ผญาไว้อาลัยพ่อครู
ผญาไว้อาลัยคุณย่า
มิถุนายน 6, 2024ผญาไว้อาลัยพระสงฆ์
มิถุนายน 6, 2024……………………………………………………………
- อาลัยพ่อครูทองดี ทองยืมยาย
………………………………………………………………..
พ่อครูเกิดแต่ก้ำ บ้านเก่าโคกศิลา
บรรจุมาเป็นครูสอน เจริญศิลป์จนแก่เถ่า
เซาสอนแล้ว เล่นการเมืองจนเฮืองฮูง
มวลป้าลุงลูกศิษย์พร้อม แห่อ้อมข้างด้วยฮักแพง
ลงแข่งขันเลือกตั้ง นอนสำบายหายห่วง
ได้ควงแขนหมู่เข่า สภาได้ดังหมาย
ในวาระพ่อครูได้ ตำแหน่งใหญ่รองนายก
งบประมาณตกมา พาสร้างแปงเมืองบ้าน
การวัดวากะเหลืองเหลื่อม หนทางกะเอี่ยมอ่อง
ญาติพี่น้องกะโฮมตุ้ม บ้านเมืองเตื้องกว่าแต่หลัง
ซ่อยงานบ่เอาค่าจ้าง บริจาคเงินแถมตื่ม
บ่ลืมคำสัญญาที่เว้าไว้ ต่อไทยบ้านคู่สู่อัน
ฮักดูแลไทยบ้าน คือเป็นลูกเป็นหลาน
ประสานงานมั่นคง ซื่อตรงเพิงได้
มีน้ำใจเอื้อเฟื้อ บ่ถือโตโอ้อ่ง
แม่นสิลงเลือกตั้ง สมัยหน้าได้แน่นอน
มามื้อนี้เจ้า ได้จรจากโลกนี้ไป
ถิ่มลายมือไว้ข้างหลัง ให้ลูกหลานได้เฮียนฮู้
ถิ่มลายครูให้เมืองบ้าน พากันสานสร้างต่อ
ลาพ่อแม่พี่น้อง ไปโลกหน้าชาติสิมา
ลูกและเมียอาลัยเศร้า เอาน้ำตาเป็นหมู่เพื่อน
เอาเดือนดาวเป็นพี่น้อง ฮ้องไห้ใส่ดาวเดือน
คณะเพื่อนญาติพี่น้อง กะคือกันบ่แตกต่าง
เดินทางมาส่งเจ้า ในคราวนี้ด้วยฮักแพง
ขอแฮงบุญพ่อครูสร้าง ทางดีพ่อครูก่น
บุญกุศลญาติพี่น้อง ลูกเมียสร้างให้ซ่อยดล
เทพเบื้องบนพาพ่อครูขึ้น ไปอยู่เมืองสวรรค์
แสนสำราญโฮแซว สุขสำบายหายฮ้อน
สาวอัปสรแห่หุ่ม ซุมแซวม่วนซื่น
ทุกวันคืนสุขล้น ทุกข์จนให้ห่างหาย
คันแม่นตาย ไปลำบาก ยากจนทนทุกข์
ขอให้สุขมาแทน แสนสำบายหายเศร้า
มีสุขแล้ว ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า
สุขร้อยเท่าพันเท่า ทวีขึ้นคู่วัน เด้อ พ่อครูเอย
ด้วยความฮักและอาลัยอย่างที่สุด
จาก แม่ครูดลนภา ทองยืมยาย ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน
……………………………………………..………………
2. อาลัย.พ่อครูวิตามิน ยายยืมทอง
……………………………………………….…………
พ่อครู เพินเล่าเรื่อง แต่ก่อนเก่า คราวหลัง
ตั้งแต่ย้ง เป็นเด็ก เกิดมา ตาเห็นโลก
ยังโชคหลาย บ่ตายถิ่ม ฮิมท่งนา ป่าไม้ใหญ่
วาสนาหลาย ใหญ่ได้ ไปเฮียนฮู้ ศาสตร์ศิลป์
จากถิ่นเดิม มาอยู่บ้าน เจริญศิลป์ ถิ่นใหม่
เป็นครูไทย สอนเด็กน้อย จนฮอดมื้อ ได้เกษียณ
เซาไปโรง เรียนแล้ว นอนสำบาย หายห่วง
งานทั้งปวง มอบให้ น้องครูได้ สืบสาน
ชีวิตของ พ่อครูนั้น เริ่มต้นจาก บ่มีหยัง
ตั้งแต่มา เป็นครู อยู่เจริญศิลป์ ในมื้อแรก
แบกจักรยานฮ้าง ขึ้นหลังคารถใหญ่
เดินทางไกลจากบ้าน ประมาณได้ร้อยกว่าโล
มาแต่โตล่อนจ้อน อาสาสอนลูกหลานเพิ่น
ย้อนหวังเงินค่าจ้าง แต่งโตโก้ได้อวดสาว
พอถึงคราวเลิกเรียนแล้ว ขี่รถแส่วหาของกิน
มีทรัพย์สินชิ้นเดียว คือจักรยานฮ้าง
ขี่ตามทางพอใช้ได้ ใช้ฝ่าตีนเบรกซ่อย
เป็นครูน้อยซอมซ่อ มอซอซิ่งกว่าผู้ใด
ไคแต่เป็นคนกล้า มหาเปรียญฝอยเก่ง
เป็นนักเลงไก่โจ้น หากินเล่นเลาะทงนา
ได้เงินมากินเกลี้ยง เหลือเพียงกระเป๋าเปล่า
ข้าวและน้ำ เซ็นไว้จ่ายสิ้นเดือน
เริ่มแพงเงินหลังได้ พบฮักใหญ่ได้แต่งงาน
ต้องกล้าหาญอดทน ประยัดกินประหยัดใช้
หวังใจให้ลูกได้ ฮ่ำเฮียนส่ำหมู่
อาชีพครูเงินเดือนหน่อย ต้องค่อยต้อดค่อยคลาน
โชคหมานได้เลื่อนย้าย เป็นครูใหญ่หนองฮังแหลว
แส่วไปสอนซาวสามปี จังได้หนีมาใกล้บ้าน
ท่งมนธาตุเป็นชื่อชั้น โรงเรียนใหม่ใกล้เกษียณ
เวียนไปสอนสี่ปี จั่งเกษียณมาอยู่บ้าน
เกษียณงานมาแล้ว เล่นการเมืองนำหมู่
เพื่อดูแลชาวพี่น้อง สร้างเมืองบ้านให้ฮูงเฮือง
ครบสี่ปีแล้วเลยเตื้อง ต่องานใหม่เปิดคาร์แคร์
พาลูกแถหาเงิน รับจ้างเขาเอาแฮงสู้
ฝึกดูแลลูกให้ บริการเป็นรับใช้เพิน
ฮู้ว่าเงินกว่าสิได้ มันหายากส่ำใด๋
ต่อมาขายนาได้ โชคใหญ่มีเงินทุน
จั่งได้หมุนหางาน บ่เมือยหลายให่ลูกได้
ใช้เงินพาลูกสร้าง ห้องแถวให้คนเช่า
หวังเอาค่า เช่าห้อง ให่ลูกได้ ใช้ต่อฝัน
บุญคุณ ของพ่อนั้น ยิ่งใหญ่ มหาศาล
บ่อาจบรร ยายครบ จบพระคุณ ทั้งเมิดได้
บ่อยากไกล จากข้าง ความตายย่าง มาทัน
จำต้องพลัด พรากกัน พ่อจากไป บ่คืนบ้าน
ถิ่มลูกหลาน ให้โศกเศร้า เหงาหงอย ค้อยเหงี่ยง
เหลือเพียงความ คึดฮอด กอดบ่ได้ บายบ่ซูน
ขอกองบุญ พ่อเคยสร้าง ทางดี พ่อเคยก่น
กุศลกรรม ใหญ่น้อย ลูกเมียสร้าง ให้ซ่อยดล
เทพเบื้องบน พาพ่อขึ้น ไปอยู่ เมืองสวรรค์
แสนสนุก สุขสันต์ สาวสวรรค์ พาซิ่ง
สุดสวิง ริงโก้ โฮแซว ม่วนซื่น
ทุกวันคืน สุขล้น ทุกข์จนให้ ห่างหาย
คันพ่อครูตายไปลำบาก ยากจนทนทุกข์
ขอให้สุขมาแทน แสนสำบายหายเศร้า
คันพ่อครูมีสุขแล้ว ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า
สุขร้อยเท่าพันเท่า ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ พ่อครูเอย
ด้วยความเคารพรักฮักแพงและอาลัยอย่างที่สุด
จาก…แม่ครูเพ็ญศรี ยายยืมทอง ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน
………………………………………………
3. อาลัยพ่อครูบุญทัน ทองอุไร
…………………………………………….
พ่อบุญทัน เล่าไว้ ว่าพ่อเกิด อยู่อุบล
พ่อเป็นคน มีฝัน อันเดียว ที่หมายไว้
ต้องหาทาง เป็นให้ได้ คือครูใหญ่ ในฝัน
จึงต้องฟัน ฝ่าไป เสาะแสวง หาความฮู้
ไปอยู่วัด บวรนิเวศน์ เขตเมืองกรุง มุ่งเฮียนต่อ
จบม.หก จากวัดแล้ว จั่งโงโค้ง ต่าวคืน
จุดยืน ยังคงมั่น ความใฝ่ฝัน ยังคือเก่า
เข้าสอบครู กะได้ ไวฟ้าว ปานการ์ตูน
เป็นจังบุญ เลือกบ้านได้ หนองผักไส่ ชื่อโรงเรียน
เวียนไปแอ่ว สาวตา บ้านโนนสูง ที่หมายไว้
ได้เป็นเขย ไทยบ้าน งานโรงเรียน อยู่ไกลห่าง
การเดินทาง ต้องใช้ม้า พ่อตาซื้อ ให้ขี่ไป
เป็นครูใหญ่ สอนชั้น ประถมหนึ่ง จนเกษียณ
สี่โรงเรียน ที่ไปสอน ได้รางวัล ผู้ชาญเชี่ยว
สอนชั้นเดียว จนจำได้ ว่าบทใด เรื่องใดแน่
หลับตาสอน กะบ่แพ้ แลแล้ว จั่งค่อยสอน
ต่อมาเกิด เดือดฮ้อน เมียจร ตายจาก
คึดยากนำ ลูกน้อย คนซอยเลี้ยง บ่มี
ได้หมู่ดี พาไปเล่น แอ่วสาว พวมขึ้นใหม่
สาวสุดใจ บ้านอุ่มเม่า ได้เห็นหน้า แล้วฮักหลาย
เทียวไปแอ่ว ไปอ้อน วอนเธอ ทุกเช้าค่ำ
ได้เมียสาว ส่ำน้อย ซ่อยเลี้ยงลูก แม่นดีหลาย
ลูกเมียเก่า ใหม่นั้น ฮักแพงกัน หมั่นแก่น
พ่อเป็นแกน หลักให้ เฮียนต่อได้ จบคู่คน
พ่อมีความ สุขล้น ที่เห็นลูก ไปสร้างโต
มีครอบครัว เป็นฝั่งฝา หากินไป ส่ำหมู่พวก
งวกหน้าหลัง บ่อายเพื่อน มีเฮือนชาน บ้านที่อยู่
หมู่พวกฮัก อ้อมข้าง สร้างโตได้ ดั่งใฝ่ฝัน
บุญคุณของ พ่อนั้น ยิ่งใหญ่ มหาศาล
บ่อาจจาร จารึก เรื่องพระคุณ ทั้งเมิดได้
บ่อยากไกล จากข้าง ความตายย่าง มาทัน
จำต้องพลัด พรากกัน พ่อจากไป บ่คืนบ้าน
ถิ่มลูกหลาน ให้โศกเศร้า เหงาหงอย ค้อยเหงี่ยง
เหลือเพียงความ คึดฮอด กอดบ่ได้ บายบ่ซูน
ขอกองบุญ พ่อเคยสร้าง ทางดี พ่อเคยก่อ
กุศลพ่อ แม่พี่น้อง ลูกเมียสร้าง ให้ซ่อยดล
เทพเบื้องบน พาพ่อขึ้น ไปอยู่ เมืองสวรรค์
แสนสำราญ โฮแซว สุขสำบาย หายฮ้อน
สาวอัปสร แห่หุ่ม ซุมแซว ม่วนซื่น
ทุกวันคืน สุขล้น ทุกข์จนให้ ห่างหาย
คันพ่อตาย ไปลำบาก ยากจน ทนทุกข์
ขอให้สุข มาแทน แสนสำบาย หายเศร้า
คันพ่อมี สุขแล้ว ให้สุขหลาย ขึ้นกว่าเก่า
สุขร้อยเท่า พันเท่า ทวีขึ้น บ่ถอย เด้อ พ่อครูเอย
ด้วยความเคารพรักฮักแพงและอาลัยอย่างที่สุด
จาก… คุณแม่สุดใจ ทองอุไร ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน
—————————————————
4. อาลัยคุณพ่อครูบุญทวี ทองมีลาย
——————————————————
พ่อครูบุญ บันทึกไว้ ว่าพ่อเกิด อยู่สกล
พ่อเป็นคน มีฝัน สิฝ่าฟัน ไปให้ฮอด
หม่องจอด ที่หมายไว้ คือครูใหญ่ ในฝัน
จึงหันหลัง ให้ท่งนา ฝ่าฟันไป เฮียนฮู้
วิทยาลัยครู คือจุดเริ่ม เติมวิชา ให้แข็งแกร่ง
เป็นแฮงเสริม ส่งให้ สอบครูได้ ดังฝัน
ราชการครู ครั้งแรก บรรจุอยู่ บ้านดงบัง
หนทาง กะยาวไกล สิไปเมือง กะลำบาก
ระวังปาก บ่เผลอเว้า การเมือง สิเรื่องใหญ่
สหายคอม สิไล่เมี้ยน ยิงถิ่ม เลาะท่งนา
ค่อยเว้าจา กับไทยบ้าน สานสัมพันธ์ หมั่นแก่น
จนได้แฟน สาวส่ำน้อย ลูกหัวหน้า เหล่าสหาย
มีลูกชาย ลูกสาวพร้อม ส่งไปเฮียน ตามใจลูก
ปลูกฝัง เพื่อวันหน้า ฮาเป็นได้ ส่ำหมู่เขา
บุญคุณ ของพ่อเจ้า ยิ่งใหญ่ มหาศาล
บ่อาจจาร จารึก เรื่องพระคุณ ทั้งเมิดได้
เกิดแล้วตาย ข้อยกะฮู้ แต่หดหู่ ยามเจ้าตาย
น้ำตาไหล บ่ฮู้โต โพดโพหลาย ความเศร้า
ชีวิตเฮา จากมื้อนี้ ห่างเหินกัน บ่คือเก่า
เจ้าไปสู่ โลกหน้า ส่วนว่าข้อย อยู่โลกหลัง
จึงขอตั้ง อธิษฐานให้ คุณพระตรัย โปรดดลซ่อย
กุศลกรรม ใหญ่น้อย ลูกเมียสร้าง ให่ซ่อยดล
เทพเบื้องบน พาพ่อขึ้น ไปอยู่ เมืองสวรรค์
แสนสนุก สุขสันต์ สาวสวรรค์ พาซิ่ง
สุดสวิง ริงโก้ โฮแซว ม่วนซื่น
ทุกวันคืน สุขล้น ทุกข์จนให้ ห่างหาย
คันพ่อตาย ไปลำบาก ยากจน ทนทุกข์
ขอให้สุข มาแทน แสนสำบาย หายเศร้า
คันเจ้ามี สุขแล้ว ให้สุขหลาย ขึ้นกว่าเก่า
สุขร้อยเท่า พันเท่า ทวีขึ้น บ่ถอย เด้อ พ่อครูเอย
ด้วยความเคารพรักฮักแพงและอาลัยอย่างที่สุด
จาก… แม่ครูลำไย ทองมีลาย ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน