……………………………..
ทำนอง
ผญา/แหล่/ลำยาว
…………………………….
ผญา…อ่านทำนอง
แหล่…บัดนี้…..
ลำ….โอ…โอ้ละนอ……ฮะออ ออ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ นา
เถิงเมษาหน่าฮ้อน เข่าเขตวันสงกรานต์
ดอกคูณบานเหลืองงาม อร่ามเรืองเต็มต้น
คนอีสานจากบ้าน ไปทำงานต่างถิ่น
ใจถวิลวาดไว้ สิเมือบ้านตั้งแต่มา
ลูกให่ตายายเลี้ยง เป็นจั่งใดอยู่ดีบ่
ลูกเคยขอเอาไว้ ว่าอยากได้เครื่องโทร.
เว้าอะโหลเป็นแล้ว อยากโฮแซวนำหมู่
คุณครูเพินบ่ฮ้าย คันซื้อให่แม่นดีหลาย
แม่เก็บตังค์โฮมไว้ หลายเดือนเพื่อคืนถิ่น
ซื้อของกินของฝากต้อน มาโฮมไว้ใส่ลัง
ตั้งความหวังสิเมือบ้าน วันสงกรานต์ปีใหม่
อาศัยรถหมู่เพื่อน น้ำมันนั้นซ่อยกัน
รถแล่นหันจั้นจั้น คืนวันเมือบ้านเก่า
ปวดเยี่ยวเข่าจอดปั้ม เมื่อยม้อยนั่งนอน
ชีวิตจรจากบ้าน ไปหากิ๋นต่างถิ่น
สิ้นปีจั่งคืนบ้าน ปานใด๋ข่อยจั่งสิมี
รถกะแล่นที่ลี่ ตามกันฮอดบ้านเก่า
หิ่วกระเป๋าลงหน่าบ้าน ขอบคุณท่านเสี่ยวสหาย
ย่างขึ่นไปเทิงบ้าน ก้มกราบพ่อมารดา
ลูกทั้งสองลางาน ได้ชั่วคราวสามมื้อ
ถือของมาฝากต้อน สิ่งละอันพันละนอย
ลูกชายลูกสาวข่อย ไปแล่นลี้อยู่ใส
ได้ยินเสียงหัวไห่ ลูกชายหญิงคักแน่
แล่นยิ้มมาแพ้แว้ หัวไห่ด่วนมา
เช็ดน้ำตาให่ลูกน้อย น้ำตาเฮากะล้นเอ่อ
ปีละเทือจั่งได้พ้อ ขอกอดเจ้าให่ส่วงใจ
เล่นสงกรานต์สามมื้อ ได้ม่วนซืนโฮแซว
หมู่แถวใด๋กะมาโฮม ถามหากั๋นฮดน้ำ
ยามสงกรานต์จั่งได้พ้อ กอดคอกันคือแต่ก่อน
ออนซอนกั๋นหยอกเย้า ว่าสาวขึ่นหล่อใส
แลงงายอยู่พร้อมหน่า ลูกเมียหลานพ่อแม่
หมาและแมวหมอบข่าง คอยกินข้าวบ่หนี
เต็มทีสิเมือแล้ว ลูกจ่องแอวไห่แอ่ว
ขอไปนำอยู่บ่แล้ว ดึงหน่าแม่นจ่องหลัง
น้ำตาพังอาบแก้ม แนมนำคู่บาดย่าง
บ่อยากพลัดพรากข่าง งานนั้นผัดจ่องนำ
ความจำเป็นต้องหาเลี้ยง เพียงพบกันปีละเทือ
พ่อต้องเมือแล้วลูกหล่า ปีหน่าพ่อสิมา
ถึงเวลาจากแล้ว ก้มกราบพ่อมารดา
ฝากแก้วตาดวงใจ ให่ดูแลแน่เด้อท่าน
ไปทำงานหาเงินได้ สิส่งมาให่พ่อแม่
ค่าดูแลหลานน้อย ซุมหมู่ข่อยสิส่งมา
จากบ้านนาเข่างานได้ โรงงานเดิมหม่องเก่า
เข่าทำงานตั้งแต่เช้า งานโอเจ๊าบ่มี
เงินบ่ดีแต่งานล้น ยังทุกข์จนอยู่คือเก่า
เงินเดือนเฮาพอได้ซื้อ มาม่าบวกไข่เค็ม
เก็บเล็มเงินเอาไว้ ส่งไปให่พ่อแม่
ชีวิตยังบ่ยอมแพ้ แถไปเรื่อยบ่ถอย
เดินตามฮอยกบผ่ง เยี่ยวกินไปสาก่อน
ตอนฝนมาออกจากเบ้า กินแมงเม่าให่อิ่มพี ละนา
…………………………..
คติธรรม
ผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิต
คือผู้ที่ชาญฉลาด เห็นกว้าง มองไกล รับอาสาและสู้งานโดยไม่ท้อถอย