กลอนไว้อาลัยและส่งดวงวิญญาณลูกพิการเสียชีวิต

……………………..

กลอนที่ 1

……………………..

อาลัยลูกสำเนียง  หนูเนียม

….

โอ้อนาถ  วาสนา  ชะตาลูก  

แม่หวังปลูก        ให้เติบใหญ่  ไร้ปัญหา

แต่ลูกแม่  พิการใจ  ไร้ปัญญา              

จึงตั้งหน้า  สอนให้ทำ  แต่ความดี 

ฝึกให้รู้   สู้งาน  เลี้ยงชีวิต         

สุจริต  จริงใจ ไม่หน่ายหนี         

จิตอาสา  ช่วยภารโรง  ด้วยยินดี   

อุทิศพลี  เพื่อหมู่บ้าน  งานชุมชน

ตื่นแต่เช้า  เข้าโรงเรียน  เพื่อเปิดห้อง 

ช่วยน้องน้อง เก็บสะอาด  กวาดถนน

พอเลิกเรียน  ปิดห้องให้  หายกังวล       

น้องทุกคน  ได้กลับบ้าน  เบิกบานใจ

ลูกปิดทอง  หลังพระ  พระคงรู้              

ทั้งคุณครู  นักเรียนรัก  ไม่ผลักไส

ภารโรงรัก  ชี้นำทาง  อย่างจริงใจ  

เพราะอาศัย  ได้จริง  ไม่ทิ้งงาน

แม่หวังว่า  คุณความดี ที่ลูกสร้าง            

จะนำทาง ส่งลูกถึง  ซึ่งฝั่งฝัน

ลูกของแม่  เกิดชาติใหม่  ไม่พิการ

ดั่งคำสอน  พระอาจารย์  เมื่อนานมา

มาบัดนี้  ลูกแม่พราก  จากไปแล้ว 

ไร้วี่แวว  จะติดตาม  ถามไถ่หา

ลูกไปแล้ว  ไปลับ  ไม่กลับมา       

หยดน้ำตา  เอ่อล้น  พ้นรำพัน

จึงกราบก้ม  ประณมกร  วิงวอนฟ้า        

เทพทวา  สถิตแคว้น  แดนสวรรค์

โปรดมารับ  ลูกแม่กลับ  ไปเทวัญ

อยู่บนชั้น  วิมานฟ้า  ให้แสนนาน

แม่พี่น้อง  อยู่ข้างหลัง  ขอตั้งจิต 

น้อมอุทิศ  กุศลไป  ให้ไพศาล          ต่

ถึงลูกแม่  ผู้จากไป  ให้เบิกบาน    

แสนสำราญ  เปี่ยมสุข  ทุกคืนวัน

ถ้าตกทุกข์  ขอให้พ้น  ไปจากทุกข์  

ได้ถึงสุข  ปรีดิ์เปรม  เกษมสันต์

มีสุขแล้ว  สุขยิ่งขึ้น  ทุกคืนวัน              

ตราบนิรัน  ในภพใหม่  ชาติใหม่เทอญ

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…แม่มาลี…..พี่น้องลูกหลานครูอาจารย์และญาติสนิทมิตรสหายทุกคน

……………………..

กลอนที่ 2

……………………..

อาลัยลูกแสงมณี  เณรนำทาง

โอ้อนาถ  วาสนา  ลูกยาแม่

พิการแต่  เกิดมา  เหมือนฟ้าแกล้ง

น้ำตาแม่  หยาดหยด  พ่อหมดแรง              

ไม่มีแสง  สว่างใด ให้เห็นทาง               

จะเลี้ยงลูก  อย่างไร  ให้เติบใหญ่

เลี้ยงอย่างไร  ให้ลูกเป็น  เช่นที่หวัง

เลี้ยงอย่างไร  ให้ลูก  เดินถูกทาง       

ลูกถึงฝั่ง  เลี้ยงตัวได้  เมื่อไร้เรา   

 มองหน้าลูก  ทีไร  ใจยิ่งเศร้า

หวังลูกเรา  เติบใหญ่  เหมือนใครเขา

แต่พอมี   โชคดีบ้าง  อยู่ข้างเรา              

เมื่อลูกเข้า  โรงเรียนได้  ในวัยเรียน

ครูให้เป็น  เด็กพิเศษ  สังเกตง่าย 

คนอื่นได้  เรียนคณิต คิดอ่านเขียน

ส่วนลูกเรา  จบกัน  เรื่องการเรียน         

ทนพากเพียร  เก้าปี  ที่อนุบาล

เรียนจบมา  อยู่บ้าน  ช่วยงานแม่ 

เฝ้าดูแล  กาไก่  ให้ขับขัน

เป็นเพื่อนพ่อ  รอรับ  คำสั่งงาน   

ช่วยให้บ้าน  อบอุ่น  ไม่วุ่นวาย

มาบัดนี้  ลูกลาลับ  ดับขันธ์แล้ว     

ไร้วี่แวว  แม่ไม่รู้   ลูกอยู่ไหน

เห็นเพียงร่าง  ที่รอเข้า  เมรุเผาไฟ      

แสนอาลัย  กลั้นสะอื้น  กลืนน้ำตา

ทำไมลูก  จากแม่ไป  เร็วไวนัก     

อยู่ให้รัก  แล้วจากไป  ให้โหยหา

ให้พ่อแม่  หลงรัก  แล้วจากลา              

หยดน้ำตา  เอ่อล้น  พ้นรำพัน

หากชาติหน้า  เกิดใหม่  ได้พานพบ 

ขอประสบ  พันผูก  เป็นลูกหลาน

ได้เลี้ยงดู  อยู่ด้วยกัน  ให้แสนนาน 

เหล่าภัยพาล  ไม่มาพราก  เราจากกัน

ขอเดชะ  พระไตรรัตน์  บุญฤทธิ์ 

สิ่งศักดิ์สิทธิ์  ดลให้  ได้ดั่งฝัน

ขอกุศล   ผลบุญ  หนุนบันดาล      

เทพเทวัญ  ดลช่วย  อำนวยพร

ให้ลูกแม่  สู่สวรรค์  บนชั้นฟ้า       

เป็นเทวา  ในหมู่ชาว  สาวอัปสร

เสวยสุข  บนสวรรค์  นิรันดร  

สาวอัปสร  พาสนุก  ทุกคืนวัน

ถ้าตกทุกข์  ขอให้พ้น  ไปจากทุกข์  

ได้ถึงสุข  ปรีดิ์เปรม  เกษมสันต์

มีสุขแล้ว  สุขยิ่งขึ้น  ทุกคืนวัน              

ตราบนิรัน  ในภพใหม่  ชาติใหม่เทอญ

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง

จาก…พ่อแม่……พี่น้องลูกหลานและญาติพี่น้องทุกคน