บทกลอนไว้อาลัยและส่งดวงวิญญาณลูก

มี 15 บทกลอนให้เลือก  ปรับใช้ตามเหมาะสมครับ

…………………..

กลอนที่ 1

…………………..

ลูกรักของพ่อ

ได้ข่าวร้าย  นอนไม่หลับ  กระสับกระส่าย

น้ำตาไหล  รินรุด  สุดจะฝืน

กราบวิงวอน  เทพไท้  ให้ลูกคืน

แม้ดึกดื่น  เพียงใด  หลับไม่ลง

ลูกกลับมา  เพียงร่าง  ไร้ชีวิต

เหมือนดวงจิต  พ่อแม่แยก  แตกเป็นผง

ความใฝ่ฝ้น  มั่นหมาย  สลายลง

แม้ฝึกปลง  ใจล่วงหน้า  เจียนบ้าตาย

ขอจงสู่  สุคติ  สู่ที่ชอบ

กรรมดีกอร์ป  กุศลสร้าง  ไม่ห่างหาย

โปรดช่วยดล  ลูกพ่อให้  ไปสบาย

สู่ที่หมาย  สรวงสวรรค์  ชั้นวิมาน

หากชาติหน้า  เกิดใหม่  ได้พานพบ

ขอประสบพันผูก  เป็นลูกหลาน

ได้เลี้ยงดู  อยู่ด้วยกัน  นานแสนนาน

เหล่าภัยพาล  ไม่มาพราก  เราจากกัน

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก..พ่อกับแม่ 

…………………….

กลอนที่  2

………………………

ลูกรักของพ่อ…

พ่อแม่ลูก  ผูกพัน  ร่วมฟันฝ่า

ห้าปีกว่า  ที่ร่วมรัก  สมัครสมาน

ลูกพ่อเรียน  อยู่ชั้น  อนุบาล

ครูอาจารย์  รักพันผูก  เหมือนลูกยา

มีฟ้อนรำ  ทำเพลง  เก่งออกหน้า

เหมือนนางฟ้า  สดใส  ไร้เดียงสา

พ่อแม่รัก  วาดหวัง  ดั่งแก้วตา

อนิจจา  ต้องพลัดพราก  จำจากกัน

อุบัติเหตุ  รถแหกโค้ง  ลงพลิกคว่ำ

พ่อแม่นำ ลูกส่งหมอ  รอความฝัน

ว่าลูกรัก  จักต้องฟื้น  คืนชีวัน

แต่ความฝัน   สลายไป  กับสายลม

ได้ลูกคืน  เพียงร่าง  ไร้ชีวิต

เหมือนดวงจิต  แตกสลาย  ใจขื่นขม

พ่อแม่น้อง  โศกเศร้า  เฝ้าตรอมตรม

ทุกข์ระทม  คิดถึงลูก  ด้วยผูกพัน

จงไปดี  มีสุข  เถิดลูกรัก

สู่สำนัก  เมืองแมน  แดนสวรรค์

เป็นนางฟ้า  สุขสดชื่น  ทุกคืนวัน

 ตราบนิรัน  ฟ้าสิ้น  ดินมลาย

พ่อแม่น้อง  อยู่ข้างหลัง  ขอตั้งจิต

น้อมอุทิศ   ส่วนกุศล   ผลบุญให้ 

ขอให้จาก  ครั้งนี้   มีเพียงกาย

ส่วนหัวใจ  ให้รักกัน  มั่นเหมือนเดิม

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…พ่อ แม่ และน้อง

………………..

