มี 5 บทกลอน
………………………
บทกลอนที่ 1
….…………………
อาลัยคุณพ่อสีทน สีงามงอน
………………….
ก่อนแต่งงาน เราฝัน ร่วมกันว่า
จะช่วยกัน หาเงิน มาสร้างบ้าน
มีลูกน้อย สองคน หลังแต่งงาน
ช่วยกันสาน ถักทอ ไม่ท้องาน
เราจะมี กันและกัน ชั่วชีวิต
เป็นคู่คิด ร่วมทาง ร่วมสร้างฝัน
อุปสรรค ข้างหน้า ร่วมฝ่าฟัน
จนถึงวัน พลัดพราก ตายจากกัน
มาบัดนี้ ความฝัน เป็นจริงบ้าง
มีช่องทาง เดินได้ ดังใฝ่ฝัน
ครอบครัวเรา มีทรัพย์สิน สารพัน
ไม่ต้องกลั้น วันสิ้นเดือน เหมือนเคยเป็น
แต่พี่กลับ สิ้นใจ จากไปแล้ว
ไร้วี่แวว หาไหน ก็ไม่เห็น
เคยปรึกษา คุยสนุก ทุกเช้าเย็น
พี่หลีกเร้น หลบไป อยู่ไหนกัน
ยิ่งคิดไป ใจหาย อาลัยรัก
สุดจะหัก ห้ามใจ ไม่โศกศัลย์
เพราะไม่อาจ ช่วยพี่ฟื้น คืนชีวัน
สุดจะกลั้น ใจฝืน กลืนน้ำตา
จึงกราบก้ม ประนมกร วิงวอนฟ้า
เทพเทวา บนสวรรค์ แดนหรรษา
โปรดมารับ พี่กลับ ไปเทวา
เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน
ลูกเมียอยู่ ข้างหลัง ขอตั้งจิต
น้อมอุทิศ กุศลไป ให้ไพศาล
ส่งถึงพี่ ที่จากไป ให้เบิกบาน
แสนสำราญ เปี่ยมสุข ทุกคืนวัน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรันดร์ ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
………………….
บทกลอนที่ 2
..………………….
อาลัยคุณพ่อบุญมี สาระด่วน
เราสร้างฝัน ร่วมกัน จนแก่เฒ่า ครอบครัวเรา มีเงินใช้ ไม่ขัดสน
ลูกของเรา เติบใหญ่ ไม่ยากจน แต่ละคน มีเสบียง พอเลี้ยงตัว
เหลือเพียงเรา ตายาย สองชีวิต พรหมลิขิต ให้รักกัน ฉันท์เมียผัว
มีบำนาญ คนแก่ ใช้เลี้ยงตัว เป็นเจ้าสัว ยิ่งใหญ่ ไร้เทียมทาน
มาบัดนี้ ตาล่วงลับ ดับขันธ์แล้ว เหลือเพียงแนว ชั่วดี ที่สร้างสรรค์
กับชื่อเสียง ฝากไว้ ในตำนาน ให้ลูกหลาน ถามไถ่ ไม่ลืมกัน
รู้ดีว่า ความตาย เป็นธรรมชาติ แต่ไม่อาจ หักใจ ไม่โศกศัลย์
หยดน้ำตา ไหลพราก ยามจากกัน แม้ความฝัน ยังร่ำไห้ อาลัยตา
จึงกราบก้ม ประณมนึก อธิษฐาน ขอวิญญาณ ตารับรู้ ด้วยเถิดหนา
ว่ายายรัก คิดถึง แต่คุณตา หวังชาติหน้า เกิดใหม่ ได้พบกัน
ขอจงสู่ สุคติ ที่ชอบเถิด ได้ไปเกิด ในเมืองแมน แดนสวรรค์
อยู่เป็นสุข สดชื่น ทุกคืนวัน ตราบนิรัน ฟ้าสิ้น ดินมลาย
ยายกับลูก จะทำบุญ อุดหนุนส่ง อุทิศตรง ไปให้ ไม่ห่างหาย
หากมุ่งหวัง สิ่งหนึ่ง ประการใด โปรดดลให้ ได้มีเป็น เช่นต้องการ
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์ ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จาก ยายพันธ์ ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
.……………….
กลอนที่ 3
.……………….
