……………………
กลอนที่ 1
………………..
อาลัยคุณปู่ผ่อง สาวรุมจอง…
ปู่ของฉัน ฟันฝ่า มามากยิ่ง
ทำทุกสิ่ง ที่สุจริต ไม่ผิดศีล
เพื่อครอบครัว ได้พออยู่ มีพอกิน
ไปทุกถิ่น เพื่อแสวง แบ่งปันมา
ปู่เป็นครู ชี้นำ ทางความคิด
ให้รู้ถูก รู้ผิด จิตอาสา
ให้รู้พาก รู้เพียร เรียนวิชา
ให้ใฝ่หา แนวทาง สร้างผลงาน
ชีวิตปู่ เป็นแบบอย่าง ที่งามงด
ที่จารจด จารึกใน ใจลูกหลาน
ประวัติปู่ กลายเป็น เช่นตำนาน
ที่ลูกหลาน พูดถึง ด้วยพึงใจ
แต่วันนี้ โควิดร้าย รุกรานโลก
ต้องเศร้าโศก ไม่มียา รักษาหาย
ถึงจะมี หมอเก่ง สักเพียงใด
แต่ต้องตาย ข่าวเป็น ไม่เว้นวัน
แม้คุณหมอ ก็ล้มตาย เพราะโรคนี้
มันสุดที่ จะบรรยาย สุดไขขาน
มนุษย์เรา เดินมาถึง ซึ่งทางตัน
ตายทุกวัน ตายทุกทิศ อนิจจัง
ชีวิตปู่ สิ้นสุดลง ณ ตรงที่
ซึ่งไม่มี คนแห่แหน สู่แดนฝัง
ไร้คนที่ มางานเผา เศร้าใจจัง
ได้แต่นั่ง สั่งอาลัย กับสายลม
ขอให้ปู่ จงไปสู่ สุคติ
นึกดำริ สิ่งใดไว้ ให้สุขสม
ได้ไปสู่ สรวงสวรรค์ ชั้นพระพรหม
ชนนิยม ชื่นศรัทธา สาธุการ
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความเคารพรักและอาลัยยิ่ง
จากลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
………………..
กลอนที่ 2
………………..
อาลัยคุณย่าทอง หุ่นอรชร…
ย่าของหลาน ใจดี เป็นที่หนึ่ง
เป็นที่พึ่ง ยิ่งใหญ่ หาใดเหมือน
คอยชี้แนะ ชี้นำ คอยพร่ำเตือน
อยู่เป็นเพื่อน ให้อาศัย เมื่อภัยมา
คอยป้อนข้าว ป้อนน้ำ ยามเจ็บไข้
คอยปลอบใจ ดูแล แก้ปัญหา
ยามลำบาก ขัดสน จนเงินตรา
ได้พึ่งพา คุณย่าช่วย อวยเงินทอง
มาบัดนี้ โควิดร้าย รุกรานโลก
นำทุกข์โศก มาให้ ไทยทั้งผอง
รัฐซื้อยา มาฉีดให้ ชาวไทยลอง
แต่ยังต้อง ล้มตาย ไม่เว้นวัน
แม้คุณหมอ ก็ล้มตาย เพราะโรคนี้
มันสุดที่ จะบรรยาย สุดไขขาน
มนุษย์เรา เดินมาถึง ซึ่งทางตัน
ตายตามกัน ทั่วทุกทิศ อนิจจัง
ชีวิตย่า สิ้นสุดลง ณ ตรงที่
ซึ่งไม่มี คนแห่แหน สู่แดนฝัง
ไร้คนที่ มางานเผา เศร้าใจจัง
ได้แต่นั่ง เศร้าสลด รันทดใจ
ขอคุณย่า จงไปสู่ สุคติ
นึกดำริ สิ่งใดไว้ ให้สมหมาย
เป็นนางฟ้า บนสวรรค์ อันอำไพ
อันตราย ใดใด อย่าแผ้วพาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความเคารพรักและอาลัยยิ่ง
จากลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
……………………
กลอนที่ 3
………………..
