ผญา คำสัญญาของหนุ่ม-สาว

……………………

กลอนที่  1

………………….

บ่าว…

คันนางปันใจให่   อ้ายสิหมั่นมาหา

สัญญาว่าสิฮัก  ปั๊กใจแต่นางน้อง

คันเป็นทองแผ่นเดียวได้  สิฮักแพงบ่แหนงหน่าย

แม่นสิทุกข์ยากไฮ้  ไปหน่าหากเทือมี

อ้ายสิดีนำเจ้า   กินข้าวเปล่าเหลือปลา

มีผ่าผืนแพรวา  สิห่มกายให่นางน้อง

ยามมีของกินหน่อย  สิคอยนางกินอิ่มก่อน

อ้ายสิกินข้าวขี่หล่อน  นอนพื้นห่มหมอน  พุ้นแหล่ว  นางเอย

สาว…..

คันอ้ายปันใจให่  น้องสิหมั่นโทรหา

สัญญาว่าสิฮัก   ปั๊กใจแต่นำอ้าย

บ่มีปันใจให่  แก่ผู้ใดอีกต่อ

น้องสิรอฮักแต่อ้าย  บ่มีมื้อหน่ายแหนง

คันได้แต่งกันแล้ว   เกิดทุกข์ยากปากหมอง

ของกินมีบ่พอกัน  น้องสิปันให้แต่อ้าย

แลงงายบ่ให่ยุ่ง  สิหุงหาให่กินก่อน

หมอนบ่มีน้องสิให่  หนุนตั๊กน้องตางหมอน  อ้ายเอย

……………………

กลอนที่  2

……………………

บ่าว…..

ฮักกันมาโดนแล้ว  หลายปีบ่มีเปลี่ยน

ใจยังเวียนฮักเจ้า  บ่มีมื้อเปลี่ยนแปลง

ส่วนว่าคำแพงอ้าย  กะคือดั่งเดียวกัน

ผูกสัมพันธ์แพงฮัก  ปั๊กใจฮักแพงอ้าย

สายสัมพันธ์คงหมั่น  นานปีกะคือเก่า

จึงสัญญาต่อเจ้า   อ้ายฮักแล้วบ่เปลี่ยนใจ

ในชีวิตของอ้าย  สิมีนางข่างผ่าห่ม

อ้ายสิจ่มว่าฮักเจ้า   จนฮอดเถ่าแก่ชรา

ชีวิตวันข่างหน่า   ฮาทุกข์ยากปากหมอง

เงินทองบ่ค้างถง  จ๊กหม่องใด๋พ้อแต่หนี้ 

ยามแบ่งของคันมีหน่อย   อ้ายสิคอยเจ้าได้ก่อน

หมอนบ่มีอ้ายสิให่   หนุนแขนอ้ายต่างหมอน   ซั้นแหล่ว  นางเอย

สาว….