กลอนที่  3

…………………

ลูกรักของพ่อ…

ลูกของพ่อ  เป็นคนที่  เสียสละ                   

แม้ลูกจะ  เรียนดี  มีความหวัง

จะได้เรียน  สูงขึ้น  เต็มกำลัง                     

แต่ความหวัง ได้เรียนต่อ  ก็หมดไป

พ่อแม่มี  ลูกหลายคน  ที่ต้องเลี้ยง        

แต่เสบียง  ครอบครัวเรา  ส่งไม่ไหว

ลูกของพ่อ  เป็นคนดี  มีน้ำใจ                    

สละให้  น้องทั้งหลาย  ได้เล่าเรียน

ด้วยการออก  โรงเรียน  มาช่วยแม่              

ขายของแชร์  ส่งน้องจน  พ่อเกษียณ

น้องทุกคน  เรียนจบ  ด้วยพากเพียร            

จึงได้เปลี่ยน  ชีวิตใหม่  ไปแต่งงาน

แม่กับน้อง  สองคน  จากไปแล้ว                 

ไร้วี่แวว  ไร้ร่องรอย  ไร้หลักฐาน

แต่ลูกรัก  จากพ่อไป   เมื่อวันวาน                   

สุดจะทาน  กลืนกล้ำ  น้ำตานอง

ลูกรักพ่อ  พ่อก็รู้  อยู่ว่ารัก                        

พ่อตระหนัก  ลูกรักพ่อ  ไม่เป็นสอง

พ่อลำบาก  ขัดสน  จนเงินทอง                   

ลูกสอดส่อง  คอยดูแล  แม้ยามจน

จงไปดี มีสุข เถิดลูกพ่อ                            

กรรมดีก่อ  เอาไว้  ในทุกหน

คุณพระศรีฯ  สิ่งศักดิ์สิทธิ์  โปรดช่วยดล       

บุญกุศล  ลูกเคยก่อ  พ่อทำมา

ขอได้โปรด  ดลบันดาล  ประทานให้            

ลูกพ่อได้  สมมุ่งมาด  ปรารถนา

ได้มีเป็น  เช่นหวัง  ดั่งจินตนา                    

เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน

หากชาติหน้า เกิดใหม่ ได้พานพบ                

ขอประสบ พันผูก เป็นลูกหลาน

ได้เลี้ยงดู  อยู่ด้วยกัน  นานแสนนาน    

เหล่าภัยพาล  ไม่มาพราก  เราจากกัน

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
จาก…พ่อ น้องชาย หลานและญาติพี่น้องทุกคน

………………

กลอนที่  4

………………

ลูกรัก….

พ่อแม่รัก  ลูกเพียงใด  ใครก็รู้

พ่อแม่สู้  ส่งลูกให้  ได้ศึกษา

ตั้งแต่เล็ก  จนเติบใหญ่  ได้วิชา

เป็นเครื่องหา  เลี้ยงชีพตน  จนวันนี้

ถึงอาชีพ  เล่นดนตรี  ไม่ดีนัก

รายได้หลัก  มีน้อย  ด้อยศักดิ์ศรี

แต่พ่อแม่  ภูมิใจ  ในความดี

ที่ลูกมี  หลักฐาน  มีงานทำ

วันปีใหม่  ทุกปี  มีลูกหลาน

มาสังสรรค์ บ้านเรา จนอิ่มหนำ

สนุกสนาน  ด้วยดนตรี  ที่ลูกนำ

ต่างร้องรำ  สนุกสนาน  เบิกบานใจ

ต่อแต่นี้  ไม่มี  ลูกพ่อแล้ว

ไร้วี่แวว  พ่อไม่รู้  ลูกอยู่ไหน

กราบวิงวอน  คุณพระ  ศรีรัตน์ตรัย(อ่านว่า สี รัด ไตร)

ทานมัย  ที่ลูกก่อ  พ่อทำมา   

ขอได้โปรด  ดลบันดาล  ประทานให้

ลูกพ่อได้  สมมุ่งมาด  ปรารถนา

สนุกสนาน  มีเป็นสุข  ทุกเวลา

ในชาติหน้า  ภพใหม่  ให้แสนนาน

พ่อแม่อยู่  ข้างหลัง  ขอตั้งจิต 

น้อมอุทิศ  กุศลไป  ให้ไพศาล

ส่งถึงลูก  ที่จากไป  ให้สำราญ

ด้วยผลทาน ที่ส่งไป  ให้นี้เทอญ

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…พ่อ แม่ และญาติพี่น้องทุกคน

…………………..

กลอนที่  5

………………….

ลูกรักของแม่…..