อาลัยคุณตาผ่อน นารีสนั่น
ตาของฉัน ฟันฝ่า มามากแล้ว
เดินเป็นแนว ทางให้ ลูกหลานเห็น
กว่าจะได้ กว่าจะมี กว่าจะเป็น
ตาต้องเซ่น หยาดเหงื่อ เพื่อแลกมา
ตาคอยสอน ชี้นำ ทางความคิด
ให้รู้ถูก รู้ผิด จิตอาสา
ให้รู้พาก รู้เพียร เรียนวิชา
ให้ใฝ่หา แนวทาง สร้างผลงาน
ชีวิตตา เป็นแบบอย่าง ที่งามงด
ที่จารจด จารึกใน ใจลูกหลาน
ประวัติตา กลายเป็น เช่นตำนาน
ที่ลูกหลาน พูดถึง ด้วยพึงใจ
แต่วันนี้ โควิดร้าย รุกรานโลก
ต้องเศร้าโศก ไม่มียา รักษาหาย
ถึงจะมี หมอเก่ง สักเพียงใด
แต่ต้องตาย ข่าวเป็น ไม่เว้นวัน
แม้คุณหมอ ก็ล้มตาย เพราะโรคนี้
มันสุดที่ จะบรรยาย สุดไขขาน
มนุษย์เรา เดินมาถึง ซึ่งทางตัน
ตายทุกวัน ตายทุกทิศ อนิจจัง
ชีวิตตา สิ้นสุดลง ณ ตรงที่
ซึ่งไม่มี คนแห่แหน สู่แดนฝัง
ไร้คนที่ มางานเผา เศร้าใจจัง
ได้แต่นั่ง สั่งอาลัย กับสายลม
ขอให้ตา ได้ไปสู่ สุคติ
นึกดำริ สิ่งใดไว้ ให้สุขสม
ได้ไปสู่ สรวงสวรรค์ ชั้นพระพรหม
ชนนิยม ชื่นศรัทธา สาธุการ
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความเคารพรักและอาลัยยิ่ง
จากลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
………………..
กลอนที่ 4
………………..
อาลัยคุณยายอ้วน ผอมในใจ…
ยายของหลาน ใจดี เป็นที่หนึ่ง
เป็นที่พึ่ง ยิ่งใหญ่ หาใดเหมือน
คอยชี้แนะ ชี้นำ คอยพร่ำเตือน
อยู่เป็นเพื่อน ให้อาศัย เมื่อภัยมา
คอยป้อนข้าว ป้อนน้ำ ยามเจ็บไข้
คอยปลอบใจ ดูแล แก้ปัญหา
ยามลำบาก ขัดสน จนเงินตรา
ได้พึ่งพา คุณยายช่วย อวยเงินทอง
มาบัดนี้ โควิดร้าย รุกรานโลก
นำทุกข์โศก มาให้ ไทยทั้งผอง
รัฐซื้อยา มาฉีดให้ ชาวไทยลอง
แต่ยังต้อง ล้มตาย ไม่เว้นวัน
แม้คุณหมอ ก็ล้มตาย เพราะโรคนี้
มันสุดที่ จะบรรยาย สุดไขขาน
มนุษย์เรา เดินมาถึง ซึ่งทางตัน
ตายตามกัน ทั่วทุกทิศ อนิจจัง
ชีวิตยาย สิ้นสุดลง ณ ตรงที่
ซึ่งไม่มี คนแห่แหน สู่แดนฝัง
ไร้คนที่ มางานเผา เศร้าใจจัง
ได้แต่นั่ง ร้องไห้ อาลัยยาย
ขอให้ยาย จงไปสู่ สุคติ
นึกดำริ สิ่งใดไว้ ให้สมหมาย
เป็นนางฟ้า บนสวรรค์ อันอำไพ
อันตราย ใดใด อย่าแผ้วพาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความเคารพรักและอาลัยยิ่ง
จากลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
……………………
กลอนที่ 5
………………..