น้องนี้คึดฮักอ้าย  หลายปียังคือเก่า

ฮักแต่ก๊กแต่เค้า  แต่พ้อเจ้าบ่เปลี่ยนแปลง

ความฮักแฮงไปหน่า  หวังว่าได้แต่งดอง

ได้เป็นทองแผ่นเดียว  เกี่ยวดองเป็นแฟนอ้าย

จึงสัญญาเอาไว้   ด้วยใจที่หมั่นแก่น

สิกอดอ้ายให่แหน่นแหน่น  บ่มีมื้อปล่อยวาง

ทางสิไปข้างหน่า  แม่นว่าเป็นดงหนาม

นางสิย่างนำหลัง  ตามไปบ่มีย้าน

ขอเพียงหวานใจน้อง  ประครองนางบ่ถิ่มป่อย

ฮักนางมื้อละหน่อย  สิเป็นข่อยฮอดมื้อตาย   อ้ายเอย

…………………

กลอนที่  3

…………………

บ่าว……

ดีใจหลายอ้ายถืกเลือก     เป็นคนฮ่วมทางชีวิต

เป็นลิขิตจากสวรรค์         ให่พัวพันเป็นแฟนน้อง

คันเป็นทองแผ่นเดียวแล้ว          สิฮักแพงบ่แหนงหน่าย

อ้ายสิเซาเป็นขี่เหล่า        เลิกเจ้าชู้คบหมู่พาล

สิทำงานอย่างมุ่งหมั่น       สานฮักเฮาให่อบอุ่น

หนุนครอบครัวให่คงหมั่น      สร่างฝันให่เป็นความจริง

สิ่งใดดีอ้ายสิสร่าง                 ทางใดดีอ้ายสิท่อง                    

เงินทองอยู่ฟากน้ำ           สินำค้นก่นหา

ชีวิตวันข่างหน่า              ฮาทุกข์ยากปากหมอง

ของกินมีบ่พอกัน             อ้ายสิกินแต่ลมแล้ง

อ้ายสิยอมใส่แห่ง             ให่คำแพงกินอิ่มก่อน

เถิงยามนอนสิกล่อมให่        ยามป่วยไข่สิปิ่นปัว

หน้าที่ผัวบ่ให่ขาด   มาดแมนแสนอบอุ่น

เป็นหมอนหนุนหมอนข้าง  บ่ห่างน้องปานเสื้อใน   พุ้นแหล่ว  นางเอย

สาว……

ย้านแต่สัญญาอ้าย  บ่เป็นจริงจั๊กอย่าง

ย้านเป็นเพียงกล่าวอ้าง   พอให่น้องเชื่อใจ

ไผสิหลิงเห็นได้  ใจคนเฮามันบ่แน่

เว้าฮักนางแท้ ๆ   ผัดตาเสื่องใส่ผู้สาว

คันแม่นจริงคือเว้า  โดนปานใดกะคือเก่า

นับว่าโชคเข้าข้าง   เพราะทางน้องคึดดั่งกัน

คันผูกพันไปหน้า  จนถึงว่าได้แต่งดอง

ได้เป็นทองแผ่นเดียว  ฮักแพงเหนียวแหน่น

ได้เป็นแฟนกันแล้ว  แนวใด๋ดีนางสิท่อง

หาเงินทองซ่อยอ้าย  บ่ไลข่างห่างกัน

คันแม่นวันข่างหน่า  ห่าทุกข์ยากปากหมอง

เงินทองเฮาบ่มี  หนี้สินเฮามากล้น

คนทั้งหลายหนีหน้า  น้องสัญญาบ่ถิ่มปล่อย

สิตามฮอยย่าเถ่า  ฮักแพงเจ้าแต่ผู้เดียว  อ้ายเอย

…………………………

กลอนที่  4

………………………….