ลูกคือดวง  ใจแม่  ตั้งแต่เกิด

รักทูนเทิด  ดั่งดวงใจ  หาใดเหมือน

คอยชี้แนะ  ชี้นำ  คอยพร่ำเตือน

คอยเป็นเพื่อน  ป้องให้  เมื่อภัยมา

พอลูกเข้า  โรงเรียน  ฝึกเขียนอ่าน

มีการบ้าน  แม่ช่วย  ด้วยอาสา

ถึงผิดบ้าง  ถูกบ้าง  ไม่ค้างคา

ผลสอบมา  แม่สุดปลื้ม  จนลืมตน

ลูกจากแม่  ไปเรียนต่อ  ป.ตรีแล้ว

ด้วยแน่แน่ว  ในการเรียน เพียรฝึกฝน

ปีสุดท้าย  ใกล้สอบแล้ว  แม่เตรียมตน

น้องทุกคน  พ่อพร้อม  ยอมหยุดงาน

เพื่อไปรับ  ปริญญา  ของลูกแม่

รอเพียงแต่  ลูกโทร.  มาประสาน

แต่ความหวัง  พังสลาย  ไปฉับพลัน

เมื่ออาจารย์  ส่งข่าวมา   ว่าลูกตาย

ได้ลูกคืน  เพียงร่าง  ไร้ชีวิต

เหมือนดวงจิต  พ่อแม่แยก  แตกสลาย

ความมาดมั่น  มุ่งหวัง  พังทลาย

เหลือสุดท้าย  เพียงสุดฝืน  กลืนน้ำตา

จงไปดี  มีสุข  เถิดลูกแม่

จงพบแต่  ความสนุก  สุขหรรษา

ในภพใหม่  ชาติใหม่  ไม่คลาดคลา

เกิดชาติหน้า  ขอประสบ  ได้พบกัน 

ได้เป็นลูก  เป็นหลาน  เป็นญาติมิตร

ได้ใกล้ชิด สนิทแน่น  แสนสุขสันต์

อยู่เป็นสุข  สดชื่น  ทุกคืนวัน

ตราบนิรันดร์  ฟ้าสิ้น  ดินมลาย

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…พ่อ แม่ และญาติพี่น้องทุกคน

…………………

กลอนที่ 6

………………

.ลูกรักของแม่….

