สคริปต์คำบรรยายธรรมเรื่องลูกที่ดีของพ่อแม่

เป็นคำบรรยายธรรมทีเรียกเสียงฮา ครับพี่น้อง

(ลำออกแขกแบบหมอลำหมู่)

พอแต่ยกย่างย้ายย้ายย่างยับยับ       ยับยับยกย่างยับยามย้าย

ยามยายหย่ำอย่ายืนมือเข่าแหย่                      ยายหย่ำมือขาดแท้เซาแม้อย่าแหย่ยาย

อย่าหล่วยหล่ายแยงยายยามย่าง                    มันสิเห็นยัมย่างยานห่อยอยู่แอว

เหลียวเบิ่งแล้วยามยายสะพายย่าม                              ซงสิมีข้าวน้ำในย่ามคู่สู่ยาม

นมัสการพระคุณเจ้า  ที่เคารพอย่างสูง   เรียนคณะครูที่เคารพรักทุกท่าน สวัสดีนักเรียนที่น่ารักทุกคน

สมมุตินามตามท้องเรื่อง  กระผมมีนามอยู่แล้ว่า  อาจารย์วิทิต  ไชยวงศ์คต  อยู่บ้านเจริญศิลป์หมู่ที่  2  ได้รับเชิญจาก ผอ.เสาร์  วงศ์กระจ่าง  ประธานศูนย์เครือข่ายสถานศึกษาหนองทุ่งมนสมานมิตร  ให้มาซอยเป็นวิทยากร  มื้อนี้มาฮอดหม่องอบรมแล้ว  แต่เป็นวัดเจริญศิลป์  จึงแหล่บูชาสถานที่สาก่อน

บัดนี้….พอแต่ยกย่างย้ายย้ายย่างยับยับ          ยับยับยกย่างยับยามย้าย

ยามยายหย่ำอย่ายืนมือเข่าแหย่                      ยายหย่ำมือขาดแท้เซาแม้อย่าแหย่ยาย

อย่าหล่วยหล่ายแยงยายยามย่าง                    มันสิเห็นยัมย่างยานห่อยอยู่แอว

เหลียวเบิ่งแล้วยามยายสะพายย่าม                              ซงสิมีข้าวน้ำในย่ามคู่สู่ยาม

อาจารย์วัยวุฒิ ตีฆ้องให่แน……..   มุย มุย

ครูออกจากโรงเรียนไป 5 ปีกว่าแล้ว  ไม่ได้พบกันนานนมโตขึ้นเป็นกอง  รู้สึกดีใจมากที่ได้มาพบหน้ากันอีกครั้ง  พวกเราทุกคนสุขสบายดีอยู่หรือครับ  ไหนลองยิ้มให้ดูหน่อยสิครับว่ายังสวยเหมือนเดิมหรือเปล่า

ยิ้มให่กันนั้น                       คือการกอดระยะไกล

ผูกไมตรีให่ยืนยาว                           เสริมฮักเฮาให่คงมั่น  หลานเอย

ก่อนจะเข้าเรื่องอยากให้นักเรียนได้ทดสอบสมองทดลองปัญญาด้วยการตอบปัญหา 12  ข้อก่อนนะครับ

ข้อที่  1  พระอะไรชอบหอย ?  ใครตอบได้ยกมือ  ผิดครับ  เฉลย  พระสังข์

ข้อที่  2  อะไรเอ่ยใหญ่กว่าทะเล ?  ใครตอบได้ยกมือ  ผิดครับ  เฉลย  ถุงทะเล

ข้อที่  3  ดาวอะไรเอ่ยที่คนชอบมากที่สุด ?  ใครตอบได้ยกมือ  ผิดครับ  เฉลย  ดาวน์น้อยผ่อนนาน

ข้อที่  4  ครูอะไรมีปากกาด้ามเดียว  ใครตอบได้ยกมือ  ผิดครับ  เฉลย  ครูวันเพ็น ครับ

ข้อที่  5  มันอะไรเอ่ยข้างนอกเขียวข้างในแดง  ใครตอบได้ยกมือ  ผิดครับ  เฉลย  มันคือแตงโม

ข้อที่  6  มันอะไรเอ่ยน่ากลัวที่สุด  ใครตอบได้ยกมือ  เกือบถูกครับ  เฉลย  มันจะมายืมเงิน

