กลอนไว้อาลัยตัวเอง

 

เขียนเพื่อผ่อนคลายครับ

………………….

กลอนที่ 1

……………….

ถ้าเราตาย  หลายคน  คงคึดถึง

หลายท่านจึง  มาส่งเรา  เข้าเมรุเผา

ส่วนบางท่าน  คงไม่  คิดถึงเรา

จึงไม่เข้า  มาส่งเรา  มาเผาเรา

แต่บางท่าน  คงมี  ธุระเยอะ

ช่างท่านเถอะ  มันเป็นเรื่อง  ประเทืองเขา

ต่อนี้ไป  ให้เป็นเรื่อง  ประเทืองเรา

ส่งเราเข้า  เมรุเผา แล้วเผาเรา

เราจะรีบ  ไปเกิดใหม่  ในภพหน้า

ขืนชักช้า  หาที่เกิด  ไม่ทันเขา

ขอบพระคุณ  ทุกท่านที่  มางานเรา

มาร่วมเผา  ร่างเรา  จนเสร็จงาน

ขออำนาจ  บุญกุศล  เราสร้างไว้

ส่งท่านไป  ให้ถึง  ซึ่งฝั่งฝัน     

ได้มีเป็น  เช่นหวังไว้  ทุกประการ

หมู่ภัยมาร   ห่างหาย   มลายไป

ให้มีเงิน  เต็มห้อง  ทองเต็มบ้าน

สารพัน   ทรัพย์สินได้  ดั่งใจหมาย

มีชื่อเสียง  กึกก้อง  ขจรไกล

แสนสบาย  แสนสนุก  ทุกท่านเทอญ 

ลาก่อนทุกคน

จากผู้วายชนม์

……………….

กลอนที่ 2

………………

เราต้องตาย  ในเวลา  ไม่ช้านัก

จึงขอฝาก  ความรัก  ความคิดถึง

แด่เพื่อนที่   เรียกขาน  กันกูมึง

ให้คิดถึง  กันบ้าง  ยามห่างกัน

ลูกกับเมีย  เราสั่งเสีย  จนหมดแล้ว

ส่วนเพื่อนแก้ว  เพื่อนขวด  และเพื่อนขัน

กับเพื่อนที่  ไปไหน  ไปด้วยกัน

ความผูกพัน   คงจืดจาง  ห่างหายไป

ถ้าเราตาย  อย่าลืมไป  ช่วยงานศพ

ไปเคารพ  อโหสิ   กรรมทั้งหลาย

เคยล่วงล้ำ  ก้ำเกินกัน  ก็อภัย

ให้เราไป  เกิดใหม่  ได้ภพดี

จึงขอบคุณ  ทุกท่าน  ที่เคารพ

มางานศพ  ของเรา  ในคราวนี้

หากเจ้าภาพ  ต้อนรับ  ไม่ค่อยดี

ขออย่ามี  โกรธเคืองใด  มาแพ้วพาน

ขออำนาจ  บุญกุศล  ผลบุญช่วย

โชคอำนวย  ได้ทุกอย่าง  ดังใฝ่ฝัน

ได้ลาภยศ  ทรัพย์สิน  สาระพัน 

สุขสราญ  ร้อยปี  ทวีเทอญ

ลาก่อนทุกคน

จากผู้วายชนม์

……………………..

กลอนที่  3

……………………..

นั่งนอนรอ  ความตาย  หลายปีแล้ว

ไร้วี่แวว  ความตาย  ไม่มาหา

วันเดือนปี  ผ่านไป  แล้วผ่านมา

เจ็ดสิบกว่า  ปีแล้วหนอ  ที่รอคอย

มาปีนี้  ความตาย  คงใกล้ถึง

เจ็บไข้จึง  หลั่งไหล  มาไม่ถอย

หมอให้ยา  สั่งกลับ  มานอนคอย

ไม่ถึงร้อย  วันตาย  หรือหายตัว

จึงเรียงร้อย  ถ้อยคำ  ก่อนจำจาก

เพื่อจะฝาก   ความในใจ  ให้ลูกผัว

พ่อเป็นหลัก  ดูแลลูก  ผูกครอบครัว

ไปจนชั่ว  ชีว้น   จะบรรลัย

ถ้าจะมี  เมียใหม่  แม่ไม่ว่า

แต่เลือกหา  คนดี  ที่ใจใส

รักครอบครัว  รักลูกเรา  รักเข้าใจ

ให้อภัย  กันได้  ไม่ตัดรอน

สำหรับญาติ  พี่น้อง  เพื่อนผองมิตร

ฝากความคิด  รักใคร่  ไม่ถ่ายถอน

ฝากความฝัน  ความห่วงหา  ความอาทร

ฝากอวยพร  จากใจ  ก่อนวายชนม์

ขอเดชะ  พระไตรยรัตน์  บุญฤทธิ์

โปรดประสิทธิ์  พรชัย  ให้กุศล

ขอเทพไท้  เทวัญ  บันดาลดล

บุญกุศล   เคยสร้างไว้  ในเก่ากาล

ได้โปรดดล   ให้ทุกท่าน  ในงานนี้

จงมั่งมี  ศรีสุข  สนุกสนาน

ได้ลาภยศ  สรรเสริญสุข  ทุกประการ

รูปผิวพรรณ  หล่อสวยใส  ดั่งใจเทอญ

ลาก่อนทุกคน

จากผู้วายชนม์

 ………………..

กลอนที่  4

……………….

นั่งนอนรอ  บาปบุญ  มาหนุนส่ง

ทุกอย่างคง  เงียบสงบ  พบเพียงฝัน

หรือต้องรอ  ถึงวันตาย  วายชีว้น

ทูตสวรรค์  จึงจะมา  พาเราไป

ยมบาล  อยู่ไหน  ใครรู้บ้าง

ช่วยบอกทาง  ให้เขา  เราเป็นไข้

กำลังคอย  ยมบาล  มาเอาไป

จวนสิ้นใจ  รอท่านอยู่  ไม่รู้ทาง

ทั้งกรรมดี  กรรมชั่ว  ที่เราก่อ

อยู่ไหนหนอ   จงรีบมา  หาเราบ้าง

มาชี้แนะ  ชี้นำ    ช่วยนำทาง

จะดีบ้าง  ชั่วบ้าง  ก็ช่างมัน

ถึงวันนี้  เราคงได้  ตายไปแล้ว

ลาเมียแก้ว  เพื่อนขวด  และเพื่อนขัน

ลาพี่น้อง  ญาติมิตร  สนิทกัน

ลาทุกท่าน   ไปภพหน้า  ถ้าจะมี

จึงขอบคุณ  ทุกท่าน  ที่มาเผา

มาส่งเรา  ไปเมืองแมน  แดนสุขี

ตามความเชื่อ  ก่อนเก่า  เราเคยมี

จะไปดี  หรือไปร้าย  ก็ต้องไป

ขออำนาจ  บุญกุศล  ผลบุญช่วย 

 โชคอำนวย ให้สุขสม   อารมณ์หมาย

ได้มีเป็น  เช่นที่หวัง  ทุกอย่างไป

แสนสบาย  แสนสนุก  ทุกท่านเทอญ

ลาก่อนทุกคน

จากผู้วายชนม์