ยามมีกิจ  หวังให้เจ้า  เฝ้ารับใช้

ยามเจ็บไข้  หวังให้เจ้า  เฝ้ารักษา

ยามสังขาร  ของแม่  แก่ชรา

หวังให้เจ้า  ปิดตา  คราสิ้นใจ

แต่ทุกอย่าง  กลับกลาย  เป็นไม่แน่

ลูกของแม่  เจ็บไข้  ไม่สร่างหาย

ถึงยาดี  หมอเก่ง  สักเพียงใด

แต่สุดท้าย  ต้องพลัดพราก  จำจากกัน

อย่าห่วงแม่  ห่วงพี่น้อง  เพื่อนผองมิตร

ทุกชีวิต  ไม่สมหวัง  ดั่งความฝัน

เกิดแล้วแก่  เจ็บตาย วายชีวัน

เป็นเหมือนกัน  ทุกชีวิต  อนิจจัง

จงไปดี  มีสุข  เถิดลูกแม่

จงพบแต่  ความสุข  ที่ลูกหวัง

ขอคุณพระ โปรดอวย  ช่วยนำทาง

ส่งถึงฝั่ง  ลูกฝันใฝ่  ดั่งใจปอง

อกุศล  กรรมไม่ดี  ที่ลูกสร้าง

จงหนีห่าง หายไป ไม่สนอง

ขอกรรมดี  จงให้ผล  ดลประครอง

ให้ผุดผ่อง  บนสวรรค์  ชั้นวิมาน

หากชาติหน้า  เกิดใหม่  ได้พานพบ

ขอประสบ  พันผูก  เป็นลูกหลาน

ได้เลี้ยงดู  อยู่ด้วยกัน  นานแสนนาน

เหล่าภัยพาล  ไม่มาพราก  เราจากกัน

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…แม่

………………

กลอนที่  7

………………

ลูกรักของแม่…

ได้ข่าวร้าย  ใจสั่น  หวั่นวิตก                    

นั่งงันงก  ตัวสั่น  นึกหวั่นไหว

เพื่อนบ้านส่ง  ข่าวลูก  ผูกคอตาย   

เป็นข่าวร้าย  สุดจะคิด  แม่ผิดเอง

แม่ว่าลูก  แรงไป  ในบางครั้ง          

ก็เพราะหวัง  ลูกได้ดี  มีชื่อเสียง     

หวังให้ลูก  ยืนอยู่ได้  ด้วยตัวเอง  

ลูกแม่เก่ง  เลี้ยงตัวได้  ไม่อับจน

คิดไม่ถึง  ว่าลูก  จะผูกจิต           

เก็บไปคิด  ไม่คำนึง  ถึงเหตุผล

ใช้อารมณ์  ตัดสินใจ  ทำร้ายตน  

แม่เป็นคน ต้นคิด  แม่ผิดไป

ในวาระ  สุดท้าย  แห่งชีวิต         

สิ่งใดผิด   พลาดไป  ให้เลือนหาย

กายวาจา ใจถลำ  เคยกล้ำกลาย 

โปรดอภัย  ให้แก่กัน  ในวันนี้

ขอเดชะ  พระไตรยรัตน์  เป็นฉัตรป้อง  

โปรดคุ้มครอง ลูกไป  ในวิถี

สู่ชาติใหม่  ภพใหม่  ที่ดีดี           

ตามวิถี  บุญกรรม  ที่ทำมา    

ได้ไปเกิด  ในสวรรค์  บนชั้นฟ้า   

เป็นเทวา  ไร้ทุกข์  สุขหรรษา  

ในภพใหม่  ชาติใหม่   ไม่คลาดคลา     

ปรารถนา  สิ่งใด  สมใจเทอญ  

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…..แม่

………………

กลอนที่  8

………………

ลูกรักของพ่อ…

ได้ข่าวร้าย  ว่าลูกตาย  เพราะรถคว่ำ     

พ่อยังทำ  ใจไม่ได้  ใช่แน่หรือ

อยากให้เป็น  เพียงข่าว  เขาเล่าลือ       

เป็นเพียงชื่อ  เหมือนกัน  เท่านั้นเอง

แต่คนส่ง  ข่าวให้  ว่าใช่แน่                   

เสียงคุณแม่  ลูกร้องไห้   จนสุดเสียง

ญาติพี่น้อง  ที่อยู่  บ้านใกล้เคียง 

ต่างส่งเสียง  ถามไถ่  ว่าใครตาย

พ่อแม่ไป  ถึงที่  อุบัติเหตุ            

พบเพียงเศษ  กระจกแตก  แต่คนหาย

ตำรวจส่ง  คนเจ็บ  และคนตาย    

สู่ที่หมาย  โรงพยาบาล  ไม่นานนัก

พ่อแม่ตาม  ไปถึง  โรงบาลแล้ว   

ยินเสียงแว่ว  หมอถามไถ่ ใครรู้จัก

ใครเป็นญาติ  คนตาย  ในห้องพัก         

พ่อรีบผลัก  ประตูเข้า  เจ้านั่นเอง

ลูกของพ่อ  ไม่หายใจ  ตายแน่นิ่ง          

ข่าวเป็นจริง  แม่ร้องไห้  จนสุดเสียง