อาลัยคุณพ่อดำดี สีทนทาน…
พ่อของฉัน ฟันฝ่า มานานนัก
เป็นเสาหลัก ให้ลูกหลาน ได้อาศัย
ครอบครัวเรา อยู่เป็นสุข สนุกสบาย
พ่อนำให้ เมียลูก ไปถูกทาง
คอยชี้แนะ ชี้นำ ทางความคิด
ให้รู้ผิด รู้ถูก ปลูกความหวัง
ให้ยึดมั่น หลักธรรม ชี้นำทาง
ตามแบบอย่าง ตามรอยบาท พระศาสดา
ชีวิตพ่อ เป็นแบบอย่าง ที่งามงด
ที่จารจด กลางใจ ให้โหยหา
เหล่าลูกหลาน พรั่งพร้อม น้อมวันทา
ไม่อาจมา ส่งทางให้ พ่อไปดี
เพราะวันนี้ โควิดร้าย รุกรานโลก
นำทุกข์โศก มาให้ ไม่ยอมหนี
เกินกำลัง จะสู้รบ ตบต่อยตี
สิ้นชีวี ข่าวเห็น ไม่เว้นวัน
แม้คุณหมอ ก็ล้มตาย เพราะโรคนี้
มันสุดที่ จะบรรยาย สุดไขขาน
มันติดต่อ คนใกล้ชิด สนิทกัน
ตายทุกวัน ทั่วทุกทิศ อนิจจัง
ชีวิตพ่อ สิ้นสุดลง ณ ตรงที่
ซึ่งไม่มี คนแห่แหน สู่แดนฝัง
ไร้คนที่ มางานเผา เศร้าใจจัง
ได้แต่นั่ง สั่งอาลัย กับสายลม
ขอคุณพ่อ จงไปสู่ สุคติ
นึกดำริ สิ่งใดไว้ ให้สุขสม
ได้ไปเกิด บนสวรรค์ ชั้นพระพรหม
ชนนิยม ชื่นศรัทธา สาธุการ
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความเคารพรักและอาลัยยิ่ง
จากลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
………………..
กลอนที่ 6
………………..
อาลัยคุณแม่อ้ม บุญบันดาล…
แม่ของฉัน ใจดี เป็นที่หนึ่ง
เป็นที่พึ่ง ยิ่งใหญ่ หาใดเหมือน
คอยชี้แนะ ชี้นำ คอยพร่ำเตือน
อยู่เป็นเพื่อน ให้อาศัย เมื่อภัยมา
คอยป้อนข้าว ป้อนน้ำ ยามเจ็บไข้
คอยปลอบใจ ดูแล แก้ปัญหา
ยามลำบาก ขัดสน จนเงินตรา
ได้พึ่งพา คุณแม่ช่วย อวยเงินทอง
มาบัดนี้ โควิดร้าย รุกรานโลก
นำทุกข์โศก มาให้ ไทยทั้งผอง
รัฐซื้อยา มาฉีดให้ ชาวไทยลอง
แต่ยังต้อง ล้มตาย ไม่เว้นวัน
แม้คุณหมอ ก็ล้มตาย เพราะโรคนี้
มันสุดที่ จะบรรยาย สุดไขขาน
มนุษย์เรา เดินมาถึง ซึ่งทางตัน
ตายตามกัน ทั่วทุกทิศ อนิจจัง
ชีวิตแม่ สิ้นสุดลง ณ ตรงที่
ซึ่งไม่มี คนแห่แหน สู่แดนฝัง
ไร้คนที่ มางานเผา เศร้าใจจัง
ได้แต่นั่ง โศกสลด รันทดใจ
ขอคุณแม่ จงไปสู่ สุคติ
นึกดำริ สิ่งใดไว้ ให้สมหมาย
เป็นนางฟ้า บนสวรรค์ อันอำไพ
อันตราย ใดใด อย่าแผ้วพาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความเคารพรักและอาลัยยิ่ง
จากสามีลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
………………..
