หัวอก ผอ.โรงเรียนเล็ก(กลอน/ผญา)

เขียนตามคำขอของน้องครูครับ

……………………………………

กลอนสุภาพ

……………………………………

เป็น ผอ.  โรงเรียนเล็ก  สุดลำบาก

เพราะงานมาก  เงินน้อย  ด้อยศักดิ์ศรี

โรงเรียนอยู่   หมู่บ้านป่า  พนาลี

ครูสอนมี  ไม่ครบชั้น  งานล้นมือ

ต้องทำงาน  เป็น ผอ. อย่างเต็มที่

งานอื่นมี  ต้องทำให้  นายเชื่อถือ

งานการสอน  ต้องเต็มที่  เต็มฝีมือ

ต้องฝึกปรือ   สอนเด็กไทย  ให้เป็นคน

งานภารโรง   ก็ต้องทำ  ให้เรียบร้อย

งานครูน้อย  ต้องนิเทศน์  ติดตามผล

ประสานวัด  ประสานบ้าน   งานชุมชน

อุทิศตน   ทำเต็มที่  พลีเพื่องาน  

พัฒนา  โรงเรียนไป  ให้ก้าวหน้า

ช่วยนำพา  นักเรียนไป  ให้ถึงฝัน

ส่งเสริมครู  ให้ก้าวหน้า   สารพัน

แต่ละวัน    ต้องทำหมด  ด้วยอดทน             

ถึงสิ้นเดือน  เจ้าหนี้รอ  ขอเงินดอก

หาทางออก  ยังไม่ได้  ในทุกหน

เมียติดตาม  ถามไถ่   ไปรบกวน 

ขอเงินส่วน  ค่าเทอมลูก  ที่ผูกพัน

อยากจะผูก  คอตาย  ให้มันแล้ว

แต่ใจแป้ว  ลูกจะไป  ไม่ถึงฝัน

ลูกลุงป้า  ลูกชาวนา  เขาถึงกัน

ส่วนลูกฉัน   คิดขึ้นมา   น้ำตาซึม   

……………………………….

ผญา/กลอนอีสาน

……………………………….

เป็น ผอ.โรงเรียนน้อย  เมื่อยม้อยหลายกว่าหมู่เพือน

เงินเดือนกะหน่อยหน่อย  แต่งานล้นหลั่งโฮม

เงินบ่สมกับงานยาก   ปากดังหลายนายกะด่า

วาสนาเป็น ผอ.น้อย   ต้องคอยก้มกราบกราน

เป็นทั้งภารโรงพร้อม  เป็นครูสอนนำหมูเพือน

วันสิ้นเดือนต้องแล่นลี้    หนีเจ้าหนี้ชั่วคราว

เมียกะสาวนำก้น  สิเอาเงินส่งให่ลูก

สิผูกคอตายให่มันแล้ว  ผัดหลีโตนลูกผู้ถ่าคอย

ได้แต่ถอยหลังสู้  ตีกรรเชียงถีบไว้ก่อน

เทือบุญหลอนส่งยู้  ชูคอได้ส่ำหมู่เขา

แม่นโตเองสิโศกเศร้า  แต่สดใสในหมู่เพื่อน

เตือนตนให้เตรียมพร้อม  บ่ยอมแพ้หมู่ปัญหา

นำพาครูและชาวบ้าน   สานงานก่อพัฒนา

ส่งเสริมการศึกษา   ให่ลูกหลานได้เฮียนฮู้

ดันหมู่ครูให้ก้าวหน้า  พาลูกหลานให่เถิงฝั่ง

เหงี่ยงหูฟังนายเอิ้นใช้   ไปบ่ได้กะต้องไป

งานกะหลายหนี่กะล้น   ความทุกข์จนแหนแห่

หวังดูแลลูกเต้า  ส่งเขาให้ใหญ่สูง

ส่ำลูกลุงลูกป้า  ลูกไทยนาไทยไฮ่เพิน

แต่เงินเดือนเหลือหลักร้อย   เห็นลูกน้อยน้ำตาซึม  พี่น้องเอย