พ่อกลืนกล้ำ  น้ำตา  หน้าระเบียง 

กล้ำกลืนเสียง  สะอึ้นไห้  เจ็บในทรวง

ทำไมลูก  จากไป  เร็วไวนัก                   

พ่อแม่รัก   อาลัยเจ้า  เฝ้าห่วงหวง

กราบวิงวอน  เทพไท ไท้ทั้งปวง         

ได้โปรดจง  เอาชีวา  ลูกข้าคืน

แม่วิงวอน  คุณหมอให้  ไปช่วยเจ้า        

คุณหมอเข้า  ปลอบใจ  ให้แข็งขืน

คนตายแล้ว  ไม่อาจช่วย  ให้กลับคืน      

จงลุกขึ้น  ฝืนใจรับ  ลูกกลับไป

รับลูกคืน  เพียงร่าง  ไร้ชีวิต        

เหมือนดวงจิต  พ่อแม่แยก  แตกสลาย

ความหมายมั่น  มุ่งหวัง  พังทลาย

เหลือสุดท้าย  เพียงสุดฝืน  กลืนน้ำตา

จงไปดี  มีสุข  เถิดลูกพ่อ

จงเกิดก่อ สุขสมหวัง  ดังปรารถนา

ได้มีเป็น  เช่นฝันไว้  ไม่คลาดคลา 

สู่ชั้นฟ้า  สุขาวดี  ที่สำราญ

หากชาติหน้า  เกิดใหม่  ได้พานพบ

ขอประสบ  พันผูก  เป็นลูกหลาน

ได้เลี้ยงดู  อยู่ด้วยกัน  นานแสนนาน

เหล่าภัยพาล  ไม่มาพราก  เราจากกัน

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…พ่อกับแม่

………………

กลอนที่  9

………………

ลูกแม่…….

ยินเสียงร้อง ให้ช่วยลูก ปลุกไม่ตื่น

แม่สะอื้น หวั่นวิตก โอ้อกเอ๋ย

ส่งลูกถึง มือหมอแล้ว หวังอย่างเคย

หวังหมอเอ่ย ลูกแม่รอด ลูกปลอดภัย

หมอส่งลูก คืนเพียงร่าง ไร้ชีวิต

เหมือนดวงจิต แม่แยก แตกสลาย

ความมาดมั่น มุ่งหวัง พังทลาย

เหลือเพียงใจ เศร้าสุดฝืน ทุกคืนวัน

เมื่อลูกอยู่ ลูกคือผู้ ที่เราหวัง

จะนำทาง ครอบครัวถึง ซึ่งฝั่งฝัน

แต่บัดนี้ จะมีใคร ที่ไหนกัน

ร่วมฝ่าฟัน กับพวกเรา เศร้าสุดทน

แต่ช่างเถอะ ลูกไปดี มีสุขแล้ว

จงแน่แน่ว สู่ภพใหม่ ไม่คืนหวน

ขอกรรมดี ส่งลูกถึง ที่สมควร

สบสุขล้วน บนสวรรค์ ชั้นวิมาน

หากชาติหน้า เกิดใหม่ ได้พานพบ

ขอประสบ พันผูก เป็นลูกหลาน

ได้เลี้ยงดู อยู่ด้วยกัน นานแสนนาน

เหล่าภัยพาล ไม่มาพราก เราจากกัน

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก… แม่ ภรรยา ลูกหลาน และญาติพี่น้องทุกคน

………………

กลอนที่  10

………………

.ลูกรัก.

ยามมีกิจ หวังให้เจ้า เฝ้ารับใช้

ยามเจ็บไข้ หวังให้เจ้า เฝ้ารักษา

ยามสังขาร ของพ่อแม่ แก่ชรา

หวังให้เจ้า ปิดตา คราสิ้นใจ

แต่ทุกอย่าง กลับกลาย เป็นไม่แน่

ลูกกลับแย่ เจ็บไข้ ไม่สร่างหาย

ถึงยาดี หมอเก่ง สักเพียงใด

แต่สุดท้าย ต้องพลัดพราก จากกันไป

ได้ลูกคืน เพียงร่าง ไร้ชีวิต

เหมือนดวงจิต พ่อแม่แยก แตกสลาย

ความมาดมั่น มุ่งหวัง พังทลาย

เหลือสุดท้าย เพียงสุดฝืน กลืนน้ำตา

จงไปดี มีสุข เถิดลูกพ่อ

จงเกิดก่อ สุขสมหวัง ดังปรารถนา

ได้มีเป็น เช่นที่หวัง ดั่งจินตนา

เสวยสุข บนชั้นฟ้า ให้แสนนาน

หากชาติหน้า เกิดใหม่ ได้พานพบ

ขอประสบ พันผูก เป็นลูกหลาน

เป็นพี่น้อง ญาติมิตร สนิทกัน

รักผูกพัน ทุกชาติ ไม่คลาดคลา

มีอายุ ยืนยาว จนเฒ่าแก่

ได้ดูแล กันและกัน ดังปรารถนา

ให้ความรัก  อย่ารู้ห่าง  ร้างโรยลา

ไปจนกว่า จะเข้าถึง ซึ่งนิพพาน

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…พ่อ แม่ เมีย ลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน

………………..

กลอนที่  11

……………

ลูกรักของแม่.

 ลูกรักแม่  แม่ก็รู้  อยู่ว่ารัก          

แม่ตระหนัก  ลูกรักแม่  ไม่เป็นสอง

แม่ลำบาก  ขัดสน  จนเงินทอง              

ลูกสอดส่อง  ช่วยเหลือ  คอยเจือจุน

ครอบครัวเรา  พอเงยหน้า  อ้าปากได้    

จะมีใคร  โอบเอื้อ  คอยเกื้อหนุน

นอกจากลูก  ของแม่ แผ่บุญคุณ           

เกื้อนำหนุน  ส่งเงินให้  เป็นรายเดือน

ได้ลูกคืน  เพียงร่าง  ไร้ชีวิต                

เหมือนดวงจิต  พันผูก  ถูกเชือดเฉือน

น้ำตาเอ่อ  ล้นไหล  มาเยี่ยมเยือน          

ความหวังเลื่อน  ลอยลับ  หายวับไป      

จงไปดี  มีสุข  เถิดลูกแม่                       

กรรมดีแต่  เมื่อครั้ง  ปางหนไหน

คุณพระศรีฯ  สิ่งศักดิ์สิทธิ์   ฤทธิไกร         

โปรดดลให้  ลูกประสบ  ได้ภพดี

ได้ไปเกิด  ในสวรรค์  บนชั้นฟ้า            

เป็นเทวา  เสวยสุข  เกษมศรี

ขอกุศล  ผลบุญ  คุณความดี                 

ดลให้มี  เป็นได้  ดั่งใจเทอญ

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…แม่ พ่อ และน้อง ๆ ทุกคน

……………………

กลอนที่  12

………………….

ลูกรัก.

ยามมีกิจ  หวังให้เจ้า  เฝ้ารับใช้

ยามเจ็บไข้  หวังให้เจ้า  เฝ้ารักษา

ยามสังขาร  ของพ่อแม่  แก่ชรา                      

หวังพึ่งพา  ลูกหาเลี้ยง  อยู่เคียงกาย

ยามพ่อแม่  สิ้นใจ  ก็หวังว่า                

ลูกจะปิด  ตาให้  ไม่ห่างหาย

จัดงานศพ  ให้พ่อแม่  ผู้วางวาย                     

ทำบุญให้  ส่งทาง  อย่างงดงาม

แต่ทุกอย่าง  กลับไม่เป็น  เช่นที่คิด

ลูกก้าวผิด  หลงไป  ในดงหนาม

เป็นขี้เมา  ขึ้นชื่อ  ระบือนาม                        

พ่อแม่ห้าม  อย่างไร  ไม่เคยฟัง

มาบัดนี้  ลูกลาลับ  ดับขันธ์แล้ว

หัวใจแป้ว  เมื่อคิดถึง  ซึ่งความหลัง

แม้จะรู้  ทุกชีวิต  อนิจจัง

แต่ต้องหลั่ง  น้ำตา  สุดจาบัลย์

อย่าห่วงแม่  ห่วงพี่น้อง  เพื่อนผองมิตร

ทุกชีวิต  ไม่สมหวัง  ดั่งความฝัน

เกิดแล้วแก่  เจ็บตาย วายชีวัน

เป็นเหมือนกัน  ทุกชีวิต  อนิจจัง

จงไปดี  มีสุข  สนุกสนาน

จงพบพาน  ความสุข  ที่ลูกหวัง

ขอกุศล  ผลบุญช่วย  อวยสู่ทาง

ส่งถึงฝั่ง  ลูกฝันใฝ่  ดั่งใจปอง

อกุศล  กรรมไม่ดี  ที่ลูกสร้าง

จงหนีห่าง   หายไป   ไม่สนอง

ขอกรรมดี  จงให้ผล  ดลประครอง

ส่งถึงห้อง  แห่งสวรรค์  นิรันดร์เทอญ

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…พ่อ แม่และญาติพี่น้องทุกคน 

…………………

กลอนที่  13

…………………

ลูกรักของแม่….