ผู้บ่าวเก่า…

อ้ายขอสัญญาไว้  ต่อคำแพงน้องพี่

ฮักอีหลีหวังแต่งเจ้า  เอาเมือซ้อนกล่อมสอง

แต่ว่าบุญของอ้าย  หน่อยบ่พอสิได้ฮ่วม

คนสวมแหวนแม่นอ้าย  คนแต่งเจ้าผัดแม่นเขา

ได้แต่เซาฮักไว้   ส่วนหัวใจยังคึดต่อ

ยังเฝ้ารอมื้อหน่า  ฮาโลกนี้บ่แน่นอน

ฮาเทือจรมาพ้อ   เจ้าฮ้างแฟนจั่งค่อยอ่วย

เจ้ายังสวยสำหรับอ้าย  บ่มีมื้อเปลี่ยนแปลง

คึดฮอดแฮงบ่เห็นหน่า  ได้แต่ว่าฝันเอา

เจ้าอยู่ดีหรือว่าใด๋  ลูกสาวใหญ่ส่ำใด๋แล้ว

สวยได้แนวแม่หรือไม่   ลูกชายเจ้ามีหรือไป่

เป็นจั่งใด๋พ่อตู้เจ้า  เถ่าแล้วหรือว่าใด๋

ส่วนว่าโตของอ้าย  สำบายดีบ่คือเก่า

ย้อนว่าเป็นผู้เถ่า     นานมื้อแฮงเถ่าหลาย

แต่ว่าหัวใจอ้าย   ฮักเจ้าหลายคือเก่า

ฮักแต่สาวฮอดเถ่า   บ่มีมื้อเปลี่ยนใจ 

ยามใด๋ได้พ้อหน่า  ได้สบตาแฮงฮักตื่ม

ฮักบ่ลืมแม่นฮักเจ้า  อยากนอนเฝ้าบ่ห่างกาย  ซั้นแหล่ว  นางเอย

ผู้สาวเก่า…

คันว่าฮักคือบ่เว้า   เอาพ่อแม่มาขอ

ให้นางรอหลายปี   สิขึ้นคานอยู่ร่อมร่อ

มีผู้มาขอน้อง  ต้องไววาฟ้าแล่น

ต้องถิ่มแฟนขี่โม้  โสตายหน่าหากเทือดี

น้องนั้นมีลูกแล้ว  สองคนตั๊วะคุณพี่

ผัวกะดีพอใช้ได้   แต่เงินใช้บ่ค่อยมี

คันพี่มีเหลือใช้   อย่าลืมนางให้กู้แน่

ดอกแล้วแต่อ้ายสิเว้า  สิเอาข้าวหรือเอาเงิน

ดอกสิ้นเดือนหรือปีหน้า  แล้วแต่ว่าเจ้าของเงิน

สิเดินไปเก็บเอง หรือให่นางมาส่งใช้

หาเทือไปทางหน้า  วาสนามีต่อกันใหม่

นางสิค่อยชดใช้  ทั้งดอกต้นสิว่าใด๋

ส่วนเรื่องฮักเรื่องใคร่  เรื่องหัวใจค่อยเริ่มใหม่

ได้ส่ำใดกะส่ำนั้น  มันเถ่าแล้วคู่สู่คน

เว้าไปโดนย้านผัวฮ้าย  อยากอายลูกอายหลาน

มาแอ่วกันยามผัวเผลอ  ละเมอฝันกะส่ำนั้น

เป็นเสี่ยวกันยามเถ่า  กันเถาะเฮาบ่เว้าล่าย

สุขสำบายเด้อเสี่ยวเถ่า   เว้าส่ำนี้กันเถาะนอ  เถ่าเอย

…………………..

กลอนที่  5

…………………

บ่าว….

เถิงยามทุกข์บ่มีท้อ  สิพาถ่อเฮือพาย

ยามสบายสิดูแล    ฮักแพงไปหน่า  

สัญญาอ้าย    จากใจที่หมั่นเที่ยง

บ่เอียงไปพุ้นพี้   สิฮักเจ้าแต่ผู้เดียว  นางเอย

สาว….

สัญญาน้อง  กะคือดั่งเดียวกัน

หวังผูกพันเป็นแฟน  ฮักแพงแต่งกับอ้าย 

แต่ว่าใจนางนั้น   นึกหวั่นไหวย้านอ้ายล่าย

ย้านอ้ายตั๊วอ้ายต้ม  ให้งมน้ำข้าวหม่าหมา

ตั๊วให้แต่งโตถ่า  อ้ายบ่มาให่เห็นไหง่

ตั๊วะแล้วไปบ่เห็นส่น  คองจนเถ่ากะบ่มา ซั้นแหล่ว อ้ายเอย

……………………………..

กลอนที่  6  ฝากหัวใจ

……………………………..

อ้ายขอฝาก  หัวใจไว้                 กับเจ้าแม่  วารี

เพื่อให้น้อง  โฉมศรี                   ได้อาบกาย  หายฮ้อน

ฝากคำวอน  หัวใจอ้าย              ไปลี้ใน  ใต้ผ้าห่ม

ป้องกันลม  ฝนแดดฮ้อน             ให้นางน้อง ได้อุ่นกาย

อ้ายขอฝาก  ใจไว้                     ในที่  บนหมอน

เพื่อให้น้อง  หนุนนอน               ได้อุ่นกาย  หายเศร้า

เซาหัวใจ  อ้ายไว้                      ที่ห้องใจ  น้องทั้งสี่

เทือมีชาย มากหน้า                    มาจีบน้อง  จั่งบ่ไกว

ขอฝากใจ  หนุนตักน้อง             มองสบตา  พาไหวหวั่น

ให้ฮักหวาน  สดชื่น                              ฮักยืนมั่น  บ่หวั่นไหว

อ้ายขอฝาก  หัวใจไว้                 กับสายลม  ที่ลอยล่อง

เพื่อประครอง  น้องหล้า             ได้หายเศร้า  เก่าหมอง

ขอฝากฝัน ถึงน้อง                     ทุกห้องใจ  ทุกคืนค่ำ

ทุกคำวอน  ของอ้าย                  บ่มีมื้อ  พลิกผัน  นางเอย

…………..

(ยังมีต่อ)