อภินิหารหลวงพ่อพระองค์แสน

เขียนจากประสบการณ์และความเชื่อส่วนบุคคล

หลวงพ่อพระองค์แสนเป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดสกลนคร  วันหนึ่งนายประยุทธ  รัชตวรรณ  นายอำเภอเจริญศิลป์ในขณะนั้นไปเที่ยวจังหวัดหนองคายได้นำหลวงพ่อพระใสน้อยมาฝากข้าพเจ้าไว้บูชา  ต่อมาท่านได้รับคำสั่งย้ายไปเป็นนายอำเภอบ้านไร่  จังหวัดหนองคาย  ก่อนถึงวันเลี้ยงส่งสามวันข้าพเจ้าได้เดินทางกลับไปเยี่ยมคุณแม่ที่บ้านด่านม่วงคำ  อำเภอโคกศรีสุพรรณ จังหวัดสกลนคร  และได้แวะนมัสการหลวงพ่อพระองค์แสนที่วัดพระธาตุเชิงชุมในตัวเมืองสกลนคร  ได้เช่าบูชาหลวงพ่อพระองค์แสนน้อยในราคา 300 บาท ตั้งใจจะนำไปมอบให้ท่านนายอำเภอประยุทธในวันย้ายเป็นการตอบแทน  ข้าพเจ้ายกหลวงพ่อพระองค์แสนน้อยขึ้นตั้งไว้บนหิ้งพระ  ก่อนนอนก็ไหว้พระทุกคืนตามปกติ พอคืนที่สามเวลาประมาณตีสอง  ขณะกำลังนอนหลับสนิทก็เห็นประกายแสงเรืองรองเหมือนพลุดอกไม้ไฟพุ่งออกจากหลวงพ่อพระองค์แสนทีละน้อยและมากขึ้น ๆ จนเต็มห้อง ข้าพเจ้าตกใจสุดขีดด้วยนึกว่าไฟกำลังจะไหม้ห้องนอนจึงผุดลุกขึ้นนั่งทันที พอรู้ว่าเป็นเพียงความฝันก็ปลุกแม่บ้านเล่าความฝันให้ฟัง  แม่บ้านอยากได้หลวงพ่อพระองค์แสนนี้ไว้  แต่ข้าพเจ้าบอกเธอว่ายังมีหลวงพ่อพระองค์แสนที่วัดพระธาตุเชิงชุมอีกหลายองค์  เมื่อถึงงานเลี้ยงส่งนายอำเภอประยุทธ  รัชตะวรรณ ข้าพเจ้าได้นำหลวงพ่อพระองค์แสนน้อยนั้นมอบให้ท่านไป  นายกำธร  ตุ้งสวัสดิ์ ย้ายมาเป็นนายอำเภอเจริญศิลป์แทน ท่านได้เข้าร่วมหุ้นทำธุรกิจซื้อขายที่ดินด้วยกันจนสนิทสนมคุ้นเคย  ต่อมาท่านได้รับคำสั่งย้ายโดยมิได้เขียนคำร้องขอย้าย  จึงเชิญหุ้นส่วนธุรกิจที่ดินไปเลี้ยงที่บ้านพักด้านหลังที่ว่าการอำเภอ  ท่านบ่นระบายด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจว่างานกำลังเดินไปด้วยดี แต่มีคนกลั่นแกล้งย้ายท่าน ทั้งอำเภอของเราน่าจะมี สจ.แชมป์เพียงคนเดียวที่สามารถทำเรื่องนี้ได้ แต่เขาจะกล้าทำหรือไม่ยังไม่รู้   พวกเราก็ได้แต่ปลอบใจและรับจะพยายามสืบให้  ต่อมาอีกสองวันท่านเรียกหุ้นส่วนไปเลี้ยงที่บ้านพักอีก  และแจ้งว่าท่านสืบทราบแล้วว่าใครเป็นคนเขียนคำร้องขอย้ายให้ท่าน  พวกเราคิดว่าต้องเป็น สจ.แชมป์อย่างแน่นอน  แต่ผิดคาดเมื่อท่านเฉลยว่าคนที่เขียนคำร้องขอย้ายท่านคือแม่บ้านของท่านนั่นเอง  สาเหตุน่าจะมาจากเรื่องที่ท่านแอบไปมีกิ๊กนั้นล่วงรู้ไปถึงหูแม่บ้านของท่านเข้า  แต่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเปิดเผยความลับนี้ให้แม่บ้านท่านรู้  จึงอยากจะให้พวกเราสืบดูเรื่องนี้อีกครั้ง  ข้าพเจ้าหัวเราะบอกว่า คราวก่อนท่านพูดเองมิใช่หรือว่าความลับไม่มีในโลก  ผู้หญิงส่วนใหญ่เป็นคนมีลางสังหรณ์ และมักรู้อะไรล่วงหน้าเสมอ  มีหรือที่เรื่องง่าย ๆ อย่างนี้คุณนายของท่านซึ่งเป็นถึงครูอาจารย์จะไม่รู้  ท่านหัวเราะจนน้ำหูน้ำตาไหลบอกว่าเออจริงของพี่ผมลืมไป แม่บ้านของผมเก่งในเรื่องอย่างนี้เสียด้วย ก่อนถึงวันเลี้ยงส่งสามวันข้าพเจ้าได้กลับไปเยี่ยมคุณแม่  ขากลับแวะนมัสการหลวงพ่อพระองค์แสนตามเคย และได้เช่าบูชาหลวงพ่อพระองค์แสนน้อยเพื่อนำไปมอบให้เป็นที่ระลึกในงานเลี้ยงส่ง  เมื่อกลับถึงบ้านก็ให้แม่บ้านแต่งขันธ์ห้านำหลวงพ่อพระองค์แสนขึ้นตั้งไว้บนหิ้งพระ  คืนแรกและคืนที่สองเหตุการณ์เป็นปกติ  แต่พอคืนที่สามประมาณสองยามกว่า ๆ ก็ฝันไปว่า  ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังนั่งอยู่บนเตียงในห้องนอนได้เห็นชายวัยกลางคน นุ่งโจงกระเบน ไม่นุ่งเสื้อ ใบหน้าเหมือนขอมโบราณ ไม่มีตาไม่มีจมูก ไม่มีปาก เดินถือมีดสั้นลักษณะเหมือนเงินฮาง(เงินไทยสมัยโบราณ)ตรงเข้ามาหาข้าพเจ้า  พอใกล้จะถึงตัวข้าพเจ้าก็นั่งคุกเข่าลง ใช้มือทั้งสองข้างยกมีดยื่นให้  ข้าพเจ้ามองไปด้านหลังของเขาเห็นคนลักษณะเดียวกันนั่งคุกเข่าเป็นแถวเรียงหนึ่งยาวเลยหน้าต่างออกไปจนสุดขอบฟ้าทางทิศที่หลวงพ่อพระองค์แสนวัดพระธาตุเชิงชุมตั้งอยู่  ยังไม่ทันได้รับมีดก็ตื่นจากฝัน  ถึงงานเลี้ยงส่งนายอำเภอกำธรย้ายไปอำเภอแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม ข้าพเจ้าได้นำหลวงพ่อพระองค์แสนน้อยดังกล่าวไปมอบให้ท่านเป็นที่ระลึกดั่งที่ตั้งใจไว้   เดือนต่อมาข้าพเจ้าบอกแม่บ้านว่า จะไปนิมนต์หลวงพระองค์แสนของเรามาไว้บูชาที่บ้าน  หลังจากที่ข้าพเจ้าและครอบครัวเดินทางไปเยี่ยมคุณแม่ที่บ้านด่านม่วงคำแล้ว  ขากลับได้แวะนมัสการหลวงพ่อพระองค์แสนและเช่าบูชาหลวงพ่อพระองค์แสนน้อยมาไว้บูชาที่บ้าน  คืนที่สามก็ฝันเห็นต้นโพธิ์สูงใหญ่ประมาณสามคนโอบแผ่กิ่งก้านคลุมเงาร่มรื่นทั่วบริเวณบ้าน  ข้าพเจ้าเดินนับต้นโพธิ์ด้วยความดีใจ วาดฝันว่าถ้าสร้างเป็นสวนอาหารน่าจะเจริญรุ่งเรือง  เมื่อเดินมาถึงหน้าบันไดบ้านที่ข้าพเจ้าวางสุ่มขังไก่ชนตัวเก่งไว้ก็ต้องแปลกใจที่เห็นต้นโพธิ์ที่  9  เป็นต้นโพธิ์ยอดด้วนไม่มีกี่งใบให้ร่มเงา ข้าพเจ้าแหงนมองต้นโพธิ์ยอดด้วนด้วยความรู้สึกสับสนแล้วตื่นจากฝันลุกขึ้นนั่งทบทวนความฝันด้วยความดีใจกึ่งกังวล  ข้าพเจ้าคิดว่าหลวงพ่อพระองค์แสนคงทบทวนความรู้เดิมของข้าพเจ้าเรื่องอบายมุขซึ่งเป็นปากทางแห่งความเสื่อม  6  ประการได้แก่ ดื่มน้ำเมา  เที่ยวกลางคืน  เที่ยวดูการละเล่น  เล่นการพนัน คบคนชั่วเป็นมิตร  และเกียจคร้านทำการงาน  การเล่นพนันชนไก่เป็นอบายมุขหรือปากทางแห่งความเสื่อมลำดับที่  4  พึ่งพาอาศัยไม่ได้เหมือนต้นโพธิ์ยอดด้วนซึ่งไม่มีร่มเงาให้อาศัย  ข้าพเจ้าจึงตั้งอธิษฐานว่าจะพยายามลดการเล่นพนันชนไก่ให้น้อยลง   ถ้าตัดใจได้เมื่อใดก็จะเลิกทันที  ส่วนมวยตู้ หวยและอบายมุขห้าข้อที่เหลือละเลิกได้เกือบหมดแล้ว เช้าวันรุ่งขึ้นจึงเล่าเรื่องความฝันให้แม่บ้านฟังบางส่วนพร้อมคำทำนาย  แต่ไม่เล่าเรื่องต้นโพธิ์ยอดด้วนโดยเด็ดขาด

อาจเป็นไปได้ว่า  เมื่อหลายสิบชาติปางก่อนข้าพเจ้าเคยเกิดเป็นพลเมืองของขอมจึงมีวิญญาณเพื่อน ๆ ขอมมาเยี่ยม และนำเอามีดมายื่นให้ถึงที่นอนในความฝัน  และเชื่อว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์อิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์มีจริง  แต่สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถให้คุณให้โทษเราได้นอกจากแสดงให้เห็นและเข้าฝันเพื่อบอกเหตุดีร้ายเท่านั้น  การกระทำของเราต่างหากที่จะดลบันดาลให้เราได้มีเป็นดั่งที่เราต้องการ  ข้าพเจ้าไม่ยึดติดสิ่งศักดิ์สิทธิ์อิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์ ไม่ห้อยพระ ไม่ห้อยเครื่องลางของขลัง แต่มีหิ้งพระที่บ้านสำหรับตั้งวางพระพุทธรูปและเหรียญพระเกจิอาจารย์ที่ได้มาเพื่อกราบไหว้บูชาและปรับทุกข์ในยามยากลำบาก ไม่ติดสินบน ไม่ขอร้องวิงวอนให้ช่วยเหลือ เพียงแต่กระซิบในใจว่าแล้วแต่หลวงพ่อจะพิจารณาเห็นสมควร

ผู้สันทัดกรณีย์กล่าวว่า  พระธาตุเชิงชุมและหลวงพ่อพระองค์แสนเป็นศูนย์รวมแห่งพลังจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ของชาวพุทธทั้งที่ล้มหายตายจากและที่ยังมีชีวิตอยู่ซึ่งแผ่ขยายครอบคลุมปกป้องคุ้มครองผู้คนทั่วโลกที่ยึดถือ ศรัทธาและมีไว้ซึ่งหลวงพ่อพระองค์แสนน้อย

พ่อตู้จ่อย หอยขม จอมขมังเวทย์แห่งดอนผีหลอก ให้ทัศนะว่า…พลังอำนาจจิตวิญญาณและอิทธิปาฏิหารย์เป็นสิ่งเล้นลับมหัศจรรย์ มีเหมือนไม่มีและไม่มีก็เหมือนมี ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

แม่ใหญ่เปิ่น  ดำเดียว เซียนโบก กล่าวว่า   คนใดเล่นการพนันได้บ้างเสียบ้าง  คนนั้นจะเลิกเล่นการพนันได้ยาก  คนใดเล่นการพนันมีแต่เสียอย่างเดียว คนนั้นจะเลิกเล่นการพนันโดยอัตโนมัติ  ส่วนคนใดเล่นการพนันมีแต่ได้อย่างเดียว คนนั้นเล่นโกงแน่นอน

หลวงพ่อโกย กะมะโล วัดหน้าตั้งเทศน์ว่า  ไฟไหม้สิบครั้งยังเหลือบ้าน  เสียพนันหนัก ๆ เพียงครั้งเดียวเหลือแต่ตีน

มหาหิงส์ นารีสนั่น ให้ทัศนะว่า  เงินทำให้คนงงงัน  การพนันทำให้คนจน

ทิดมั่น  สิงห์คะนองนา กล่าวว่า  ซื้อจอบทำให้รวย  ซื้อหวยทำให้จน