ลูกแม่หาย  หลายวัน หวั่นวิตก

เหมือนหัวอก  แม่แยก แตกสลาย

เที่ยวตามหา  ทุกแห่ง  ทั้งใกล้ไกล

ลูกแม่ไป    อยู่ไหน  ไปกับใคร

ได้พบลูก  เพียงร่าง  ไร้ชีวิต

เหมือนดวงจิต  แม่แยก  แตกสลาย

ความมาดมั่น  มุ่งหวัง พังทลาย

เหลือสุดท้าย  เพียงสุดฝืน  กลืนนัำตา

จงไปดี  มีสุข  เถิดลูกแม่

จงพบแต่ สุขสมหวัง  ดังปรารถนา

ได้ไปสู่  สรวงสวรรค์  อันโสภา

หรือเกิดมา  เป็นลูกแม่  ดูแลกัน    

 ขอกุศล  ผลบุญ  พ่อแม่สร้าง

เป็นพลัง  ส่งลูกให้  ไปถึงฝัน

สู่ชั้นฟ้า  สุขาวดี  ที่สำราญ

อยู่สวรรค์  นานนับ  ชั่วกัปกัลป์

ถ้าตกทุกข์  ขอให้พ้น  ไปจากทุกข์

ได้ถึงสุข  ปรีดิ์เปรม  เกษมสันต์

มีสุขแล้ว  สุขยิ่งขึ้น  ทุกคืนวัน

ตราบนิรันดร์  ในภพใหม่  ชาติใหม่เทอญ

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก..พ่อ แม่และญาติพี่น้องทุกคน

……………….

กลอนที่  14  

………………..

ลูกรักของพ่อ….

ลูกพ่อหาย  ตามหา  ห้าวันแล้ว

ไร้วี่แวว  หาไหน  ก็ไม่เห็น

ออกตามหา  ตั้งแต่เช้า  จนถึงเย็น

ลูกพ่อเร้น  หลีกไป  อยู่ไหนกัน

ไปบนบาน  ศาลกล่าว  ไว้ทุกที่

หวังจะมี  อิทธิฤทธิ์  ปาฏิหาริย์

ช่วยให้พบ  ลูกได้  ในเร็ววัน

แต่ความฝัน  สลายไป  กับสายลม

ได้พบลูก  เพียงร่าง  ไร้ชีวิต

เหมือนดวงจิต  แตกสลาย  ใจขื่นขม

พ่อกับแม่  โศกเศร้า  เฝ้าตรอมตรม

สุดจะข่ม  ใจฝืน  กลืนน้ำตา

จึงกราบก้ม  ประนมกร  วิงวอนฟ้า

เทพเทวา  บนสวรรค์  แดนหรรษา

โปรดมารับ  ลูกพ่อกลับ  ไปเทวา

เสวยสุข  บนชั้นฟ้า  ให้แสนนาน

พ่อแม่อยู่  ข้างหลัง ขอตั้งจิต

น้อมอุทิศ  กุศลไป  ให้ไพศาล 

ส่งถึงลูก  ผู้ดับขันธ์  เมื่อวันวาน 

จงพบพาน  แต่ความสุข  ทุกคืนวัน

ถ้าตกทุกข์  ขอให้พ้น  ไปจากทุกข์

ได้ถึงสุข  ปรีดิ์เปรม  เกษมสันต์

มีสุขแล้ว  สุขยิ่งขึ้น  ทุกคืนวัน

ตราบนิรันดร์  ในภพใหม่  ชาติใหม่เทอญ

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก..พ่อกับแม่และญาติพี่น้องทุกคน

……………….

กลอนที่  15  

………………..

ลูกรักของแม่….