ข้อที่  7  มันอะไรเอ่ยน่ากลัวกว่ามันจะมายืมเงิน  ใครตอบได้ยกมือ  ผิดครับ  เฉลย  มันยืมเงินได้แล้วมันไม่ยอมคืน

ข้อที่  8  อะไรเอ่ยข้างบนเหนื่อย ข้างล่างมัน ใครตอบได้ยกมือ  เกือบถูกครับ  เฉลย  คนขุดมัน

ข้อที่  9  อะไรเอ่ย ข้างบนมัน ข้างล่างเหนื่อย ใครตอบได้ยกมือ  เกือบถูกครับ  เฉลย  คนแบกมัน

ข้อที่  10  อะไรเอ่ยข้างบนมัน ข้างล่างก็มัน ใครตอบได้ยกมือ  ผิดครับ  เฉลย หมอลำซิ่งเต้น และคนเต้นหมอลำซิ่ง

ข้อที่  11  ใครมีคนรักแล้วโปรดยกมือครับ  ยินดีด้วยครับ ขอให้พยายามทะนุถนอม

ความรักนั้นให้ยืนยาวนะครับ  เพราะความรักจะให้ความสุขแก่ผู้ที่รักษาดูแลมันอย่างดี

ฮักกันนั้น                            ข้าวปั้นเกลือกะอร่อย

แม่นว่ามีลาบก้อย                             ชังแล้วบ่อยากเหลียว  หลานเอย

ข้อที่  12  ใครที่ยังไม่มีคนรักเลยโปรดยกมือครับ  พยายามหาให้เจอนะครับ  เพราะ

คนเราเกิดมาทั้งทีต้องมีคนรัก  ครูเอาใจช่วยเต็มที่

ฮักกันนั้นแม่นสิอยู่ฟากฟ้า              แดนด่านเขาเขียว

คืออยู่หอแห่งเดียว                                          ฮวมกันในห่อง

คันแมนซังกันแล้ว                                          ตาเดียวบ่เหลียวหล่ำ

คือหมู่เมฆม่านไม้                             มากวมกั้งก่อบัง  ซั้นแหล่ว  หลานเอย

แปลเป็นภาษาไทยว่า

รักกันอยู่ขอบฟ้า                               เขาเขียว

เหมือนอยู่หอแห่งเดียว                                  ร่วมห้อง

ชังกันบ่แลเหลียว                                            ตาต่อ กันนา

เหมือนขอบฟ้ามาป้อง                                    ป่าไม้มาบัง

ลองฟังเรื่องเล่าต่อไปนี้

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ที่หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในมณฑลเฉสวน ซึ่งเป็นแคว้นทางตอนเหนือของประเทศจีน มีชายวัยรุ่นคนหนึ่งชื่อเหม็ง เขาอาศัยอยู่ที่บ้านหลังเล็ก ๆ ริมห้วย เชิงเขาท้ายหมู่บ้านกับคุณแม่ ครอบครัวของเขายากจนมาก  เขาเป็นคนเกเร เอาแต่เที่ยวเตร่ไม่ช่วยคุณแม่ทำงาน  กลับบ้านมืดค่ำ ไม่เชื่อฟังแม่เลย วันหนึ่งเขาได้รับการบอกเล่าจากคนในหมู่บ้านว่า  ถ้าอยากให้คนรักและร่ำรวยให้ไปขอพระพุทธรูปองค์เล็ก ๆ จากวัดมาไว้บูชาที่บ้าน  เขาจึงรีบออกเดินทางแต่เช้ามืด  กว่าจะปีนขึ้นถึงวัดบนยอดเขาก็เกือบจะค่ำ เหม็งรีบเข้าไปกราบท่านเจ้าอาวาส  เล่าเรื่องความอาภัพของตนเองที่เกิดมาไม่มีใครรักเขาเลย พ่อก็หนีไปมีเมียใหม่  แม่ก็เอาแต่จุกจิกจู้จี้ขี้บ่นจนเขาอยู่บ้านไม่ติด  เขามาที่นี่เพื่อขอพระพุทธรูปที่ให้คุณทางเมตตามหานิยมให้คนรัก และร่ำรวย

