ผญาไว้อาลัยคุณแม่

…………………………………………………..

1.อาลัยคุณแม่นิยม  ประสาวะเท  

…………………………………………………….

หนองบัวแดงเป็นชื่อบ้าน            เมืองขอนแก่นแดนสยาม

เคยขึ้นชื่อลือนาม                    ฝนบ่ดีมีแต่แล้ง

ต้องแข็งใจย้ายบ้าน                 ถิ่มเฮือนชานบ้านที่อยู่

ขายหมูเป็ดไก่โจ้น                  นาฮั้วไฮ่สวน 

ชวนกันหนีจากบ้าน                 หาถิ่นฐานที่อยู่ใหม่ 

หวังใจว่าสิพ้อ                        หมู่บ้านหน้าฟ้าฝนดี

หนีมาไกลจนฮอด                   หมู่บ้านใหม่ชื่อท่งมน

ฟ้าฝนดีสมตั้งใจ                     ต้นไม้หนาป่ายังกว้าง

ซื้อป่าถางเป็นนาไว้                 ได้บ่แพงหลายสิบไร่

สร้างเฮือนชานเอาไว้                      พอได้ซ่นส่ำหมู่เขา

บุญคุณแม่เฮานั้น                    ทะเลหลวงกะบ่ส่ำ

ท้องฟ้าเพิ่นว่ากว้าง                  บ่เคิงเสี่ยวคุณแม่เฮา

มามื้อนี้เจ้า                     ได้ลาจากโลกนี้ไป

ญาติพี่น้องต่างอาลัย                หลั่งไหลมางานเจ้า

จากบ้านเหนือบ้านใต้               ทั้งใกล้ไกลได้ฮู้ข่าว

พากันมาส่งเจ้า                       ไปภพหน้าชาติสิมา

ขอผลานิสงส์สร้าง            นำทางสู่โลกใหม่

บุญลูกหลานใหญ่น้อย              มาโฮมตุ้มซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาแม่ขึ้น               ไปอยู่เมืองสวรรค์

สารพันความสนุก             สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรนางฟ้า              มาดูแลแหนแห่ 

เทพดูแลกุศลคุ้ม                      ซุมภัยฮ้ายให้ห่างไกล 

คันแม่ตายไปลำบาก ยากจนทนทุกข์ 

ขอให้สุขมาแทน            แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า  

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอยเด้อ คุณเเม่นิยมเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก  พ่อศักดิ์ชัย ประสาวเท ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………..…………………

2.  อาลัยคุณแม่งามตา สวยบาดใจ

………………………………………………………….……

แม่ได้อดทนเลี้ยง              ลูกสิบคน จนเติบใหญ่

หนักส่ำใดแม่กะสู่             บ่มีย้าน หวั่นไหว

ยามใด๋ลูกโศกเศร้า           แม่เข้าใจ  บ่เหินห่าง

อยู่ข้างกายคอยเว้า           ปลอบใจให้ ได้ผ่อนคลาย

ชีวิตของแม่นั้น                เป็นแบบอย่าง ทางดี

ให่ลูกเดินนำหลัง                    ฮอดหม่องหมาย คือฝันไว้

ได้มีเป็นส่ำหมู่พวก           งวกหน้าหลังบ่อายหมู่

อยู่สำบายถ่วนหน่า           ฮักกันมั่น ดังแม่หวัง

นับตั้งแต่มื้อนี้                  บ่มีแม่ มาให้เห็น

เหลียวหาใส                   กะเปล่าแปนบ่เห็นจ้อย

แม่ที่คอยคุยเว้า               แนะนำเฮา  ทุกเช้าค่ำ

กรรมได้มาพรากข่าง        วางให่ แม่ห่างไกล

ให้แม่ไปชาติหน้า             อย่าได้ห่วง ทางหลัง

ลูกหลานยังมีกรรม           ต้องทำดี  ให่หลายขึ่น

เทื่อแม่คืนมาพ้อ                      บ้านเมืองเฮาเฮืองฮูง

มวลป้าลูงญาติพี่น้อง         ฮ่างมีขึ่น คู่สู่คน

คันลูกหลานบ่จนแล้ว         แม่เกิดนำบ่ทุกข์ยาก

ความลำบากสิบ่พ้อ           มีสุขได้ส่ำสวรรค์

มื้อนี้นั้น                         ลูกหลานเฮาที่ฮู้ข่าว

กับหมู่ชาวพี่น้อง                     เทิงไกลใกล้ได้หลั่งโฮม

พากันมางานเจ้า                     สงสะกานพร้อมพร่ำ

ทำกุศลส่งเจ้า                  ไปโลกหน่าสู่สวรรค์

ขอผลบุญแม่เคยสร่าง               ทานมัย แม่เคยก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง               ลูกหลานสร่างให่หลั่งโฮม

เป็นพลังดลให่                 แม่ไปดี  มีสุขยิ่ง

สู่สวรรค์คิ้งนิ้ง                 วิมานฟ้า  บ่อนสำบาย

คันแม่ตายไปลำบาก ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน แสนสบายหายเศร้า

คันแม่มีสุขแล้ว ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ แม่เอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จากลูกหลานและญาติพี่น้องสู่คน

…………………………………………………………..

3.  อาลัยคุณตาทวี  ศุกร์จันทร์ลา

………………………………………………..…………

ตามีคุณมากล้น                      หลายหลากมหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ตาบ่เอาค่าจ้าง                 เลี้ยงลูกหลานจนเติบใหญ่

ส่งลูกหลานให้ได้                    ไปเฮียนฮู้คู่สู่คน

ผลการเฮียนหลายน้อย             กะแล้วแต่ไผมัน

ตาฮ่วมมือสร้างฝัน            ให้ลูกหลานบ่ยอมแพ้

คอยดูแลทุกเรื่อง              ทั้งเงินทองของใช้จ่าย

แบ่งทรัพย์สินไว้ให้           ลูกหลานได้ทั่วกัน

นอกจากนั้น                          ยังพาลูกพาหลาน

หมั่นทำบุญสุนทาน           รักษาศีลถือธรรมมั่น

ให้สู้งานบ่ยอมแพ้                    ดูแลโตเองได้ส่ำหมู่

เป็นคุณครูอยู่บ้าน                   ประสานให้ได้คู่คน

ตามีคุณมากล้น                ยิ่งใหญ่มหาศาล

สุดสิบรรยายครบ                    จบพระคุณทั้งเมิดได้

บัดนี้ตาตายแล้ว               เสียงไห้แซวน้ำตาหลั่ง

ลูกหลานต่างโศกเศร้า       อาลัยเจ้าอยู่บ่วาย

เกิดแล้วตายเป็นของแน่            แต่ตาตายเป็นเรื่องใหญ่

บ่มีไผแทนตาได้              ลูกหลานไห้จ่มหา

จึงยกมือวันทาไหว้            คุณพระไตรยให้ดลซ่อย

กุศลกรรมใหญ่น้อย          เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาตาขึ้น        ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว           สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น ทุกข์ทนให้ห่างหาย

คันตาตายไปลำบาก ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ คุณตาเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………………………..

4.  อาลัยคุณยายอมร  ศุกร์จันทร์ลา

…………………………………………………….………

ยายมีคุณมากล้น              ทนเลี้ยงหลานจนเติบใหญ่

พ่อแม่ไปเฮ็ดเวียก                   อยู่ไกลบ้านต่างเมือง

ด้นดนเพินจังเตื้อง                   ต่าวคืนมาเยี่ยมส่อง

เอาของกินมาฝากต้อน             เงินใช้ไว้ให้ยาย

หลายปีไปยายแฮงเถ่า       งมซาวนำหลานลูก

ปลูกความดีไว้ให้                    ลูกหลานได้ใช้ส่องทาง

เพื่อย่างไปให้ฮอดหม่อง       ได้งานทำที่ฝันใฝ่            

เลี้ยงโตเองให้รอดได้                  ยามยายสิ้นบ่อยู่นำ

บุญคุณของยายนั้น           ยิ่งใหญ่มหาศาล

สุดสิบรรยายครบ                    จบพระคุณทั้งเมิดได้

บัดนี้ยายสิ้นแล้ว               เสียงไห้แซวน้ำตาหลั่ง

ลูกหลานต่างโศกเศร้า       อาลัยเจ้าอยู่วาย

เกิดแล้วตายเป็นของแน่            แต่ยายตายเป็นเรื่องใหญ่

บ่มีไผแทนยายได้                   ลูกหลานไห้จ่มหา

จึงยกมือวันทาไหว้            คุณพระไตรยสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เทพฤทธิ์เบื้องบน                     แดนสวรรค์เมืองฟ้า

โปรดมาพายายขึ้น           ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญนานปี                     อย่าได้มีภัยฮ้าย

คันยายตายไปลำบาก ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน           แสนสำบายหายเศร้า

คันยายมีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                 ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ คุณยายเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………………………………

5.  อาลัยคุณปู่สามารถ   ศุกร์จันทร์หลอย

………………………………………………………………..……

บุญคุณปู่มากล้น                     ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ปู่บ่เอาค่าจ้าง                  เลี้ยงลูกหลานจนเติบใหญ่

ยังแบ่งทรัพย์สินให้           ลูกหลานได้ทั่วกัน

นอกจากนั้น                          ยังพาลูกพาหลาน

ไปทำบุญทำทาน                     รักษาศีลถือธรรมหมั่น

สอนลูกหลานให้ใฝ่ฮู้         ใฝ่เฮียนเขียนอ่าน

ฝึกบ่ให้ขี้คร้าน                การงานสู้บ่ถอย

เลี้ยงตัวเองได้อย่างหน่อย   คนอื่นนำให่เผื่อแผ่

ดูแลญาติพี่น้อง                คล้องใจให้ฮักแพงกัน

สุดสิบรรยายเว้า                     เรื่องราวพระคุณปู่

ผู้เลี้ยงดูลูกหลานให้          มีเป็นได้ทั่วกัน

บัดนี้นั้น                         ปู่ได้จากพวกเฮาไป

แสนอาลัยห่วงหา                    ปู่จากไปบ่คืนบ้าน

ลูกหลานไห้สะอื้น                    ปู่บ่คืนมาคือเก่า

ต่างพากันโศกเศร้า           อาลัยเจ้าคู่สู่คน

ขอกุศลคุณปู่สร้าง                   กุศลกรรมคุณปู่ก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง               ลูกหลานสร้างให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาปู่ขึ้น          ไปอยู่เมืองสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว           สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม ซุมแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันปู่ตายไปลำบาก          ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                     แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ คุณปู่เอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………….…………………

6.  อาลัยคุณย่าเอมอร  ศุกร์จันทร์หลอย

…………………………………………………..……………

บุญคุณย่ามากล้น             หลายหลากมหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ย่าบ่เอาค่าจ้าง                 เลี้ยงลูกหลานจนเติบใหญ่

ยังแบ่งทรัพย์สินให้           ลูกหลานได้ทั่วกัน

นอกจากนั้น                          ยังพาลูกพาหลาน

ไปทำบุญทำทาน                     รักษาศีลถือธรรมหมั่น

สอนลูกหลานให้ใฝ่ฮู้         ใฝ่เฮียนเขียนอ่าน

ฝึกบ่ให้ขี้คร้าน                การงานสู้บ่ถอย

เลี้ยงตัวเองได้อย่างหน่อย   คนอื่นนำให่เผื่อแผ่

ดูแลญาติพี่น้อง                คล้องใจไว้ให้ฮักกัน

สุดสิบรรยายเว้า                     เรื่องพระคุณของย่า

ขอเว้าจาท่อนี้                  โอกาสหน้าค่อยว่ากัน

บัดนี้นั้น                         ย่าได้จากพวกเฮาไป

แสนอาลัยห่วงหา                    ย่าจากไปบ่คืนบ้าน

ลูกหลานไห้สะอื้น                    ย่าบ่คืนมาคือเก่า

ต่างพากันโศกเศร้า           อาลัยเจ้าคู่สู่คน

ขอกุศลคุณย่าสร้าง           กรรมดีคุณย่าก่อ

บุญพ่อแม่พี่น้อง               ลูกหลานสร้างให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาย่าขึ้น            ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญนานปี                     อย่าได้มีภัยฮ้าย