ลูกคือดวง   ใจแม่  ตั้งแต่เกิด

รักทูนเทิด  ดั่งดวงใจ  หาใดเหมือน

ให้ลูกได้  ทุกอย่าง  เว้นดาวเดือน

คอยเป็นเพื่อน  ที่พิงพัก  ไม่หลักลอย

ลูกเรียนจบ  จากไป  หลายปีแล้ว

ยังแน่แน่ว  ส่งเงินให้  ได้ใช้สอย

ทุกสิ้นเดือน   พ่อแม่หวัง  ตั้งตาคอย

จดหมายน้อย  โทร.มา  หรือว่าลายน์

ลูกกลับมา  เพียงร่าง  ไร้ชีวิต

เหมือนดวงจิต  แม่แยก  แตกสลาย

ทุกสิ่งอย่าง  ที่วาดหวัง  พังทลาย

เหลือสุดท้าย  เพียงสุดฝืน  กลืนน้ำตา

จึงกราบก้ม  ประณมกร  วิงวอนฟ้า

เทพเทวา  บนสวรรค์  แดนหรรษา

โปรดมารับ  ลูกกลับ  ไปเทวา

เสวยสุข  บนชั้นฟ้า  ให้แสนนาน

พ่อแม่อยู่  ข้างหลัง  ขอตั้งจิต

น้อมอุทิศ  กุศลไป  ให้ไพศาล

ส่งถึงลูก  ผู้ดับขันธ์  เมื่อวันวาน

จงพบพาน  แต่ความสุข  ทุกคืนวัน

ถ้าตกทุกข์  ขอให้พ้น  ไปจากทุกข์

ได้ถึงสุข  ปรีดิ์เปรม  เกษมสันต์

มีสุขแล้ว  สุขยิ่งขึ้น  ทุกคืนวัน

ตราบนิรันดร์  ในภพใหม่  ชาติใหม่เทอญ

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก..พ่อ แม่และญาติพี่น้องทุกคน

……………….

กลอนที่  16  

………………..

ลูกรักของแม่

……………………………..

ลูกคือดวง   ใจแม่  ตั้งแต่เกิด

รักทูนเทิด  ดั่งดวงใจ  หาใดเหมือน

คอยชี้แนะ  ชี้นำ  คอยพร่ำเตือน      

คอยเป็นเพื่อน  ปกป้องให้  เมื่อภัยมา

พอลูกเข้า  โรงเรียน  ฝึกเขียนอ่าน

มีการบ้าน  แม่ช่วย  ด้วยอาสา

ถึงผิดบ้าง  ถูกบ้าง  ไม่ค้างคา                       

ผลสอบมา  แม่สุดปลื้ม  จนลืมตน

ลูกเรียนจบ  ชั้นประถม  ศึกษาแล้ว  

ยังแน่แน่ว  ในการเรียน  เพียรฝึกฝน

แต่โรคภัย  ไข้เจ็บ  มาผจญ                 

ต้องจำทน  กินยาหมอ  รออาการ

พูดคุยกัน  วันก่อน  อยู่หลัดหลัด            

วันนี้พลัด  พรากกัน  มันเหมือนฝัน

ต้องกลืนกล้ำ  น้ำตา  สุดจาบัลย์                    

ไม่มีวัน  ลูกฟื้น  กลับคืนมา

จึงกราบก้ม  ประนมนึก  อธิษฐาน     

ขอวิญญาณ  ลูกสู่แคว้น  แดนหรรษา

 เกิดเป็นเทพ  เสพสุข  ทุกเวลา                     

มีนางฟ้า  พาสนุก  ทุกคืนวัน

พ่อแม่อยู่  ข้างหลัง  ขอตั้งจิต               

น้อมอุทิศ  กุศลไป  ให้ไพศาล

ส่งถึงลูก  ผู้จากไป  ให้เบิกบาน                     

แสนสำราญ เปี่ยมสุข  ทุกคืนวัน

ถ้าตกทุกข์  ขอให้พ้น  ไปจากทุกข์

ได้ถึงสุข  ปรีดิ์เปรม  เกษมสันต์

มีสุขแล้ว  สุขยิ่งขึ้น  ทุกคืนวัน              

ตราบนิรัน ในภพใหม่  ชาติใหม่เทอญ

 

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก..พ่อ แม่ พี่ชาย และญาติพี่น้องทุกคน

ยังมีต่อ)