พระเจ้าอาวาสตอบว่าโยมกลับไปเถอะ ที่บ้านโยมมีพระที่ศักดิ์สิทธิ์สามารถช่วยดลบันดาลให้โยมได้ทุกอย่างที่โยมต้องการอยู่แล้ว

เหม็งตอบว่า ที่บ้านกระผมไม่มีพระครับ

พระเจ้าอาวาสบอกว่ามีแต่โยมไม่เคยใส่ใจจึงมองไม่เห็นเอง ขณะนี้พระที่บ้านกำลังรอโยมอยู่อย่างกระวนกระวาย เมื่อโยมกลับไปถึงบ้านจงเคาะประตู พระของโยมจะรีบมาเปิดประตูให้อย่างรีบร้อนจนสวมรองเท้าสลับข้างใส่เสื้อกลับด้าน  จงเคารพเชื่อฟังและบูชาท่าน  โยมจะได้ในสิ่งที่ต้องการ

เหม็งรีบลงจากเขาเดินฝ่าลมหนาวและพายุหิมะกลับมาถึงบ้าน  เขาเคาะประตูเบา ๆ ทันใดนั้นประตูก็ถูกเปิดออก เขาเห็นหญิงชราคนหนึ่งสวมรองเท้าสลับข้างใส่เสื้อกลับด้าน คุณแม่ของเขานั้นเอง  นางถามด้วยความเป็นห่วงว่า  ลูกแม่หายไปไหนทั้งวัน   แม่เป็นห่วง นั้นเสื้อผ้าลูกก็เปียก นุ่งเสื้อผ้าเปียกเดี๋ยวจะเป็นหวัด  รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปนั่งผิงไฟรอ  แม่จะไปหาอาหารมาให้กิน

เหม็งคิดถึงคำพูดที่พระเจ้าอาวาสบอก ก็นำตาคลอเบ้า เพิ่งจะรู้ว่า แม่รักเขามากเพียงใด  เขาก้มลงกราบแทบเท้าของแม่  พูดว่า  ผมรักคุณแม่มาก  ต่อไปนี้ผมจะกลับตนเป็นคนดี ช่วยเหลืองานแม่  เชื่อฟัง และทำตามที่แม่สั่ง  นับตั้งแต่นั้นมาเขาได้ทำตามที่ให้สัญญากับคุณแม่ทุกประการ จึงประสบความสุขความเจริญด้วยประการฉะนี้

นิทานเรื่องนี้สรุปว่า ทุกคนที่เกิดมามีคนรักแล้วทั้งนั้น  จงรักษาและทะนุถนอมความรักนั้นไว้ตลอดไปจึงจะมีความสุขความเจริญ

พ่อแม่คือใคร ?

พ่อคือผู้ให้กำเนิดลูก ผู้คุ้มครองป้องกันมิให้ลูกได้รับอันตราย รักและปรารถนาดี ส่งเสริมสนับสนุนให้ลูกเจริญก้าวหน้าโดยไม่หวังผลประโยชน์ตอบแทนใด ๆ ทั้งสิ้น

แม่คือผู้เลี้ยงดูลูก  รักและห่วงใยลูก ทำเพื่อลูกโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ ทั้งสิ้น

ลองฟังนิทานเรื่องคุณแม่กับลูกต่อไปนี้

เด็กน้อยวัย  7  ขวบ ชาวอเมริกันคนหนึ่ง เขาอยากได้เกมเพลสเตชั่นราคา  55  เหรียญ แต่เขาไม่มีเงิน จะขอจากคุณแม่ก็ไม่มีข้ออ้าง  เพราะคนอเมริกันจะสอนให้ลูกรู้จักพึ่งพาตัวเองตั้งแต่ยังเด็ก  เขาจึงเดินเอามือขัดหลัง คิด ๆ ๆ ในที่สุดเขาก็คิดออก จึงไปหยิบกระดาษและปากกามาเขียน ๆ ๆ ๆ แล้วพับไปส่งให้คุณแม่ซึ่งกำลังทำอาหารอยู่ในครัว คุณแม่รับกระดาษมาคลี่ออกอ่าน ก็ต้องตาโต  เพราะลูกน้อยเขียนว่า

ข้อที่ 1 ค่านวดคุณแม่  1  อาทิตย์  20  เหรียญ

ข้อที่  2  ค่าช่วยดูแลน้องตอนที่คุณแม่ไม่ว่าง  15  เหรียญ

ข้อที่  3  ค่าเก็บที่นอนตัวเอง  10  เหรียญ

ข้อที่  4  ค่าทำการบ้านเองโดยที่คุณแม่ไม่ได้บอก  10  เหรียญ

รวมที่คุณแม่ยังไม่ได้จ่ายอาทิตย์นี้  55  เหรียญ

พอคุณแม่อ่านจบมองไปที่ลูกน้อย เห็นแววตาแห่งความหวังว่าจะต้องได้สตางค์แน่ ๆ   ขอถามพวกเราว่า  คุณแม่ชาวอเมริกันคนนี้จะให้สตางค์แก่ลูกของเธอไหม ?  ใครว่าให้…..ยกมือครับ …… ใครว่าคุณแม่ชาวอเมริกันท่านนี้ขี้เหนียวนาดู คงไม่ยอมให้เงินแก่ลูกน้อยแน่ ๆ  ยกมือครับ….. สูสีครับ  …..ทีนี้พวกเรามาติดตามดูคุณแม่ท่านนี้ว่าจะทำอย่างไร

คุณแม่อ่านจบมองไปที่ลูกน้อย เห็นแววตาแห่งความหวังก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่พลิกกระดาษแล้วหยิบปากกามาเขียน ๆ ๆ ๆ  เสร็จแล้วพับส่งคืนให้ลูก  ลูกน้อยอ่านข้อความในกระดาษจบก็ต้องทำตาโตบ้าง  เพราะคุณแม่เขียนว่า

ข้อที่  1  ค่าลูกอยู่ในท้องแม่  9  เดือน  แม่ก็ไม่คิดสตางค์

ข้อที่  2  ค่าน้ำนมที่ลูกดื่มกินจากแม่  1  ปี  แม่ก็ไม่คิดสตางค์

ข้อที่  3  ค่าป้อนข้าวป้อนน้ำ รวมทั้งค่าอาหาร 7 ปี แม่ก็ไม่คิดสตางค์

ข้อที่  4  ค่ายาค่าหมอและค่าน้ำตาแห่งความรักความห่วงใยในขณะเฝ้าไข้ตอนที่ลูกไม่สบาย  แม่ก็ไม่คิดสตางค์

ข้อที่  5  ค่าผ้าอ้อม แพมเพิ้ส เสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ที่แม่ซื้อให้ลูกตั้งแต่เล็กจนถึงปัจจุบัน  แม่ก็ไม่คิดสตางค์

รวมกันเป็นค่าแห่งความรักที่แม่มีให้ลูก  แม่ก็ไม่คิดสตางค์

เด็กน้อยอ่านไป ๆ หน้าค่อย ๆ สลดลง ๆ พออ่านจบ น้ำตาแห่งความตื้นตันใจก็ค่อย ๆ เอ่อล้นดวงตาทั้งสองข้าง ไหลลงมาข้างแก้ม เขาวิ่งเข้าไปกอดขาคุณแม่เงยหน้าขึ้นมอง คุณแม่ก้มมองลูกน้อย ตาต่อตาประสานกัน เด็กน้อยพูดกับคุณแม่ด้วยเสียงสั่นเครือว่า คุณแม่ครับ  ผมรักคุณแม่ครับ  เขาพลิกกระดาษ หยิบปากกาขึ้นมา ขีดฆ่าจำนวนเงิน  55  เหรียญ แล้วเขียนทับลงไปว่า  ทุกอย่างจ่ายหมดแล้ว

เนื้อหาเรื่องนี้ตรงกับบทเพลงค่าน้ำนมที่แจกให้แก่ผู้เข้ารับการอบรมพอดี จึงต้องขอความร่วมมือให้ช่วยกันร้อง  ใครเสียงดีเอ่ย  มาเป็นต้นเสียงให้ครูหน่อยครับ …..เชิญครับ

เพลงค่าน้ำนม

แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง           ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล

แม่เราเฝ้าโอละเห่                                            กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเหไปจนไกล

แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม                แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ

เติบโตโอ้เล็กจนใหญ่                                     นี้แหละหนาอะไรมิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม

ควรคิดพินิจให้ดี                                             ค่าน้ำนมแม่นี้จะมีอะไรเหมาะสม

โอ้ว่าแม่จ๋าลูกคิดถึงค่าน้ำนม                        เลือดในอกผสมกลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน

ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง             แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน

บวชเรียนพากเพียรจนสิ้น                                             หยดหนึ่งน้ำนมกินทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย

พ่อแม่มีบุญคุณต่อลูกอย่างไร ?

พ่อแม่มีบุญคุณต่อลูก  5  ประการคือ

1.         ป้องกันมิให้ลูกทำความชั่วด้วยกาย วาจา ใจ  ไม่ลุ่มหลงในอบายมุข ได้แก่ เสพของมึนเมา เที่ยวกลางคืน เที่ยวดูการละเล่น เล่นการพนัน  คบคนชั่วเป็นมิตร  และเกียจคร้านทำการงาน  คนบ้านเราชอบเล่นการพนันมาก สังเกตได้จากเวลามีงานศพจะมีโบกไพ่ไฮโลว์หลายวง ตำรวจไม่ให้เล่นก็ไปกดดันต่าง ๆ นานา  จนตำรวจต้องยอมผ่อนปรนให้  พ่อแม่ก็นิยมให้เงินลูกไปเล่นเสี่ยงดวง ได้บ้างไม่ได้บ้างตามเรื่องตามราว  จึงขอฝากแนวคิดในการเล่นพนันเอาไว้ว่า

การพนันเล่นกันพอสนุก                โอกาสฟลุ้กมีเพียงนิดอย่าคิดฝัน

หวยโบกไพ่ไก่สกามีมานาน          มันเผาผลาญคนติดชีวิตวาย

2.         สอนให้ลูกตั้งตนอยู่ในความดีด้วยกาย วาจา ใจ

3.         ส่งเสริมให้ลูกได้ศึกษาเล่าเรียน

4.         จัดการให้ลูกได้คู่ครองที่ดี  สมัยปัจจุบันลูกเป็นผู้เลือกเอง  แต่ขอฝากแนวคิดในการเลือกคู่ครองไว้เป็นคำกลอนว่า

การเลือกผัวเมียนั้น           ให่เจ้าเลือกด้วยสองหู

คันเลือกดูด้วยสองตา                      อาจสิพาเพได้  หลานเอย

หาคนดีบ่ได้                       ให่เป็นโสดซะดีกว่า

แต่งกับคนชั่วช้า                               เป็นขี่ข่าฮอดมื้อตาย  หลานเอย

5.         มอบทรัพย์มรดกให้แก่ลูกในเวลาอันสมควร

ถาม…ลูกที่ดีของพ่อแม่คือคนเช่นไร ?

ตอบ….คือลูกกตัญญู กล่าวคือลูกที่รู้บุญคุณของพ่อแม่แล้วตอบแทนด้วยการปฏิบัติต่อพ่อแม่  5  ประการดังนี้

1.         ท่านเลี้ยงดูเรามาแล้วให้เลี้ยงดูท่านตอบแทน  ด้วยการตั้งใจเรียน จบแล้วหางานทำ มีรายได้ส่งคืนให้ท่านเป็นการตอบแทน

2.         ทำงานช่วยเหลือท่าน ด้วยความเอาใจใส่  ขยันขันแข็ง หนักเอาเบาสู้

3.         ดำรงวงศ์ตระกูลของท่าน ด้วยการไม่เปลี่ยนนามสกุล ฯลฯ

4.         ทำตัวให้เหมาะสมแก่การรับทรัพย์มรดก  เป็นคนดี สุจริตด้วยกายวาจาใจ

5.         เมื่อท่านล่วงลับไปแล้วทำบุญอุทิศให้ท่าน จัดงานศพให้อย่างเหมาะสมตามประเพณีในศาสนาที่ท่านนับถือ

มีคำกลอนบทหนึ่งที่พ่อแม่เขียนเอาไว้ด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจที่มีลูกอกตัญญู ว่า

มีไม้เท้า                               ยุดยัน                   ใช้กันร่าง

คลำหาทาง                         แกว่งกวัด             สัตว์ร้ายหนี

ป้องกันตัว                          ติดตน                   ผลทวี

ดีกว่ามี                                               ลูกรั้น                   อกตัญญู