กลอนที่ 7
………………..
อาลัยพี่หอบศักดิ์ พวงมีชัย…
เราสร้างฝัน ร่วมกัน เมื่อก่อนแต่ง
จะแสวง หาเงิน มาสร้างบ้าน
มีลูกน้อย สองคน หลังแต่งงาน
ช่วยกันสาน ถักทอ ไม่ท้องาน
เราจะมี กันและกัน ชั่วชีวิต
เป็นคู่คิด ร่วมทาง ร่วมสร้างฝัน
เราจะยืน หยัดอยู่ คู่เคียงกัน
จนถึงวัน ดับดิ้น นอนสิ้นลม
แต่วันนี้ โควิดร้าย รุกรานโลก
นำทุกข์โศก ซึมเซา เศร้าขื่นขม
ยื่นความตาย มาให้เรา เศร้าโศกตรม
พี่น้องล้ม ตายไป ไม่เว้นวัน
แม้คุณหมอ ก็ล้มตาย เพราะโรคนี้
มันสุดที่ จะบรรยาย สุดไขขาน
ชนชาวโลก เดินมาถึง ซึ่งทางตัน
ตายเหมือนกัน ทั่วทุกทิศ อนิจจัง
ชีวิตพี่ สิ้นสุดลง ณ ตรงที่
ซึ่งไม่มี คนแห่แหน สู่แดนฝัง
ไร้คนที่ มางานเผา เศร้าใจจัง
ได้แต่นั่ง ร้องไห้ อาลัยอาวรณ์
ขอจงสู่ สุคติ เถิดคุณพี่
ยึดความดี หลักธรรม คำสั่งสอน
อย่าได้มี ห่วงหา อย่าอาวรณ์
จงจากจร สู่สวรรค์ อันอำไพ
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ยั่งยืน ชื่นสดใส
มีสุขแล้ว สุขยิ่ง ยิ่งขึ้นไป
ในภพใหม่ ชาติใหม่ ดั่งใจเทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากภรรยาลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
………………..
กลอนที่ 8
………………..
อาลัยน้องดอกรัก สวยบางวัน…
เราสร้างฝัน ร่วมกัน เมื่อก่อนแต่ง
จะแสวง หาเงิน มาสร้างบ้าน
มีลูกน้อย สองคน หลังแต่งงาน
ช่วยกันสาน ถักทอ ไม่ท้องาน
เราจะมี กันและกัน ชั่วชีวิต
เป็นคู่คิด ร่วมทาง ร่วมสร้างฝัน
เราจะยืน หยัดอยู่ คู่เคียงกัน
จนถึงวัน ดับดิ้น นอนสิ้นลม
แต่วันนี้ โควิดร้าย รุกรานโลก
นำทุกข์โศก ซึมเซา เศร้าขื่นขม
ยื่นความตาย มาให้เรา เศร้าโศกตรม
พี่น้องล้ม ตายไป ไม่เว้นวัน
แม้คุณหมอ ก็ล้มตาย เพราะโรคนี้
มันสุดที่ จะบรรยาย สุดไขขาน
โลกของเรา เดินมาถึง ซึ่งทางตัน
ตายเหมือนกัน ทั่วทุกทิศ อนิจจัง
ชีวิตน้อง สิ้นสุดลง ณ ตรงที่
ซึ่งไม่มี คนแห่แหน สู่แดนฝัง
ไร้คนที่ มางานเผา เศร้าใจจัง
ได้แต่นั่ง โศกสลด รันทดใจ
ขอจงสู่ สุคติ เถิดน้องพี่
จงสู่ที่ สุขสม อารมณ์หมาย
เป็นนางฟ้า สวยสุขสันต์ สุดบรรยาย
เรื่องเลวร้าย ใดใด อย่าแผ้วพาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากสามีลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน