………………………..
กลอนที่ 1
……………………….
อาลัยพี่……..
เราดูแล กันและกัน ชั่วชีวิต
น้องทำผิด พี่ชี้แนะ เพื่อแก้ไข
พี่ล้มคว่ำ ถลำลึก สู่เภทภัย
น้องดึงให้ พ้นเหตุ เภทภัยพาล
หลายสิบปี ที่อยู่ห่าง ต่างถิ่นที่
ต่างก็มี ครอบครัว มีลูกหลาน
ต้องดูแล รับผิดชอบ ประกอบกัน
แต่ความรัก ความผูกพัน มั่นเหมือนเดิม
เมื่อชรา มาเยือน เป็นเพื่อนร้าย
ความเจ็บไข้ รุมเร้า เข้ามาเสริม
พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก เข้าซ้ำเติม
ร่างกายเริ่ม เสื่อมสลาย ไปตามกาล
มาบัดนี้ พี่ล่วงลับ ดับขันธ์แล้ว
ทิ้งเชื้อแถว พงศ์เผ่า เหล่าลูกหลาน
เหลือความดี ชื่อเสียงไว้ ในตำนาน
ให้ลูกหลาน ถามไถ่ ไม่ลืมกัน
อันคนเรา เกิดมา แล้วต้องแก่
เป็นของแน่ ว่าต้องตาย วายสังขาร
ไม่มีใคร อยู่ค้ำฟ้า ตลอดกาล
แต่ต้องกลั้น กลืนน้ำตา สุดจาบัลย์
จึงกราบก้ม ประนมนึก อธิษฐาน
ส่งวิญญาณ พี่ไปสู่ สรวงสวรรค์
ขอกุศล ผลบุญ หนุนบันดาล
ให้พี่นั้น เปี่ยมสุข ทุกคืนวัน
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์
ได้ถึงสุข ปรีดิ์เปรม เกษมสันต์
มีสุขแล้ว สุขยิ่งขึ้น ทุกคืนวัน
ตราบนิรันดร์ ในชาติใหม่ ดั่งใจเทอญ
ด้วยความเคารพรักและอาลัยยิ่ง
จาก…นาวา กระต่ายนอนดง น้องชาย
…………………..
กลอนที่ 2
………………..
อาลัย..พี่แสงจันทร์ อินธิจักษ์
ห้าสิบเจ็ด ปีที่พี่ ไม่มีคู่ ยืนหยัดสู้ ชีวิต ดั่งคิดฝัน
บวชเป็นสงฆ์ ทรงศีล สิ้นภัยมาร มาเนิ่นนาน ห้าพรรษา ที่ฝ่าฟัน
แต่บุญบวช หมดลง ส่งให้สึก ไปตามนึก ไขว่คว้า ตามล่าฝัน
หลายสิบปี ที่มุ่งมั่น ฝ่าฟันงาน ถ่อสังขาร มาจนใกล้ วัยชรา
ร้องเพลงชม ดอกแคบาน มานานแล้ว แต่ยังแห้ว ไม่พบคน ที่ค้นหา
ต้องนอนหนาว อยู่คนเดียว เปลี่ยวเอกา สุดเหว่ว้า หมองไหม้ ใจล่องลอย
เพลงดอกแค แพ้รัก ที่มักร้อง เนื้อทำนอง เสริมแรงให้ รักไม่ถอย
แต่ความหวัง ห่างเหิน ดูเลื่อนลอย สุดเอื้อมสอย เพราะมืออ้าย มันไม่ยาว
มาบัดนี้ สังขาร พี่จันทร์แย่ เริ่มร่อแร่ สามวันดี สี่วันหนาว
โรครุมเร้า เจ็บไข้ เป็นครั้วคราว ต้องนั่งเฝ้า เสื่อหมอน นอนเดียวดาย
เทียวเข้าออก โรงบาล มานานนัก แพทย์ช่วยรัก -ษาให้ แต่ไม่หาย
ยิ่งนานวัน อาการหนัก ชักวุ่นวาย เพราะความตาย รุกไล่ ใกล้ตามทัน
ญาติพี่น้อง พาไป โน้นนั่นนี่ ข่าวหมอดี มีทีไหน ไปประสาน
พาไปพบ ไปรักษา มาเนิ่นนาน แต่สังขาร ทรุดลง ไม่คงทน
มาบัดนี้ พี่จันทร์จาก พรากไปแล้ว ไร้วี่แวว หาไม่เห็น ทุกแห่งหน
เหลือเพียงรอย รักอาลัย ให้ปวงชน ได้สืบค้น ถามไถ่ ในตำนาน
เห็นหน้ากัน วันก่อน อยู่หลัดหลัด วันนี้พลัด พรากกัน มันเหมือนฝัน
รู้ว่าเกิด แล้วต้องตาย วายชีวัน แต่สุดกลั้น สุดฝืน กลืนน้ำตา
จึงกราบก้ม ประณมนึก อธิษฐาน ขอพี่จันทร์ สู่สวรรค์ แดนหรรษา
เกิดเป็นเทพ เสพสุข ทุกเวลา มีนางฟ้า แห่แหน นับแสนนาง
ถ้าตกทุกข์ ขอให้พ้น ไปจากทุกข์ ได้ถึงสุข สดใส ดั่งใจหวัง
มีสุขแล้ว สุขต่อไป ให้ปังปัง นึกวาดหวัง สิ่งใด สมใจเทอญ
ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จาก…เพื่อน ๆ ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน