กลอนลำ/เพลง

เขียนเพราะนึกสนุกครับ

…………………………………….

กลอนลำพระเวสสันดรลาดง

ทำนองลำยาว/แหล่

…………………………………….

มาบัดนี้..สิได้ลาสึกแล้วคืนเมือบ้านเก่า                       พ่อสญชัยเพิ่นมาเว้าให้คืนเข้าสู่นคร
ชาวสีพีเพิ่นมาอ้อน  วอนเฮาเมือบ้านเก่า                   ให้เมืออยู่สืบเค้า  เมืองบ้านให้ฮูงเฮือง
เรื่องเฮาทานช้างม้า  เงินทองเพิ่นบ่ว่า                         ชาวพารายกให้  โมทนาถ้วนคู่สู่คน
จนใจต้องลาห้อง  อาศรมที่เคยอยู่                               ลาทั้งหมู่สาดเสื่อ  หมอนมุ้งผ่าห่มนอน
ลาทั้งหมอนหนุนข้าง  เคียงกายให้อายอุ่น                 บุญคุณมีมากล้น  ยามหนาวได้อุ่นกาย
ขอลาสระใหญ่กว้าง โบกขรณีที่เคยเพิง                    เถิงยามแลงได้อาบเล่น  ยามฮ้อนได้เพิงเย็น
ลาอีเห็นเสือช้าง งูทำทานป้องห่างห่าง                      แล่นนำทางมากล้น คนย้านสั่นสาย
เฮาสิผายเมือบ้าน  เมืองสีพีบ้านเก่า                            ให้เจ้าอยู่สืบเชื้อ  รักษาไม้ป่าดง
ขอลาพงไพรกว้าง  นกชะนีหมีค่าง                            เคยนำทางสั่นหมากไม้  ให้นางเจ้าแม่มัทรี
ลาคีรีที่เคยซ้น  ภาวนาทุกเช้าค่ำ                                  บำเพ็ญธรรมสู่มื้อ หวังเป็นเจ้าหน่อพุทโธ
โตเฮามีมื้อนี้  กะย้อนว่าบุญคุณ                                   สรรพสิ่งอุดหนุน  จั่งได้มีวันนี้
คันบ่มีหมากไม้  เผือกมันอยู่ในป่า                               หาอาหารบ่ได้  ตายถิ่มตั้งแต่โดน
ขอบพระคุณอย่างเหลือล้น ต้นไม้ใหญ่ใบหนา         ได้เพิ่งพาอาศัย ใบดอกผล ต้นแห้ง
เถิงยามแลงก่อไฟต้ม เผือกมัน ไว้มื้ออื่น                    ขอบคุณฟืนง่าไม้ ให้ไฟไหม้ ได้อุ่นกาย
คันบ่ตายสิมาเยี่ยม ทดแทนคุณ ทุกสิ่งอย่าง     มื้อนี้เฮาสิได้ห่างไกลจากเจ้า เดินทางเข้า สู่นคร
จึงขออวยพรให้ สรรพสิ่ง ทั้งหลาย                            ที่เฮาเคยอาศัย ได้เพิ่งพา ในยามยาก
หากกรรมดีเคยทำไว้ ภาวนามัย ตั้งต่อ                        บุญเฮาก่อสืบสร้าง บำเพ็ญให่ ได้ส่องทาง
เป็นพลังบันดาลให่ สุขสำบาย ทุกสิ่งอย่าง                เทิงเสือกวางช้างม้า ได้กินหญ้า อยู่ฮวมกัน
ป่าไม้นั้น ให้ต้นใหญ่ ใบหนา                                       มวลหมู่ปลาในสระ ให้อยู่ดี อย่ามีฮ้อน
หนูพังพอนงูเห่าก้อม ฮักแพงกัน เด้อหละอุ่น          บุญคุณเฮาสร้างไว้  ให้หมู่เจ้า ได้ทั่วกัน….เด้อ

………………………………….

กลอนลำพระนางมัทรีลาป่า

ทำนองลำยาว/แหล่

………………………………….