คันย่าตายไปลำบาก           ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน           แสนสำบายหายเศร้า

คันย่ามีสุขแล้ว                ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า            ทวีขึ้นบ่ถอย เด้อ คุณย่าเอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูก หลาน และญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………..……………………

7. อาลัยคุณแม่ดลนภา  แสงเขียว

………………………………………………….………..

บุญคุณแม่มากล้น                    ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

ทำนาได้ขายข้าว                    ส่งลูกเรียนเขียนอ่าน

ต่อเติมฝันให้ลูกได้           ผูกใจให้ฮักแพงกัน

ให้อดออมอดกลั้น                    สู้งานบ่ถอยง่าย

สร้างครอบครัวให้อยู่ได้            ส่ำไทยบ้านผู้อื่นเขา

บุญคุณแม่เฮานั้น                    ยิ่งใหญ่กว่าโลกา

ใหญ่กว่าฟ้ากว่าตะวัน        กว้างกว่าผืนแผ่นน้ำ  

อธิบายความเมิดมื้อ          เรื่องพระคุณของแม่

เว้าฮอดแก่ฮอดเถ่า           กะบ่แล้วจั่งแม่นหลาย

บ่อยากไกลจากข้าง             ความตายย่างมาทัน

จำต้องพลัดพรากกัน            แม่จากไปบ่คืนบ้าน

ถิ่มลูกหลานให้โศกเศร้า                เหงาหงอยค้อยเหงี่ยง

เหลือเพียงความคึดฮอด                กอดบ่ได้บายบ่ซูน

ขอกองบุญแม่เคยสร้าง                 ทางดีแม่เคยก่น

กุศลกรรมใหญ่น้อย                     เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาแม่ขึ้น           ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญม่วนมัน                       สาวสวรรค์พาซิ่ง

สุดสวิงริงโก้ โฮแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันแม่ตายไปลำบาก        ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน              แสนสบายหายเศร้า         

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                   ทวีขึ้นคู่สู่วัน  เด้อ      แม่เอย

ด้วยความฮักกและอาลัยยิ่ง

จาก  ลูกหลานและญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………..………

8. อาลัยคุณแม่มาลา  สีนานวล

………………………………………….….………..

บุญคุณแม่มากล้น                    ยิ่งใหญ่มหาศาล

เลี้ยงลูกหลานมาดน          จนแก่กายฮอดวัยเถ่า

หาเงินส่งลูกเข้า               โรงเรียนฝึกเขียนอ่าน

ลูกมีงานมีคู่แล้ว               เลี้ยงโตได้คู่สู่คน

พันภาระเลี้ยงลูกแล้ว         แส่วเข้าวัดแสวงบุญ

สะสมทุนหาเสบียง                   เสี่ยงดวงไปชาติหน้า

หาบริจาคไว้คู่หม่อง          โรงเรียนบ้านวัดโรงบาล

หว่านทรัพย์สินให้เป็นทาน    การกุศลให้หลายขึ้น

ทุกวันคืนถือศีลมั่น            ปฏิบัติธรรมคำสอนสั่ง

ย่างนำทางมะงอมะง่อง             ส่องขึ้นสู่สวรรค์         

บุญคุณแม่เฮานั้น                    ยิ่งใหญ่กว่าโลกา

ใหญ่กว่าฟ้ากว่าตะวัน        กว้างกว่าผืนแผ่นน้ำ  

อธิบายความเมิดมื้อ          เรื่องพระคุณของแม่

เว้าฮอดแก่ฮอดเถ่า           จบบ่ได้จั่งแม่นหลาย

บ่อยากไกลจากข้าง             ความตายย่างมาทัน

จำต้องพลัดพรากกัน            แม่จากไปบ่คืนบ้าน

ถิ่มลูกหลานให้โศกเศร้า                เหงาหงอยค้อยเหงี่ยง

เหลือเพียงความคึดฮอด                กอดบ่ได้บายบ่ซูน

ขอกองบุญแม่เคยสร้าง                 ทางดีแม่เคยก่น

กุศลกรรมใหญ่น้อย                     เคยทำไว้ให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาแม่ขึ้น           ไปอยู่เมืองสวรรค์

สุขสำราญม่วนมัน                        สาวสวรรค์พาซิ่ง

สุดสวิงริงโก้ โฮแซวม่วนซื่น

ทุกวันคืนสุขล้น ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันแม่ตายไปลำบาก        ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน              แสนสบายหายเศร้า         

มีสุขแล้ว                        ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                   ทวีขึ้นคู่สู่วัน  เด้อ      แม่เอย

ด้วยความฮักและอาลัยยิ่ง

จาก  ลูกหลานและญาติพี่น้องคู่คน

………………………………………………….

9.  อาลัย.คุณแม่วาล  สีงาม

………………………………………..………

คุณแม่วาล  เล่าไว้                     ว่ามาจาก  เมืองอุบล 

ฝนบ่ตก  ฮวยฮำ                            หลายปี  ที่ฝนแล้ง

ในบึงหนอง  น้ำกะแห้ง             แตกระแหง  เป็นเขิบใหญ่  

ฝูงงัวควาย  กะอึ้ดหญ้า             ปูปลาเขียด  กะเล่าหาย

ตัดสินใจ  หนีจากบ้าน                     ถิ่มเฮือนซาน  บ้านที่อยู่ 

ขายหมูเป็ด  ไก่โจ้น                 โฮมเงินไว้  ไปซื้อนา

ขี่เกวียนมา  กับหมู่เพื่อน           ยามเดือนหงาย  ฟ้ากระจ่าง

ยามกลางเว็น  แดดฮ้อน            ต้องนอนยั้ง  พักเซา

หลายคืนเข่า                          ได้มาฮอด  เจริญศิลป์

หาจับจอง  ที่ดิน                            ในโคกดง  พงไม้     

ย้ายตามนา      มาตั้งบ้าน               โนนคำ หมู่บ้านใหม่

ถากถางโคก  ป่าไม้                 ให้แปนโล่ง  เป็นไฮ่นา

แม่ถางป่า  จนมือด้าน                      บักจ๊กขวาน  จนเหี่ยนบิ่น  

จั่งแปงดิน  เป็นนาได้                      ไถปลูกข้าว  สู่ลูกกิน

แบ่งไฮ่นา  เมิดทั้งสิ้น                      ดินดอน  ปันให้ลูก

ผู้ใดทุกข์  ยากไฮ้                   บ่ไลถิ่ม  ซ่อยหนุน

บุญคุณ  ของแม่นั้น                  ยิ่งใหญ๋  กว่าโลกา

ใหญ่กว่าฟ้า  กว่าแผ่นดิน          กว้างกว่าผืน  แผ่นน้ำ

บรรยายความ  เมิดมื้อ                     เรื่องพระคุณ  ของแม่

จั่งแม่นหลาย  คักแท้                       พระคูณแม่  นับบ่ไหว

บ่อยากไกล  จากข้าง                      ความตายย่าง  มาทัน

ต้องจากกัน  ด้วยอาลัย                    แม่จากไป  บ่คืนบ้าน

ลูกหลาน อาลัยล้น                   ขนของ มาทานทอด

ตลอดงาน หลายมื้อแล้ว                      มีมาล้น  หลากหลาย

ขอผลบุญ  จงไปยู้                   ชูแม่สู่  เมืองสวรรค์

อยู่นำกัน  กับองค์อินทร์            ตั้งถิ่นฐาน  อยู่เมืองฟ้า

เป็นเทวา  เหาะหาเล่น                     นางฟ้ากล่อม  ยามนอน

สาวอัปสร  พาสนุก                  สุขสำบาย  หายฮ้อน

พระอวยพร  กุศลคุ้ม                เทพชุมนุม  ดลซ่อย

กรรมบ่ดี ใหญ่น้อย                  เคยสร้างไว้ ให้ห่างหาย

คันแม่นตาย  ไปลำบาก                   ยากจน  ทนทุกข์

ขอให้สุข  มาแทน                   แสนสำบาย  หายเศร้า

มีสุขแล้ว                               ให้สุขหลาย  ขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่า  พันเท่า                 ทวีขึ้นคู่วัน เด้อ  คุณแม่เอย

ด้วยความฮักและอาลัยอย่างยิ่ง

จาก…ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………………………………………….

10.  อาลัย.คุณแม่ทุม  ไชยวงศ์คต

………………………………………………….

คุณแม่ทุม  เพิ่นเล่าไว้                      ว่าเกิดแต่  บ้านนาดี

บ่ฮ่างมี  ยากจน                      แม่ตาย  แต่ยังน้อย

ย่างนำฮอย  พ่อย้ายบ้าน                  มาตั้งฐาน  บ้านแม่ใหม่  

จูงงัวควาย  ไล่ต้อนม้า                     มาอยู่บ้าน  ด่านม่วงคำ

มานำกัน   กับน้อง                   สองคน ตามก้นพ่อ

พอแต่มา  ฮอดแล้ว ได้นอนบ้าน ท่านแม่ยาย

ตาขวนขวาย พาลูกสร้าง               เฮือนซาน  บ้านอยู่ใหม่

พออาศัย  หลบซ่น                   ฝนแดดฮ้อน  ได้ผ่อนคลาย

ตัดสินใจ  แต่งงานได้               เงินค่าดอง  สิบหกบาท

สมปราถนา  ได้ลูกเต้า                 เพิ่มขึ้นเรื่อย  ฮอดเคิงซาว

แม่อดเอา แฮงสู้                  สางงาน  ซ่อยคุณพ่อ

ถ่อพายส่ง ลูกเต้า              เข้าเฮียนฮู้   คู่สู่คน

ดนปีมา  พ่อป่วยไข้                 ตายไป  ก่อนคุณแม่

ต้องดูแล  ลูกเต้า                     จนฮอดเถ่า  แก่ชรา

บุญผลา  ของแม่นั้น                 ยิ่งใหญ๋  กว่าโลกา

ใหญ่กว่าฟ้า  กว่าตะวัน            กว้างกว่าผืน  แผ่นน้ำ

บรรยายความ  เมิดมื้อ                     เรื่องพระคุณ  ของแม่

จั่งแม่นหลาย  คักแท้                       พระคูณแม่  นับบ่ไหว

บ่อยากไกลจากข้าง                 ความตายย่างมาทัน

จำต้องพลัดพรากกัน                แม่จากไปบ่คืนบ้าน

ถิ่มลูกหลานให้โศกเศร้า                   เหงาหงอยค้อยเหงี่ยง

เหลือเพียงความคึดฮอด            กอดบ่ได้บายบ่ซูน

ขอกองบุญแม่เคยสร้าง          ทางดี ที่แม่ก่น

กุศลกรรมใหญ่น้อย                 ลูกหลานสร้างให้ซ่อยดล

เทพเบื้องบนพาแม่ขึ้น               ไปอยู่เทิงสวรรค์

แสนสำราญโฮแซว                  สุขสำบายหายฮ้อน

สาวอัปสรแห่หุ่ม                      ซุมแซวม่วนซืน

ทุกวันคืนสุขล้น                             ทุกข์จนให้ห่างหาย

คันแม่ตายไปลำบาก                       ยากจนทนทุกข์

ขอให้สุขมาแทน                            แสนสำบายหายเศร้า

มีสุขแล้ว                               ให้สุขหลายขึ้นกว่าเก่า

สุขร้อยเท่าพันเท่า                   ทวีขึ้นบ่ถอย  เด้อ  คุณแม่เอย

ด้วยความเคารพรักฮักแพงและอาลัยอย่างที่สุด

จาก ลูกหลาน และญาติพี่น้องคู่คน

……………………….

11.  บุญบาป

………………………

ยามเจ้าเกิดมานั้น             บ่มีหยังจักอย่าง

มาแต่โตล้อนจ้อน             ส่งในน้อยกะบ่มี

เจ้ามาสู่โลกนี้                  ได้มีเป็นตั้งหลายอย่าง

ทั้งเงินทองรถบ้าน             นาฮั้วไฮ่สวน

เจ้ามีจนครบถ้วน              สรรพสิ่งอำนวยสุข

แต่กะหนีความทุกข์          ย้อนสังขารบ่พ้น

บ่ว่าจนมีได้                    เป็นนำกันคือเจ็บป่วย

เคยหล่อสวยเป็นขี้ฮ้าย              ยานต๊วบต้วยจ่อยผอม

ผมบ่ย้อมหงอกขาว          สีดอกเลาแปงแซ่ง

แฮงเคยหลายกะเหลือหน่อย       ถอยหลังล้มท่าเดียว

เหลียวเห็นคนเป็นสองหน้า         สี่หูตาหน้าเปิงเคิง

เบิ่งตั้งเหิงกะจั่งฮู้              หลานกูตั๊วนี่นึกว่าไผ

บาดถึงคราวตายนั้น          ไผมันห้ามบ่อยู่

แม่นสิรวยล้นฟ้า                     เกิดมาแล้วกะต้องตาย

บ่มีไผเอาไปได้                       สรรพสิ่งเงินทอง

ทรัพย์สมบัติทั้งผอง           เอาไปนำบ่ได้

เงินบาทเดียวลูกหลานให้    ยังเอาคืนคือเก่า

เขี่ยเอาตอนแจกข้าว         พากันเว้าเงินปากผี

เหลือแต่ชั่วดีฮ้าย              ติดโตเฮาไปคู่บ่อน

ตอนเฮาตายจั่งสิฮู้            ว่าตายแล้วยุ่งส่ำใด

กรรมดีดึงเฮาขึ้น                     กรรมชั่วทรามผัดมาจ่อง

หวังสิได้ขึ่นสวรรค์ค้องน้อง        ผัดจ่องไว้เป็นเผดผี

บ่อนใดดีสิไปเกิด              ผัดยาดแย่งบ่ทันเขา

ได้แต่เนาทนทุกข์             เป็นเผดผีบ่มีหม่องจั้ง

หวังลูกหลานทำบุญให้              หลายปีกะบ่เฮ็ดจักเทือ

สิเมือบอกพวกเขากะบ่ได้    ยมบาลฮ้ายบ่ให้มา

ย้อนผลาทานหน่อย          คอยบุญทำกรรมแต่ง

แฮงบ่พอสิส่งไปเกิดได้              ยมบาลให่อยู่ซอยงาน

ทั้งล้างจานล้างหม้อ           ก่อไฟใส่หม้อกระทะใหญ่

ไล่แทงพวกที่ทำบาปฮ้าย    ถีบลงหม้อแม่นเมื่อยหลาย

คันแม่นทำบุญไว้              เถิงยามตายสิบ่ยาก

ตายจากไปมื้อนี้                      มีผู้เอิ้นขึ้นสวรรค์

แห่นำกันยืดยืด                       ขึ้นสวรรค์เมืองม่วน

นางฟ้าชวนไปนอนซ้อน     เมืองฟ้าจังแม่นหลาย

สนุกบายสนุกคั้น                     สาวสวรรค์จนว่าเมือย

ผู้เพินเคยขึ่นสวรรค์บอกไว้        ได้ฟังแล้วให้ฮำฮอน

ตอนยังเป็นคนนั้น             หมั่นทำบุญเอาไว้แน

บุญบาปนั้นของแท้            ดูแลเจ้าบาดท่าตาย  พี่น้องเอย

………………………………