อาลัยคุณพ่อศักดิ์สิทธิ์ ศรีโยธา
……………………………………
เราสร้างฝัน ร่วมกัน จนแก่เฒ่า ครอบครัวเรา มีสุขห่าม ตามประสา
ลูกของเรา เติบใหญ่ มีหน้าตา มีคุณค่า พออยู่ได้ ในชุมชน
แต่ละคน มีหลักฐาน มีบ้านช่อง หาเงินทอง พอได้ใช้ ไม่ขัดสน
มีลูกหลาน หญิงชาย หลายสิบคน มีสุขล้น ที่ลูกอยู่ ดูแลเรา
แต่พ่อกลับ ล้มป่วย ด้วยเบาหวาน ทรมาน หมองหม่น ทนอับเฉา
นอนฟอกไต หลายปี มีแต่เรา ที่นอนเฝ้า เคียงข้าง ไม่ห่างกัน
มาบัดนี้ พ่อล่วงลับ ดับขันธ์แล้ว เหลือเพียงแนว ชั่วดี ที่สร้างสรรค์
กับชื่อเสียง ฝากไว้ ในตำนาน ให้ลูกหลาน ถามไถ่ ไม่ลืมกัน
รู้ดีว่า ความตาย เป็นธรรมชาติ แต่ไม่อาจ ห้ามใจ ไม่โศกศัลย์
หยดน้ำตา ไหลพราก ยามจากกัน รักผูกพัน ยังคงอยู่ มิรู้คลาย
จึงกราบก้ม ประณมนึก อธิษฐาน ดวงวิญญาณ พ่อสถิต อยู่ทิศไหน
โปรดรู้ว่า ลูกหลานญาติ รักอาลัย ต่างร่วมใจ เดินทางมา ด้วยอาวรณ์
ขอวิญญาณ พ่อลอยล่อง สู่ท้องฟ้า เป็นเทวา ในหมู่ชาว สาวอัปสร
สถิตบน สรวงสวรรค์ นิรันดร สาวอัปสร พาสนุก ทุกคืนวัน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์ ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จาก แม่หันทะมะยัง ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน
..……………..
กลนที่ 4
.…………….
อาลัยคุณพ่อจอห์น สมิธ
จากสวิส เซอร์แลนด์ ถิ่นแดนแม่ ไม่เหลียวแล สาวใด ในโลกกว้าง
มาหลงรัก สาวไทย ไม่จืดจาง รักสมดัง ฝันใฝ่ ได้แต่งงาน
หลังแต่งงาน สร้างบ้านหรู อยู่สวิส ใช้ชีวิต สุขสบาย ในแดนฝัน
หลายปีกลับ มาเยี่ยม ตายายกัน แต่ความฝัน สะดุดลง ไม่คงทน
อุบัติเหตุ พี่ลื่นล้ม ในห้องน้ำ พวกเรานำ พี่ส่งหมอ รอฟังผล
ตั้งความหวัง เอาไว้ ในกมล พี่ต้องพ้น พลิกฟื้น คืนชีพมา
แต่ความหวัง ไม่เป็น เช่นที่คิด เพราะชีวิต พี่ไม่ฟื้น คืนมาหา
พี่ไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับมา สุดเหว่ว้า สุดกล้ำกลืน สุดฝืนทน
น้ำตาเอ่อ ล้นไหล ไม่อาจกลั้น คืนและวัน ยาวยืด มืดมัวหม่น
ทางชีวิต ข้างหน้า ดูมืดมน เพราะไร้คน ที่ฟันฝ่า มาด้วยกัน
จงไปดี มีสุข เถิดนะพี่ จงไปที่ เมืองแมน แดนสวรรค์
อยู่เป็นสุข กับพระเจ้า ชั่วนิรัน ตามความฝัน พี่เชื่อถือ และศรัทธา
ลูกเมีย อยู่ ข้างหลัง ขอตั้งจิต น้อมอุทิศ บุญกุศล จงดลหา
ให้พี่สุข สมหวัง ดั่งจินตนา เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์ ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากแม่ปันปัน และลูก
……………….
กลอนที่ 5
…………….
อาลัยคุณพ่อจ้อด เยอรมัน
จากเยอรมัน แว่นแคว้น ถิ่นแดนแม่
ไม่เหลียวแล สาวใด ในโลกกว้าง
มาหลงรัก สาวไทย ไม่จืดจาง
รักสมดัง ฝันใฝ่ ได้แต่งงาน
หลังแต่งงาน เช่าบ้านอยู่ เกาะภูเก็ต
เที่ยวเตร่เตร็ด สุขสบาย ในแดนฝัน
นานนานครั้ง กลับมาเยี่ยม ตายายกัน
แต่ความฝัน สะดุดลง ไม่คงทน
โรคหัวใจ พี่กำเริบ ครั้งล่าสุด
น้องเร่งรุด พาส่งหมอ รอฟังผล
ตั้งความหวัง เอาไว้ ในกมล
พี่ต้องพ้น พลิกฟื้น คืนชีพมา
แต่ความหวัง ไม่เป็น เช่นที่คิด
เพราะชีวิต พี่ไม่ฟื้น คืนมาหา
พี่ไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับมา
สุดเหว่ว้า สุดกล้ำกลืน สุดฝืนทน
น้ำตาเอ่อ ล้นไหล ไม่อาจกลั้น
คืนและวัน ยาวยืด มืดมัวหม่น
ทางชีวิต ข้างหน้า ดูมืดมน
เพราะไร้คน ที่ฟันฝ่า มาด้วยกัน
จงไปดี มีสุข เถิดนะพี่
จงไปที่ เมืองแมน แดนสวรรค์
อยู่เป็นสุข กับพระเจ้า ชั่วนิรัน
ตามความฝัน พี่เชื่อถือ และศรัทธา
เมียพี่อยู่ ข้างหลัง ขอตั้งจิต
น้อมอุทิศ บุญกุศล จงดลหา
ให้พี่สุข สมหวัง ดั่งจินตนา
เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรัน ในภพใหม่ ชาติใหม่เทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จากภรรยา
ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน