ผญาบุญประทายข้าวเปลือก

……………….

กลอนที่  1

………………

เดือนสองขึ่น  ข้าวใหม่ปลามัน

คนอีสานฮ่วมกัน  ก่อบุญประทายข้าว

เอาข้าวเปลือกกองไว้  ถวายในพุทธศาสน์

ปราชญ์อีสานกล่าวไว้  ในฮีตเค้าเก่าหลัง

การทำบุญแต่ละครั้ง   วัตถุประสงค์มีแตกต่าง

แล้วแต่ทางหมู่บ้าน  ตกลงไว้ว่าจั่งใด๋

แต่ที่ขาดบ่ได้   คือบำรุงวัดศาสนา

ช่อยครูบาอาจารย์  ให้แข็งแฮงอยู่ได้

ธุดงไปยังคึดฮอด   คืนมาจอดอยู่วัดเก่า

เอาพระธรรมมาเทศน์ให้  ญาติโยมได้ฮับฟัง

พลังบุญประทายข้าว    มีหลายอันพันหมื่น

อายุยืนสุขล้น  ความจนย้านแล่นหนี

คันละจากโลกนี้   ได้ขึ่นสู่เมืองสวรรค์

สารพันความสนุก  สุขสำบายหายฮ้อน

ยามกินมีผู้ป้อน  ยามนอนมีผู้กล่อม

มีผู้ซอมความคึดเจ้า  ว่าอยากได้สิ่งใด

สิคอยดลบันดาลให้  สมใจเจ้าคึดอยาก

สิได้มากได้หน่อย  บุญประทายข้าวสิซ่อยดล  ซั้นแหล่ว  พี่น้องเอย

……………….

กลอนที่  2

………………

เดือนสองขึ่น  หนาวลมห่มผ้าใหญ่

ก่อกองไฟนั่งอ้อม  พอให่ได้ห่างหนาว

ลมพัดห่าว   หนาวในในใจสั่น

คึดอยากฝันได้กอดเจ้า  นอนจนเถ่ากะบ่ฝัน

หวังสิได้เฟือฝั่น  นานปีจนเถ่าแก่

จนยักหยันยักแย้  แก่แล้วผัดแก่เลย

ฝันเป็นเขยจนพ่อเถ่า  ตายไปบ่เห็นไหง่

แม่เถ่าตายแต่โดนแล้ว   สาวกะเถ่าเก่าหมอง

แต่ความฮักของอ้าย  ยังเบิกบานบ่มีเปลี่ยน

ถึงเกษียณหลายปีแล้ว  ยังฮักเจ้าดังเดิม

ความฮักนับมื้อเพิ่ม    ความจริงนับมื้อห่าง

แต่ยังหวังว่าสักมื้อ  เฮาสิได้ฮ่วมกัน

ชาตินี้บ่ทันเจ้า   ชาติใหม่กะยังมี

ทำความดีบ่ถอย  เทือทันกันในชาติหน้า

ผลามีหากเกิดพ้อ   ขอเป็นแฟนก่อนไก่โห่

ผลาโตมีท่อนี้  มีชาติหน้าค่อยว่ากัน

ตื่นจากฝันลุกล้างหน้า  แปรงฟันใส่เสื้อใหม่

แบกถุงปุ๋ยใส่ข้าว  ไปโฮมตุ้มบุญประทาย

ประนมมือใส่เกล้า   ตั้งจิตอธิษฐาน

ขอกุศลผลทาน  จงบันดาลมีเป็นได้

สมตั้งใจทุกสิ่งสิ้น  สมถวิลทุกสิ่งอย่าง

สุขสมหวังได้แต่งเจ้า  ถือไม้เท้าซอย  ซ้้นแหล่ว  นางเอย

……………….

กลอนที่  3

………………