

เที่ยวเสาะหา  เมืองสวรรค์  มันอยู่ไหน

ท่องไปทั่ว  จักรวาล   อันกว้างไกล

ไม่เห็นใคร  เห็นแต่ดาว  พร่างพราวพราย

ดึงจิตกลับ  ผูกไว้  หวังได้ฝัน

แต่จิตมัน  เตลิดไป  ไหนต่อไหน

เหนี่ยวรั้งจิด  จนเหนื่อยอ่อน  นอนหลับไป

อยู่แห่งไหน  เมืองสวรรค์  ไม่ฝันเลย

พระเทศน์ว่า  สรรพสิ่ง  ในโลกหล้า

ที่เราหา  ไม่เห็น  แต่มีเฉย

วันพรุ่งนี้  ไม่เคยเห็น  ยังมีเลย

สิ่งที่เคย  เห็นว่ามี  เดี๋ยวนี้ไง

ปู่ของปู่  ของปู่  ของทวดปู่

ใครเคยรู้  เคยเห็น  มีบ้างไหม

ไม่เคยรู้  ไม่เคยเห็น  เชื่อได้ไง

ปู่เป็นใคร  มีจริง  หรือสิ่งลวง

เมืองสวรรค์  มีเป็น  เช่นทวดปู่

คนเคยรู้  เคยเห็น  ไม่แหนหวง

นำมาเขียน  เป็นเรื่องไว้  ไม่หลอกลวง

สิ่งทั้งปวง  มีเป็น  เช่นนี้แล

ถ้าอยากไป  เมืองสวรรค์  ให้ทานทรัพย์

ก่อนเคยรับ  เปลี่ยนเป็นให้  ไม่ตอแหล

รักษาศีล  ถือธรรมไว้  ในดวงแด

ถ้าหากแม้  ถึงคราตาย  ก็ไปดี   

วิญาณจะ  ลอยล่อง  สู่ท้องฟ้า

เป็นเทวา   บนสวรรค์  ชั้นสุขี

เสวยสุข    สันต์เกษม  ปลื้มเปรมปรีดิ์

ไม่เป็นผี  เที่ยวขอทาน  ชาวบ้านกิน 

หากสิ้นบุญ  จากสวรรค์  ลงมาเกิด

ถือกำเหนิด  เกิดที่ดี  มีทรัพย์สิน

มีรูปสวย  หล่อใส   ดั่งวัยทีน

จนตราบสิ้น  อายุไขย  ไม่ทุกข์จน 

ฟังพระเทศน์  เหตุผล  ดูเข้าท่า

จึงอุตส่าห์  คิดทำ  ตามเหตุผล

ทานสองบาท  สามบาท  เพราะยังจน

แต่หวังผล  ไปสวรรค์  เหมือนกันแล

ส่วนศีลธรรม  นำมาใช้  ในชีวิต

ไม่ทำผิด  ทำดีไว้   ไม่ตอแหล

ละความชั่ว  ทำใจใส  ไม่งอแง

หวังเพียงแค่  ไปสวรรค์  สักล้านปี

………………. 

 

(ยังมีต่อ)