อาจารย์วิทิต  ไชยวงศ์คต ได้เขียนบทกลอนสอนลูกหลานเอาไว้เป็นโตงโตยว่า

หลานยังเป็นวัยรุ่นพวมคะนองขึ่นใหม่        พ่อแม่หวังได้เพิงเจ้ายามเถ่าได้ซอยแฮง

เถิงยามแลงอย่าหาเล่นแซะซำแต่นำหมู่       ครูเพินให่การบ้านให่หลานฟ้าวเฮ็ดส่งครู

หมู่พวกนั้นชั่วกะมีดีกะมาก                          หวังเพิงพาได้บ่ได้ไปหน่าหากสิเห็น

พยายามหลีกเว้นหมู่พวกพาหนีเรียน          บ่เพียรอ่านหนังสือโทรเอิ้นหาพาไปเล่น

ยามกลางเว็นดมกาวแตกวื้นวื้นยามกลางคืนหาลักไก่  เอาไปต้มแก้มเหล่าเมาแล้วไล่ฆ่ากัน

มีเพศสัมเมามั่วบ่มีผัวแต่มีลูก         หมู่พาทุกข์ยากไฮ้มีหนึ่งให่คึดว่าหลาย

คันแม่นได้หมู่พวกพาขีดเขียนเฮียนอ่าน     พาเฮาเฮ็ดการบ้านงานบ่ค้างส่งครู

ดูหนังสือยามว่าง              หาทางไปเฮียนต่อ             ได้พ้อหมู่จั่งซี้มีเป็นร้อยกะแฮงดี

แต่ก่อนกี้บ่อนถางไฮ่ไม้ยังหนา    บ่อนเฮ็ดนาที่ดินกะยังกว้าง

ปูปลาบ่อึ้ดอยากหามาได้เทือละข่องละต่า                 เอามาปันพี่น้องคนซื้อบ่มี

สู่มื้อนี้บ่อนถางไฮ่ไม้บ่หนา                           บ่อนเฮ็ดนาที่ดินกะเหลือหน่อย

แบ่งซอยขายเมิดสิ้นบ่มีดินว่างเปล่า           กบเขียดโลละร้อยหาซื้อกะบ่มี

สู่มื้อนี้ไผบ่เฮียนเขียนอ่าน               สิได้งานต่ำต้อยเงินเดือนหน่อใช้บ่พอ

เถ่าแก่เพิ่นบ่ง้อคนหางานมีมาก                    มาจากลาวเขมรพม่าค่าแฮงถืกกว่าหมู่เฮา

หลานควรเอใจตั้งเฮียนต่อให่มันสูง            ให่ได้เป็นนายเขาหมู่ลาวเขมรพม่า

การศึกษาสิซอยให่ได้งานดีมีตำแหน่ง         เงินเดือนแพงก้าวหน่าพาเจ้าให่ฮางมี

กว่าสิดีได้นั้นต้องฟันฝ่าอุปสรรค                               สิหนักเบาส่ำฝ่าฟันไปอย่าได้ท้อ

สาวสวยรออยู่ข่างหน่าผู้บ่าวดีเก่งหร่อ       นั่งนอนรอถ่าหมู่เจ้าเพื่อสิเข่าฮวมแต่งงาน

หลานต้องอดทนสู่ฝ่าฟันไปอย่าได้หวั่น     คันแม่นเฮาไว้มันต้องได้กว่าแต่หลัง

ฟังพ่อปู่เว้านำเอาไปคึดต่อ                            บ่อนใดพอเฮ็ดได้ปรับใช้ให่ค่องคือ  หลานเอย

สรุป การเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่คือการเป็นลูกกตัญญูต่อพ่อแม่ด้วยการปฏิบัติต่อพ่อแม่  5  ประการ กล่าวคือ  เลี้ยงดูท่านตอบแทน  ช่วยทำกิจท่าน ดำรงวงศ์ตระกูลของท่าน ทำตัวให้เหมาะสมแก่การรับทรัพย์มรดก  และเมื่อท่านล่วงลับไปแล้วทำบุญอุทิศให้ท่าน  พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า

นิมิตตัง สาธุ รูปานัง  กตัญญู กตเวทิตา

ความกตัญญูกตเวทีเป็นเครื่องหมายของคนดี

การบรรยายธรรมในหัวข้อเรื่องว่า ลูกที่ดีของพ่อแม่ก็จบลงเพียงเท่านี้

สวัสดี