นางมัทรีฮ้องให้อาลัยป่าดงดอน                   บ่อนที่เคยอาศัยได้เพิงพายามฮ้อน

จึงได้สอนสั่งพร้อมอวยพรแถมตื่ม              สิบ่ลืมคุณหมู่เจ้า ยามคืนเข้าสู่นคร

ลาก่อนเด้อลูกหล่านกชนีหมีค่าง            เคยนำทางสั่นหมากไม้ ให้นางเจ้าแม่มัทรี

ลาคีรีป่ากว้างต้นไม้ใหญ่ใบหนา         ลาปูปลาอยู่ในสระดอกบัวอยู่ในน้ำ

ลาหมากขามป้อมส้ม สม-มอกะยอป่า    ยามแลงมานางแต่งให้พระองค์ได้นั่งเสวย

ลาหมากตูมที่เคยต้มเป็นยาดีแก้ท้องยืง   ตำลีงทองขามแปเหม่าหมากนาวส้มแม่สิลา

กล้วยน้ำหว้า กล้วยตานี ทั้งกล้วยไข่     เคยอาศัยหมู่เจ้ากินแทนข้าวเป็นหมู่ลิง

ลาทั้งสิงเสือช้างกวางชนีหมีป่า        ค่ำลงมามีหมู่เจ้าคอยเฝ้าอยู่รักษา

ลาทั้งเฟืองไฟส่ม  กะยมยอค้อข่อย     เถิงยามสุกให้หล่นพร้อม  บ่ยอมพั้วให่บ่างกิน

ลากระถินขามหว้า  ตูมกามี้ม่วง      เถิงยามสุกให่อยู่ต้น บ่หล่นถิ่มใส่ดิน

ลาไปเมิดทั้งสิ้นสรรพสิ่งทั้งหลาย     ที่เฮาเคยอาศัยได้เพิงพาในยามยาก

หากบ่มีหมู่เจ้าเฮาต้องตายมิหมี่        ที่เฮามีมื้อนี้ย้อนหมู่เจ้าให้เพิงพา

ขอผลาทานสร้างภาวนามัยตั้งต่อ    บุญเฮาก่อสืบสร้างบำเพ็ญให้ได้ส่องทาง

เป็นพลังดลให้สุขสบายทุกสิ่งอย่าง  ทั้งเสือกวางช้างม้าได้กินหญ้าอยู่ฮวมกัน

พังพอนนั้นให้ฮักแพงงูเห่า     ผิดใจกันให้ค่อยเว้าอย่าฟ้าวฆ่าต่อยตี

กล้วยตีบต้นตีนเต่าหมูสี     ให้อยู่ดียืนยาวอย่าฟ้าวลอนมายม้าง

มวลดอกไม้ให้ตูมบานปานแต้มแต่ง    ส่งกลิ่นหอมทั่วป่าไม้แลงเช้าอยู่บ่วาย

ขออภัยที่ขุดค้นเคาะสอยต่อยเขย่า     เอาหมากหัวหมู่เจ้ากินแทนข้าวสู่วัน

ให้เจ้ายืนยาวหมั่นหลายพันพันปีมีสุขยิ่ง    สู่สวรรค์คิ้งนิ้งวิมานฟ้า บ่อนสำบาย… เด้อ ๆๆ

……………………

กลอนลำ

ลำเต้ยลา

ทำนอง ลำเต้ยแห่เทียนเข้าพรรษาจังหวัดอุบลราชธานี

…………………………………………………………..

ชาย……

มาแข่ง  ขันเล่นโปงลาง       มาแข่ง  ขันเล่นโปงลาง

เดินทางมาไกลจากเมืองสกล

สุขใจเมื่อข้อยได้มายล         สุขใจเมื่อข้อยได้มายล

คนน้ำใจงาม  สารคามเมืองใหญ่

ที่ข้อยฝันใฝ่อยากจะมาชม  ที่ข้อยฝันใฝ่อยากจะมาชม

หญิง….

มาแข่ง ขันเล่นโปงลาง       มาแข่ง ขันเล่นโปงลาง

หวังใจได้มาพบเพื่อนต่างแดน

โปงลางเสียงพิณเสียงแคน  โปงลางเสียงพิณเสียงแคน

นำมาฝากแฟนให้มีความสุข

เตะถีบความทุกข์ให้กระเด็นไป  เตะถีบความทุกข์ให้กระเด็นไป

ชาย….

แข่งขัน  โปงลางแล้วหนา     แข่งขัน  โปงลางแล้วหนา

มาถึงเวลาต้องลาจากจร

จำใจจากแม่บังอร             จำใจจากแม่บังอร

สกลนครทางไกลสุดกู่

อยากมาขออยู่เมืองสารคาม  อยากมาขออยู่เมืองสารคาม

หญิง…

กราบลา  ลาลาลาลา   กราบลา  ลาลาลาลา

น้องนี้ขอลา  คืนเมือสกล

จำใจกล้ำกลืนฝืนทน  จำใจกล้ำกลืนฝืนทน

เพราะอ้ายบ่สน  คนจนบ้านป่า

อ้ายบ่อยากเห็นหน้าคนจน    อ้ายบ่อยากเห็นหน้าคนจน

ชาย….

กราบลา  ลาลาลาลา  กราบลา  ลาลาลาลา

ลากรรมการ ผู้ชมผู้ฟัง

ลาแฟนที่มาชมโปงลาง  ลาแฟนที่มาชมโปงลาง

ข้อยเป็นโรคทรัพย์จาง  จำลาเมือก่อน

อ้ายขอลาขวัญอ่อนคนงาม   อ้ายขอลาขวัญอ่อนคนงาม

หญิง…..

กราบลา   ลาลาลาลา  กราบลา  ลาลาลาลา

ลาคนแดนไกลคืนไปสกล

อวยชัยให้พรทุกคน อวยชัยให้พรทุกคน

ร่ำรวยสุขล้นทุกข์จนบ่มี

ได้เป็นเศรษฐีบ่มีคนจน  ได้เป็นเศรษฐีบ่มีคนจน

ชาย…

จั่งแม่นจนใจอ้าย  เป็นคนไทยที่มาไกลพลัดถิ่น

หาซื้อกินแต่พอได้อิ่มท้อง  เงินทองหน่อยแม่ให้มา

เถิงเวลาอ้ายต้องลาเมือแล้ว  มีแนวใดกะให่เจ้าส่งข่าว

ตามเบอร์โทร.ที่อ้ายเคยให้เจ้า   ทุกแลงเช้าอย่าสิลืม

นั้นละนาคนงามนา  หางตาซ่อนและซ่อนแล่น

อ้ายขอเป็นแฟนได้บ้อ   อ้ายขอเป็นแฟนอย่าลืม เด้อ

หญิง……

จั่งแม่นจนใจน้อง   ต้องลาเมือสกลบ้านเก่า

มาถึงคราวต้องมาพลัดพรากอ้าย  ไปบ้านถิ่นสกล

ชายใดสนใจน้อง ให้แหงนมองเบิ่งเดือนดาวแน

สิเห็นนางส่งยิ้มมาแพ้แว้  แพ้แว้ แพ้แว้ แพ้แว้  

แลหาอ้ายอยู่สู่คืน  นั่นละนาอ้ายนา 

อย่าหลงอย่าลืม  กันเด้อ   อย่าหลงอย่าลืม  กันเดอ

……………………….

จรรยาบรรณครู 1

……………………….

การเป็นครู  ต้องรอบรู้  สารพัด

วิสัยทัศน์  กว้างไกล  วินัยเข้ม

พัฒนา  ตนเองเสริม  เติมให้เต็ม

เหมือนเกลือเค็ม  อยู่ที่ไหน  ไม่จืดจาง

รักศรัทธา  อาชีพครู  สู้ชีวิต

สุจริต  สัตย์ซื่อ  ไม่ถือข้าง

รับผิดชอบ  ชี้นำ  แนะแนวทาง

เป็นแบบอย่าง  ที่ดีได้  ให้จดจำ

รักเมตตา  เอาใจใส่  ช่วยเหลือศิษย์

ถูกหรือผิด  ช่วยให้  ไม่ถลำ

กายวาจา  ใจหมดจด  ดีงดงาม

ทุกเขตคาม  บริการให้  ไม่เอาตังค์

รักเพื่อนครู  ด้วยกัน  ช่วยฟันฝ่า

มีปัญหา  ร่วมด้วย  ช่วยสะสาง

ธนาคาร  แห่งไหน  ให้ยืมตังค์

อยู่เคียงข้าง  ค้ำประกัน  ไม่หวั่นเกรง

อนุรักษ์  พัฒนา  เศรษฐกิจ

เสริมความคิด  มิยอมให้  ใครข่มเหง

ศาสนา  วัฒนธรรม  น้อมยำเกรง

ใครข่มเหง  ประชาธิปไตย  ต้องไม่ยอม

…………………………

จรรยาบรรณครู 2

…………………………

การเป็นครู  ต้องรอบรู้  สารพัด

วิสัยทัศน์  กว้างไกล  วินัยเข้ม

พัฒนา  ตนเองเสริม  เติมให้เต็ม

เหมือนเกลือเค็ม  อยู่ที่ไหน  ไม่จืดจาง

รักศรัทธา  อาชีพครู  สู้ชีวิต

สุจริต  สัตย์ซื่อ  ไม่ถือข้าง

รับผิดชอบ  ชี้นำ  แนะแนวทาง

เป็นแบบอย่าง  ที่ดีได้  ให้จดจำ

รักเมตตา  เอาใจใส่  ช่วยเหลือศิษย์

ถูกหรือผิด  ช่วยให้  ไม่ถลำ

กายวาจา  ใจหมดจด  ดีงดงาม

ทุกเขตคาม  บริการให้  ด้วยไมตรี

รักเพื่อนครู  ด้วยกัน  ช่วยฟันฝ่า

มีปัญหา  แก้ให้งาม  ตามวิถี

แบ่งเนื้องาน แบ่งความชอบ แบ่งความดี

ประหนึ่งพี่  น้องกัน  ฉันกับเธอ

อนุรักษ์  พัฒนา  เศรษฐกิจ

เสริมความคิด  ภูมิปัญญา  สม่ำเสมอ

ศาสนา  วัฒนธรรม  ช่วยบำเรอ

นำเสนอ  ประชาธิปไตย  ให้เบ่งบาน

………………………………

เพลงโรงเรียนของเรา

 ทำนอง  เพลงมาร์ช

…………………………….

โคโคนัท  นามนี้  โรงเรียนเรา

อย่าดูเบา  ช่วยดูแล  ช่วยรักษา

เพราะเป็นแหล่ง  ฝึกให้ดี  มีวิชา

เป็นเครื่องหา  เลี้ยงชีพตน  จนวันตาย

โรงเรียนเรา  จะดีเด่น  เช่นที่หวัง

อย่าหยุดยั้ง  เร่งรุด  สู่จุดหมาย

เป็นคนเก่ง  เป็นคนดี  มีน้ำใจ

มีวินัย  มีความรู้  ทั่วทุกคน

มาโรงเรียน  แต่เช้า  เฝ้ารักษา

ไม่ขาดลา เก็บสะอาด  กวาดถนน

ปัดกวาดเช็ด  ถูพื้น  ห้องเรียนตน

หมั่นฝึกฝน  ตามครูสั่ง  อย่างตั้งใจ

เขียวชมพู  โบกพลิ้ว  ปลิวไสว

ประทับใจ  แนบแน่น  ไม่เลือนหาย

ฉันจะรัก  โรงเรียนเรา  ไม่เสื่อมคลาย

เมื่อเติบใหญ่  จะกลับมา  บูชาคุณ

………………………..

หนองหารล่ม

เพลง

………………………..

บ้านเมืองถล่ม      จมพื้นบาดาล

นาคไล่สังหาร      ผู้คนบ้านเรือนเพพัง

ผาแดงไม่หวั่น      มุ่งมั่นควบม้าเข้าวัง

ด้วยใจมุ่งหวัง       ช่วยนางไอ่ไปให้ไกล

พื้นดินถล่ม            ไล่ตามผาแดง

ทุกหัวระแหง         ผาแดงไปแห่งหนใด

นาคไล่ประชิด       เกาะติดตามทุกทุกก้าวไป

ตวัดเกี่ยวนางไอ่    ฉุดลงไปใต้บาดาล

นางจากไป             เหมือนหัวใจมันแตก

เหมือนอกมันแยก  แตกสลายร้าวร้าน

กระโดดน้ำตามไป    จมหายลงใต้บาดาล

เป็นเรื่องกล่าวขาน   ตำนานแห่งรักนิรัดร์

หนองหารกว้างใหญ่   มองไกลสุดตา

มีสายธารา         ชื่อน้ำก่ำเชื่อมโขงโยงกัน

เป็นอนุสรณ์         แห่งความรักที่ผูกพัน

หนุ่มสาวอิสาน     ผูกพันมั่นรักนิรันดร์

………………………

คนละภาษา

เพลงสำหรับเด็ก

……………………..

มะละกอ  เอิ้นว่าหมากหุ่ง

ต้นสูงสูง  มีผลโตโต

ภาคกลาง  เรียกว่าส้มโอ

คนอิสานร้องโอ้  เอิ้นว่าหมากเกี้ยง

หมากเขียบ    เรียกว่าน้อยหน่า

พุทรา       เอิ้นว่าหมากกะทัน

ฟักทอง    ที่เราแกงกินมันมัน

คนอีสานเอิ้นกัน  ว่ามันคือหมากอึ

ขนุน   เอิ้นว่าหมากมี้

กิ๋นแล้วขี้  ใส่ส่งขาก้บ

เมื่อวาน  ฉันเกือบโดนต้บ

เพราะส่งขาก้บ  ของฉันลืมซัก

ทับทิม  เอิ้นหมากพิลา

หมากสีดา  เรียกว่าฝรั่ง

ข้าวโพด   ขายเอาสตางค์

คนอีสานก็ยัง  เอิ้นว่าซาลี

……………………..

เพลงผายลม

ทำนอง    เพลงจูบ

…………………….

ตดใครคิดว่าไม่สำคัญ

ตดเบาเบาเท่านั้น

ยังทำฉันสั่นสะท้านสะเทือน

คุณเป็นคนตด คุณรู้บ้างไหม

ฉันแทบขาดใจ  เพราะเหม็นในตดของคุณ

ตดคุณนั้น   เสียงดังประหลาด

ตดปู้ดปู้ดป้าดป้าด เสียงดังประหลาดมีน้ำไหลซึม

กางเกงคุณเปียก  คุณรู้บ้างไหม

รีบวิ่งเร็วไว     ส้วมนั้นยังไงที่ตดคุณ

……………………..

เสียงรถครู

เพลงสำหรับเด็ก

…………………….

โปรดลองฟังดู  โปรดลองฟังดู

เสียงรถครู  ดังก้องพนา

ตุบ ตุบ  นั่นเสียงฮอนด้า

ตุบ ตุบ นั่นเสียงฮอนด้า

ยามาฮ่า  แอ่น แอน แอน แอน

………………………….

ป่าดงพงพี

เพลงสำหรับเด็ก

…………………………

โอ้ ป่าดงพงพี   ต้นไม้มีหลากหลาย

ยืนต้นเรียงราย  สุดจะนับคณา

โน้นแน่ นกแซงแซว  นั่นนกแก้วสาริกา

บินโผไปมา   ต่างเริงร้องก้องไพร

…………………………

หลักสูตรใหม่
…………………………

หลักสูตรใหม่  ให้ครูทำ  น่าขำยิ่ง

เพราะความจริง  คุณครู  เป็นผู้สอน

เป็นผู้ใช้  หลักสูตรนั้น  ตามขั้นตอน

จึงจะสอน  เด็กไทย  ได้ทันการ

เหมืนอคุณหมอ  รักษาไข้  ใช้ยามีด

ไม่ต้องผลิต  หยูกยา  มีดพร้าขวาน

จึงรักษา   คนไข้  ได้ทันการ

พณฯท่าน  โปรดพินิจ  คิดอีกที