ผญาการอนุรักษ์วัฒนธรรมอีสาน

ปรับแต่งใช้ตามเหมาะสมนะครับ

………………………………………..

การอนุรักษ์วัฒนธรรมอีสาน

……………………………………….

วัฒนธรรมอีสานนั้น  คือวิถีชีวิต

หลอมจิตใจคนอีสาน  ให่ฮักกันบ่แตกม้าง

ปูเป็นทางไว้ให่  ลูกอีสานได้เทียวท่อง

ตั้งแต่ออกจากท้อง  จนฮอดมื้อละแมงตาย

ยากสิอธิบายได้  ในเวลาเพียงนิดหน่อย

ได้ส่ำสอยให่พี่น้อง   ได้เห็นหม่องป่องไป

หนึ่งนั้นให่  เว้าอีสานให่ถืกแน

คำอีสานเฮาแท้แท้  อย่าแวเว้าสำเนียงกลาง

ยกโต๋อย่าง..ลุบอ่างหม่าง  หลุบอ้างม้าง..อย่าสุว่า

เขาสิหัวใส่หน่า   หาว่าบ้าเว้าไทย

สองนั้นให่  แต่งกายให่ถืกฮ่อม

อย่าสุใส่สิ่นก้อม   ย่างอ้อมบ้านอวดแข้งขา

ให่เจ้าใส่เสื้อผ้า  อีสานเฮานี่หละท่าน

งามตระการสวยหล่อซิ่ง  ติ่งลิงติงได้ส่ำสากล

สามให่เจ้าอดทนสู้   พากเพียรเขียนอ่าน

ลูกอีสานต้องบ่ท้อ  คือพ่อเถ่าตู้ มหา

เรียนวิชาหาความรู้  ให้พอเพียงส่ำหมู่

ได้เป็นครูเป็นนั้นนี่  มีให้เลือกจั่งแม่นหลาย

งานสบายเงินฟู่ฟ่า  ย้อนวิชาให่จำจื่อ

อย่าเฮ็ดคือเด็กน้อยเถ่า  ไปนั่งเฝ่าแต่ร้านเกม

สี่ให่ยอดเยี่ยม  ด้านเวียกงานการหน่าที่

เป็นคนดีใช้ได้   ให่พี่น้องได้เพิงพิง

พ่อแม่อิงอาศัยได้  ลูกหลานเหลนกะได้เพิง

เหิงนานจนฮอดมื้อ ตายแล้วจั่งค่อยเซา

ห้านั้นให่เจ้า  หมั่นเข่าวัดทำบุญ

คุณความดี  จงรักษาให่คงหมั่น

ศีลทานสร่าง  ปฏิบัติธรรมให่ถืกฮอม

ซอมนำฮอยพระสังฆเจ้า  เดินทางเข้าสู่นิพพาน

ปฏิบัติการได้ห้าข่อ   ห่าประการตามที่กล่าว

ถือว่าซาวพี่น้อง   อีสานได้ซอยรักษา

วัฒนธรรมอิสานสิก้าวหน่า  พาลูกหลานให้เฮืองฮูง

ที่ราบสูงสิก้องฟ้า  สายตาโลกสิส่องเฮา … พี่น้องเอย